انتشار تصاویر جدید «جیمز وب» از «نپتون»

به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ تلسکوپ فضایی جیمز وب  نه‌تنها دقیق‌ترین دید را از این سیاره به دست می‌دهد؛ بلکه دوربین‌های جیمز وب از نپتون مشهور، به یکی از دو غول یخی کهکشان راه‌شیری، را به شکلی جدید به ما می‌نمایاند.
هیدی هامل در این باره گفت: حدودا از ۳ دهه قبل حلقه‌های کم‌رنگ و سیال اطراف نپتون را دیده و تشخیص داده بودیم؛ اما اولین بار است که آن‌ها را با استفاده از تجهیزات طیف‌سنجی فروسرخ می‌بینیم.
سیاره نپتون از آن زمان که در سال ۱۸۴۶ کشف شد، همواره توجه اخترشناسان را به خود جلب کرده است. سیاره‌ای که با فاصله سی‌برابری از خورشید نسبت به فاصله زمین تا خورشید، مداری تاریک و دورافتاده از منظومه شمسی را برای گشتن به دور خورشید انتخاب کرده و در آن نقطه دورافتاده، نور خورشید به اندازه‌ای بی‌رنگ است که میزان گرمای آن در صلات ظهر نپتون به اندازه غروب زمین در منطقه‌ای سرد برابری می‌کند؛ به همین دلیل نام دیگر سیاره نپتون غول یخی است.
مدار ۱۶۴ ساله نپتون به این معناست که قطب شمال در این سیاره و در بالای تصاویر جیمز وب کاملا برای اخترشناسان خارج از دید است، اما تصاویر جیمز وب توانسته سرنخ‌هایی از روشنی‌های کنجکاوی‌برانگیز این منطقه را به دست دهد. همچنین حلقه‌ای در قطب جنوب این سیاره در دید تلسکوپ جیمز وب قرار گرفته است. اما تصاویر ارسالی برای اولین حلقه‌ای مستمر از ابر‌ها را پیرامون آن نشان می‌دهد. یکی دیگر از دستاورد‌های جیمز وب در ضبط این تصاویر، شکار ۱۴ قمر پیرامون نپتون و تصاویری منحصربه‌فردی از نورانی‌ترین قمر نپتون به نام تریتون است.

قمر تریپتون به اندازه‌ای نورانی است که حتی نور نپتون را نیز می‌پوشاند؛ به ویژه که فضای این سیاره به دلیل جذب متان تاریک است. تریتون بر خلاف معمول در مداری خلاف جهت عقربه‌های ساعت به دور نپتون می‌چرخد و باعث شده است اخترشناسان نتیجه بگیرند این قمر از اصل متعلق به کمربند کویپر (منشأ اصلی دیسک پراکنده و خاستگاه ریزسیاره‌ها و جسم فرانپتونی است) و به عنوان جرمی پراکنده به دلیل جاذبه نپتون جذب آن شده است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب بعد از نزدیک به سه دهه تحقیقات و سرمایه‌گذاری ناسا، آژانس فضایی اروپا و کانادا و بعد از بار‌ها و بار‌ها تعویق در نهایت ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ (۴ دی ۱۴۰۰) پرتاب شد. این تلسکوپ فضایی، مجهز به آیینه‌ای وسیع تا ۸ متر و برای استقرار در نقطه لاگرانژی ۲ (فضایی در کهکشان که بدون جاذبه است) طراحی شد و قابلیت ضبط تصاویر در ناحیه فروسرخ را دارد.

انتهای پیام/