به گزارش برنا؛ محققان پزشکی استنفورد یک معیار گویا دیگر را توصیف کرده‌اند که می‌تواند مرگ و میر را پیش‌بینی کند که سن خواب نامیده می‌شود. سن خواب یک سن پیش‌بینی شده است که بر اساس کیفیت خواب با سلامت فرد مرتبط است.

بنابراین برای مثال، اگر ویژگی‌های خواب ده‌ها فرد ۵۵ ساله را تجزیه و تحلیل کنید و آنها را میانگین بگیرید، ایده‌ای خواهید داشت که خواب در آن سن چگونه است. به عنوان مثال، فردی که ۵۵ سال دارد و در طول شب با چرخه‌های REM با کیفیت خوب می‌خوابد، از نظر تئوری ممکن است، ۴۵ سال داشته باشد.

متخصص خواب امانوئل میگنوت و همکارانش حدود ۱۲۰۰۰ مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند، که هر یک از آنها بر روی یک فرد متمرکز بود و ویژگی‌های خواب آنها را مانند حرکت چانه و پاها، تنفس و ضربان قلب گزارش می‌کرد.

هدف آنها ایجاد سیستمی بود که سن خواب فرد را تعیین می‌کرد و با استفاده از یادگیری ماشینی، تغییرات خواب را که بیشترین ارتباط را با مرگ و میر دارند، شناسایی می‌کرد. به طور کلی، خواب افراد در سنین مختلف متفاوت است و تغییرات در کیفیت خواب یکی از اولین و مستندترین نشانه‌های پیری و سلامت ضعیف است.

سن خواب مشخص نیست و ما قدرت بهبود آن را داریم. این مطالعه به رهبری میگنوت، پروفسور کریگ رینولدز در پزشکی خواب در پزشکی استنفورد منتشر شد. ریولدز با میگنو، که ۳۰ سال روی خواب مطالعه کرده است، در مورد این‌که چرا سن خواب مهم است، چگونه محاسبه می‌شود و یافته‌های این مطالعه در مورد سلامتی ما چه می‌گوید، بررسی کرده است.

اما چرا سن خواب را مطالعه کنیم؟

هنگامی که می‌خوابید، ارتباط شما با ورودی‌های حسی قطع می‌شود. در حالت ایده آل، دنیای بیرونی پر سر و صدا یا نورها شما را آزار نمی‌دهد.

در طول خواب، این فقط مغز نیست که یک برنامه خودکار را پشت سر می‌گذارد، بلکه ضربان قلب و تنفس نیز تغییر می‌کند، و تغییرات در اینها می‌تواند پیش‌بینی‌کننده اولیه یک اختلال سلامتی باشد. ما حدود یک سوم زندگی خود را در خواب می‌گذرانیم، این یک جزء اساسی از رفاه عمومی ما است. به خوبی شناخته شده است که تقریباً در هر اختلالی، خواب یکی از اولین چیزهایی است که مختل می‌شود.

به عنوان مثال، حدود ۵ یا ۱۰ سال قبل از ظاهر شدن سایر علائم در بیماران پارکینسون، یک اختلال خواب خاص رخ می‌دهد که در طی آن بیمار به شدت رویاهایی می‌بیند، فریاد می‌زند یا با مشت به دیوار می‌کوبد.

مهمترین یافته از این مطالعه چه بود؟

یافته اصلی ما این بود که تکه تکه شدن خواب - زمانی که افراد چندین بار در طول شب برای کمتر از یک دقیقه بیدار می‌شوند و آن را به خاطر نمی‌آورند، قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده مرگ و میر بود.ا گرچه پیوندی در داده‌ها مشاهده می‌کنیم، اما چگونگی کمک آن به مرگ و میر ناشناخته است.

حتی اگر سن خواب شما بیشتر از سن تقویمی باشد، به این معنی نیست که خطر مرگ و میر شما بالاتر خواهد بود. آدم‌هایی را می‌بینید که در ۹۰ سالگی سیگار می‌کشند و از خود می‌پرسید: چطور این شخص این همه مدت زنده مانده است؟

رفتن به رختخواب و بیدار شدن در ساعات منظم کلیدی برای بهبود خواب شما است. این بدان معنا نیست که زیاد بخوابید، بلکه اطمینان حاصل کنید که کاملاً استراحت کرده‌اید. این مقدار برای همه متفاوت است و بازه آن نسبت به‌ افراد مختلف، متغییر است.

تاریک نگه داشتن محیط خواب در شب، ورزش منظم اما نه خیلی نزدیک به زمان خواب، عدم مصرف الکل و کافئین در حوالی زمان خواب و پرهیز از وعده‌های غذایی سنگین در شب، همگی به خواب سالم کمک می‌کنند.

چگونه سن خواب در این مطالعه محاسبه شد؟

محققان از یک برنامه یادگیری ماشینی برای پیش‌بینی سن خواب با استفاده از داده‌های مطالعه خواب و سن هر فرد در این برنامه‌ها استفاده کردند، که به آنها می‌گوید: یک خواب متوسط در یک سن خاص چگونه به نظر می‌رسد.

این الگوریتم الگوهای موجود در داده‌ها را تشخیص می‌دهد و از آن اطلاعات برای پیش‌بینی سن خواب استفاده می‌کند.محققان می‌گویند: هنگامی که الگوریتم ساخته شد، می‌توانیم از آن برای تعیین سن خواب بیشتر استفاده کنیم. برای برخی افراد، سن خواب آنها بسیار بزرگتر از سن تقویمی آنها به نظر می‌رسد.ما می‌توانیم از تفاوت بین سن تقویمی و سن خواب آنها برای پیش‌بینی مرگ و میر استفاده کنیم. بر اساس این ایده که سن خواب بالاتر نشان دهنده یک مشکل سلامتی است.

در واقع، ما دریافتیم، افراد با سن خواب بالاتر در مقایسه با سن واقعی خود، بر اساس خواب بیمارانی که بعداً فوت کردند، در معرض خطر مرگ و میر بیشتری قرار دارند. از مطالعات دیگر، می‌دانیم که خواب ضعیف در شرایط مختلفی مانند آپنه خواب، تخریب عصبی، چاقی و درد مزمن دیده می‌شود.

اینکه خواب ضعیف چگونه باعث، تشدید یا نتیجه این شرایط می‌شود، ناشناخته است.

محققان می‌گویند: امیدواریم بتوانیم از مطالعات خواب برای پیش‌بینی و درمان بهتر بیماری قبل از تظاهر به مرگ استفاده کنیم. این مطالعه تنها شامل ۱۲۰۰۰ نفر بود. در آینده، ما سعی خواهیم کرد وقوع حملات قلبی، سکته مغزی و بیماری آلزایمر را که باعث مرگ و میر می‌شود در آینده پیش‌بینی کنیم.

ما با دانشمندان دانشگاه هاروارد برای جمع آور۲۵۰۰۰۰ مطالعه خواب کار می‌کنیم. بسیاری از داده‌های این مجموعه بزرگ‌تر ۱۰ سال پیش جمع‌آوری شد و به ما امکان پیش‌بینی بهتر مرگ و میر را داده است.