به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ خانوادهی سینما همهی آن چیزی نیست که معمولا روی پردهی نقرهای آنها را میبینید. جدا از بازیگران، نویسندگان و کارگردانان و... که معمولا به واسطهی نام و رسمشان شناخته میشوند، چهرههای هنرمندی نیز فعال هستند که در اهتزاز پرچم سینما نقشی مفید و موثر اما در سکوت ایفا میکنند.
به بهانهی روز ملی سینما که همزمان شد که با موفقیت خانوادهی سینمای ایران در جشنواره ونیز پای صحبتهای مهم اهالی سینما نشستیم تا از نگاه آنها رصدی داشته باشیم بر داشتهها و کمبودهای سینمای ایران. محصول این گزارش را از نظر میگذرانید.
به مناسبت روز سینما با تهیهکنندگان، سینماگران، منتقدان و صاحبان سینما گپ و گفتی زدیم تا این روزهای سینمای ایران را با نگاهی بر اوضاع و احوال تولید، گیشه، تنوع ژانر و... بررسی کردهایم که حاصل آن پیش روی شماست.
سعید خانی تهیهکننده فیلمهای سینمایی «لونه زنبور»، «دوزیست»، «من» و... در (روز ملی سینما) درباره اوضاع سینما به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: خوشبختانه حال این روزهای سینما خوش است. ما در زمانهای زیست میکنیم که عصر گفتوگو است. بنابراین باید شرایطی را فراهم کنیم که فیلمسازان جوان ما بتوانند در رخدادهای سینمایی دنیا حضور پررنگی داشته باشند و با فیلمهایشان با جهان و جهانیان ارتباط برقرار کنند.
او با اشاره به حمایت و اعتماد دولت از اهالی سینما عنوان کرد: معتقدم افراد جوان و با استعداد بسیاری هستند که اگر به آنها بها داده شود میتوانند ادامهرو راه امثال کیارستمیها باشند. متاسفانه هر چهار سال یکبار دولتی جدید روی کار میآید که برنامههای کوتاه مدت خودش را دارد. خواستهی من این است که دولت فعلی به چرخهی تولید کمک، و مشکل معیشت اهالی سینما را حل کند. در کل حضور فیلمسازهای جوان و اعتماد به آنها بسیار حائز اهمیت است. اگر این چند اتفاق رخ بدهد بسیار مثبت و خوشحالکننده خواهد بود.
خانی در خصوص توقعاش از مدیران سینمایی گفت: یکی از دغدغههای مهم این روزهای ما این است که بتوانیم تولیدات خوبی برای سال آینده داشته باشیم. امیدوارم که دولت جدید به فیلمهایی با محتواهای خوب مجوز بدهد و این نگرانی فیلمسازان را برطرف کند.
تهیهکننده فیلم سینمایی «ارادتمند نازنین، بهاره، تینا» اظهار داشت: دولت و سینماداران نباید سینما را سیاسی کنند. ما کار فرهنگی میکنیم بنابراین باید در خصوص تولیدات هنری گپ بزنیم و از طرف دولت حمایت اساسی شویم تا بتوانیم آثار خوبی را ارائه بدهیم. فیلمسازان گاهی در آثارشان نقدهایی به مسائل اجتماعی میکنند اما متاسفانه به این انتقادها انگ سیاسی زده میشود که این مسئله، فیلمها را در وضعیت بدی قرار میدهد. معتقدم باید بتوانیم بین صاحبان فیلمها و دولت به صلح برسیم تا شاهد اتفاقات بهتری در سینما باشیم.
او در خصوص فروش فیلم سینمایی «دوزیست» و واکنشهایی که از اکران فیلم گرفته است عنوان کرد: در این سه سال سرمایهی فیلم ما خوابیده بود اما خوشبختانه امروز از فروش «دوزیست» راضی هستیم و این نتیجهی خوب را مدیون صبوری عوامل فیلم میدانم. با وجود اینکه مردم در وضعیت معیشتی و اقتصادی بدی به سر میبرند اما از فیلم ما حمایت کردند. ما تقریبا چیزی نزدیک به ۱۳ میلیارد را رد کردیم که به نظرم عدد خوبی برای یک فیلم اجتماعی با رگههای تلخ است. این ما را امیدوار میکند تا در کنار ساخت فیلمهای کمدی به ساخت آثار ملودرام هم توجه خاصی داشته باشیم.
تهیهکننده فیلم سینمایی «لونه زنبور» با توجه به استقبال مخاطب از فیلمهایی مانند «ابلق» و «دوزیست» توضیح داد: به ابلق و دوزیست توجه ویژهای شد. این توجه نشانگر این است که همهی ما باید تلاش کنیم تا در سبد اکرانمان فیلمهای متفاوتی را برای عرضه به مخاطب داشته باشیم و بدانیم که پیشرفت در همهی ژانرها به نفع تمام اهالی سینماست.
او در خصوص دومین همکاریاش با برزو نیکنژاد گفت: برزو نیکنژاد کارگردان باسواد و کاربلدی است. بعد از همکاری در «لونه زنبور» که تجربهی موفقیتآمیزی برای هردوی ما بود تصمیم گرفتیم که یک فیلم ملودرام بسازیم. چندین فیلمنامه داشتیم که پس از بررسی آنها به داستان «دوزیست» رسیدیم و تصمیم به ساخت آن گرفتیم. در کل تجربه بسیاری خوبی را کنار او داشتم و امیدوارم که به زودی بتوانیم در اثری جدید مجدد با هم همکاری کنیم.
تهیهکننده «دوزیست» در خصوص فعالیتهای این روزهایش گفت: در حال بررسی چند فیلمنامه هستم و به احتمال زیاد تا آخر سال ساخت یک فیلم سینمایی جدید را با «مصطفی تقیزاده» آغاز خواهم زد.
خانی در ادامه تاکید کرد: معتقدم حرف اول را فیلمنامه و پس از آن انتخاب و چیدمان صحیح بازیگر میزند. البته از آنجایی که «دوزیست» فیلمنامهی قابل قبول و حرفهای داشت اگر به هر بازیگری پیشنهاد داده میشد در این اثر نقشآفرینی میکرد و فروش خوبی را برای فیلم به ارمغان میآورد.
او در آخر گفت: آن زمان که ما مشغول ساخت «دوزیست» بودیم سریالهای نمایش خانگی به شکل امروزی وجود نداشتند و این چنین قدرتمند پیش نمیرفتند. همین موضوع باعث شده سینما در بحث انتخاب بازیگر چهره با مشکلات مواجه شود که این قضیه در درازمدت میتواند آسیبی جدی به سینما وارد کند.
به مناسبت روز ملی سینما با سینماگران، تهیهکنندگان، منتقدان و... در خصوص وضعیت سینما، تولیدات سینمایی و حال و احوال فروش فیلمها گپ و گفتی داشتهایم که از نظر میگذرانید.
محمدرضا مصباح تهیهکننده فیلمهای سینمایی «پوست»، «بیمادر»، «یدو» و... در (روز ملی سینما) درباره اهمیت این هنر بزرگ به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: سینمایی که امروز در اختیار ماست میراث هنرمندان و بزرگانی است که تلاش کردهاند این هنر را دست نخورده و اصیل به دست ما برسانند. به همان اندازه که آنها مسئولیتشان را درست انجام دادند ما هم موظفیم سینما را درست به نسل آینده بسپاریم اما متاسفانه در حال حاضر این اتفاق رخ نداده است و ما شاهد سینمای تجاری هستیم که در شرایط بحرانزدهای قرار گرفته و به مرز ورشکستگی نزدیک و نزدیکتر میشود.
او ادامه داد: یکی از معضلات بزرگ ما کمبود در تنوع ژانر است. بدبختانه سینمای ما به شدت درگیر تکرارهای معمول و مرسومی شده است که آن را از نوآوری و بدعت در فیلمسازی دور میکند. معتقدم اگر میخواهیم سینمایی ماندگار داشته باشیم باید آثاری در گونههای متفاوت بسازیم.
مصباح درباره فروش فیلمها و وضعیت این روزهای سینما تاکید کرد: یکی از مشکلاتی که نقطهی ضعف سینمای ما محسوب میشود تعداد پایین صندلیهای سینما است که به نسبت جمعیت کشور ما بسیار کم است. ما مخاطبان بسیار محدود و معدودی داریم بنابراین با این مخاطب نمیتوانیم امید به رشد و تعالی سینما را داشته باشیم. فیلمهایی که این روزها با عنوان فیلمهای پرفروش مطرح میشوند نهایتا 2 یا 3 میلیون نفر مخاطب دارند که این برای جمعیت هفتاد_هشتاد میلیون نفری ما بسیار اندک است و این مشکلات به زیر ساختهای سینمای ما برمیگردد.
وی در خصوص درخواستش از مدیران سینما عنوان کرد: سینمای ما باید به جایی برسد که برای اکران تمام فیلمها فضای کافی داشته باشد. مسئولین باید تلاششان را بکنند تا نقاط ضعف را چه از نظر سختافزاری و لجستیک چه از نظر محتوایی و ژانری رفع کنند. سینما خوراک فرهنگی مردم است. همانطور که به نیازهای شهری، اقتصادی و اجتماعی باید توجه شود به نیازهای هنری مردم هم باید توجه شود. از نگاه من حل این مشکلات به انقلاب بزرگی نیاز ندارد. با برنامهریزی درست، تعامل و بهره گرفتن از بخش خصوصی میتوان سالنهای سینما را گسترش داد تا مخاطبان از 2 میلیون به پنج_شش میلیون نفر برسند.
تهیهکننده فیلم سینمایی «یدو» درباره اهمیت حضور سینمای ایران در دنیا تاکید کرد: سینمای ما برای اینکه بتواند در گردونهی سینمای بینالمللی قرار بگیرد ناچار است از لحاظ فنی خودش را آپدیت کرده و سطح بالا نگه دارد. توسعه الکترونیکی نباید باعث شود ما فرهنگ غنی ایرانی خودمان را فراموش کنیم. اگر ما در مسیری حرکت کنیم که اصالت ایرانی و فرهنگ را حفظ کنیم کار بزرگی انجام دادهایم. درست مثل مرحوم «عباس کیارستمی». ایشان یکی از مثالهای دقیق، روشن و واضح سینمای ایران است. فیلمهای او نه تنها از بعد تکنولوژی چیزی کم نداشت بلکه در کنار به روز بودن اصالت خودش را هم حفظ میکرد. اگر کمی دقت کنید متوجه میشوید همین امروز هم فیلمهایی در جشنوارههای خارجی مورد توجه قرار میگیرند که به ابعاد انسانی توجه ویژهای دارند.
او ادامه داد: ما باید تولیدات سینمایی خودمان را در گونههای مختلف بسط دهیم تا از این راه به چرخه اقتصاد سینما کمک کرده باشیم. برای مثال فیلم سینمایی «پوست» که من تهیهکنندگی آن را بر عهده داشتم نمونهی بارز این گونه از آثار محسوب میشود. اگر منطقی نگاه کنیم هیچ تهیهکنندهای نباید این فیلم را تولید میکرد چرا که این اثر علاوه بر اینکه به زبان ترکی بود بازیگر چهره و مشهوری هم نداشت، بنابراین از لحاظ منطق تجاری ساخت چنین فیلمی هیچ توجیهی نداشت. اما من معتقدم که ما تهیهکنندهها هم باید ریسک کنیم تا بتوانیم به رشد و پیشبرد درست سینما کمک کنیم.
مصباح با اشاره به فعالیت این روزهایش گفت: با عنایت خداوند قصد دارم هر سال یک فیلم خوب در کارنامهی کاریام داشته باشم و با کارگردانهای جوان و کار اولی همکاری کنم. خوشبختانه امسال هم فیلم سینمایی «در آغوش درخت» را به کارگردانی بابک خواجه پاشا دارم که در حال آمادهسازی برای حضور در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر است. امیدوارم این اثر مورد توجه قرار بگیرد و با استقبال خوب مخاطبان همراه شود.
به مناسبت روز سینما با تهیهکنندگان، سینماگران، منتقدان و صاحبان سینما گپ و گفتی زدیم تا این روزهای سینمای ایران را با نگاهی بر اوضاع و احوال تولید، گیشه، تنوع ژانر و... بررسی کردهایم که حاصل آن پیش روی شماست.
طهماسب صلحجو منتقد و کارشناس سینما در (روز ملی سینما) درباره اهمیت تماشاگر که مهمترین عنصر سینما محسوب میشود به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: ارزش سینما در واکنشهای اجتماعی مردم است. پس بهتر است تماشاگر را دست کم نگیریم. متاسفانه دوستان ما این روزها استقبال مردم از سینما را عیب فیلمها میدانند و مدام میگویند این فیلم عامهپسند است در صورتی که از نگاه من این مسئله حسن یک اثر سینمایی محسوب میشود. در طول تاریخ سینما همیشه مردم عنصر مهم و اساسی در سرنوشت سینما بودهاند. اگر با نگاهی دقیق و موشکافانه بررسی کنیم متوجه این امر میشویم که هر فیلمی که مورد پسند عامه مردم قرار گرفته است توانسته جریانسازی کند.
او ادامه داد: هدف سینما فقط فیلم دیدن نیست. هدف تماشای دستهجمعی اثری است که گروهی دیگر آن را برای ما ساختهاند. برای مثال وقتی ما دستهجمعی به تماشای فوتبال یا فیلمی مینشینیم در واقع همنشین افرادی شدهایم که ممکن است دیگر هرگز آنها را نبینیم ولی همین ارتباط باعث همراهی و همفکری میشود و احساسات مشترکی را در ما به وجود میآورد. این یک فرایند زیباست که نباید ارزش آن را دست کم گرفت.
این منتقد درباره جریانسازی در سینما گفت: هدایت سینما دست تماشاگران فیلمهاست. این مخاطبان سینما هستند که با حمایت از فیلمی باعث میشوند آن اثر تبدیل به جریان شود. البته برعکس این ماجرا هم وجود دارد. عدم استقبال مخاطب از اثری نشاندهنده این است که فیلم در جایگاه صحیحی قرار نگرفته است و نمیتواند به حیات خودش ادامه دهد. معتقدم هر شخصی که درباره سینما حرف میزند و اظهار نظری میکند در وهله اول باید حواسش به تماشاگر باشد. چون این تماشاگر است که سرنوشت یک فیلمنامه را تعیین میکند.
او در خصوص وضعیت این روزهای سینما عنوان کرد: سینما تازه به وجود نیامده است و مدیران امروزی هم سینما را اختراع نکردهاند. سینما با تمام پییچیدگیهای که پیرامونش وجود داشته همیشه راه خودش را رفته است و وابسته به هیچ حزب و گروهی نشده است. آنطور که آمار نشان میدهد متاسفانه وضعیت سینما خیلی جالب نیست. البته پاندمی کرونا اوضاعرا آشفته کرد بنابراین باید این مسئله را هم در ارتباط مردم با سینما در نظر گرفت.
وی تاکید کرد: بهتر است به این موضوع اشاره کنم وقتی صحبت از سینما و استقبال مردم از آن میشود منظور این است که مردم از خانههایشان بیرون بیایند و برای تماشای یک اثر پول بلیت بدهند و فیلم را در سالنهای سینما تماشا کنند. این قضیه ربطی به فیلم ندیدن مردم ندارد. اتفاقا مخاطب فیلمها را بسیار خوب دنبال میکند اما در خانه نه در سینما. این موضوعی است که به سینمادار، تهیهکننده و سایر عوامل ضربه میزند.
صلحجو در ادامه بیان کرد: حضور سینمای ایران در فستیوالها و جشنوارههای بزرگ سینمایی دنیا مهم است اما این موضوع در حاشیهی سینما قرار دارد و جریانات دیگری را رقم میزند. معتقدم یک فیلمساز در درجهی اول باید برای مردم کشور خودش فیلم بسازد حالا اگر در ادامه توانست در فستیوالها هم دستاوردی داشته باشد بسیار خوب میشود.
این منتقد سینما در پایان گفت: سینما یک جریان اجتماعی است. یعنی هرچه مردم از خانههایشان بیشتر بیرون بیایند و در جامعه حضور پر رنگتری داشته باشند در سینما تاثیرگذارتر خواهند بود و موجب جریانسازی و رشد اندیشه میشوند. تماشای فیلم در خانه ضد هدف اجتماعی و فرهنگی است که ذات سینما در خود دارد. البته این موضوع ربطی به مدیران ندارد. اینکه شخصی در کنج خانه فیلم تماشا میکند مقصرش مسئولان نیستند؛ تکنولوژی است که در جهان امروز حاکم است و مردم را از حضور در اجتماع به پستوی خانهها کشانده است.
خبرنگار: تبسم کشاورز
انتهای پیام/