به گزارش خبرنگار نفت خبرگزاری برنا، وزیر نفت در حاشیه نشست اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای، خبر از پالایشگاهداری ایران در ازبکستان و افزایش فروش نفت ایران به این کشور داد. ازبکستان دومین کشوری است که بعد از ونزوئلا هدف همکاریهای پالایشگاهی تهران قرار میگیرد. به عقیده کارشناسان، همکاری با دیگر کشورها در زمینه پالایشگاهی به در هم تنیدگی روابط دو کشور و ایجاد منافع متقابل خواهد انجامید که در نهایت به نفع هر دو طرف است. نظرات محمدعلی خطیبی، کارشناس انرژی را در این خصوص به شرح زیر است:
خطیبی در پاسخ به این سوال که آیا تبدیل نفت به فرآورده میتواند خاصیت تحریم پذیری آن را کم کند، تصریح کرد: تجربه ما در زمینه تحریم هایی که تا کنون پشت سر گذاشتهایم، نشان میدهد که در فروش فرآوردههای نفتی با مشکل کمتری مواجه میشویم. اما با توجه به اینکه پالایشگاهسازی در داخل کشور هزینه بر و زمان بر است، همکاری در پالایشگاههای فراسرزمینی می تواند راهکار مناسبی باشد.
وی افزود: به بهرهبرداری رسیدن یک پالایشگاه حداقل به 3 الی 4 سال زمان نیاز دارد و در شرایط فعلی که نیاز به افزایش درآمدهای نفتی کشور داریم، نمیتوانیم چنین زمانی را صرف کنیم. از طرف دیگر، پالایشگاهسازی در داخل کشور نیازمند صرف هزینه بسیار بالایی است.
این کارشناس ادامه داد: بنابراین، بهتر است از ظرفیت پالایشگاههای کشورهای دیگر که الان مورد استفاده قرار نمیگیرد، بهره ببریم. این روشی سریع و زودبازده است. میتوانیم در بخشهایی از پالایشگاههای خارجی که ظرفیت خالی دارند، قراردادهایی منعقد و از این فرصت استفاده کنیم. در واقع این یک راه میان بر برای فروش نفت ما به حساب میآید.
خطیبی در ادامه گفت: همکاری پالایشگاهی باید با کشورهایی صورت بگیرد که به لحاظ سیاسی با آنها مشکل نداشته باشیم و اصطلاحاً جزو کشورهای دوست و همسو با ما باشند. همچنین باید با کشورهایی وارد همکاری پالایشگاهی شویم که پیش بینی کنیم در آینده با آنها دچار مشکل نمیشویم.
وی ادامه داد: در پالایشگاههای موجود این کشورها میتوانیم به انحای مختلف همکاری داشته باشیم و زمینه را برای فروش نفت خودمان فراهم کنیم. فرصتهایی برای همکاری در کشورهای همسایه مانند عراق، لبنان، سوریه و ازبکستان که جزو کشورهای همسو با ما در منطقه به شمار میروند، وجود دارد.
این کارشناس افزود: امکان استفاده از این فرصت برای ما فراهم است و از این طریق میتوانیم به فعال سازی دیپلماسی انرژی خود در منطقه مبادرت کنیم. به طور کلی، باید تلاش کنیم با کشورهایی در زمینه پالایشگاهی همکاری کنیم که ریسک بالایی نداشته باشد تا به بلوکه کردن سرمایههای ما در آنجا منجر نشود.
خطیبی در خصوص همکاری ایران با کشور ازبکستان در زمینه پالایشگاه داری فراسرزمینی در حاشیه نشست شانگهای خاطرنشان کرد: ما به لحاظ پالایشگاهی توانمندیهای بالایی داریم و از متخصصان خوبی برخورداریم. در سیاست جدید پالایشگاه داری فراسرزمینی، از این توانمندی در بازسازی یا راه اندازی پالایشگاهها در کشورهای منطقه بهره بردهایم و در زمینه تعمیرات و نگهداری این تأسیسات همکاری داشتهایم.
این کارشناس اشاره کرد: بنابراین، امکان صدور خدمات فنی و مهندسی دانش بنیان کشورمان به کشورهای دوست از جمله ازبکستان وجود دارد. این فرصتی است که توانستیم از آن بهره ببریم. در پالایشگاههایی که از ظرفیت آنها به طور کامل استفاده نمیشود یا نیاز به خدمات تعمیر و نگهداری دارند، میتوانیم همکاری داشته باشیم. متخصصان ایرانی میتوانند در به روز شدن پالایشگاههای کشورهای همسایه و فعالیت آنها با ظرفیت کامل موثر باشند.
وی در پایان یادآوری کرد: فعال شدن دیپلماسی انرژی فقط در وزارت نفت خلاصه نمیشود. این وزارتخانه قدمهای موثری را در زمینه فروش نفت به کشورهای دیگر برداشته است. اما باید بازو های دیگر مانند وزارت امور خارجه و مجموعه دولت نیز در فعال سازی دیپلماسی انرژی کشور نقش داشته باشند.
خطیبی افزود: شخص آقای رئیس جمهور در سفرهای خارجی خود همواره مددکار وزارت نفت در خصوص فروش این ماده ارزشمند بوده اند. این نشان دهنده عزم جدی دولت برای افزایش فروش نفت کشور و دستیابی به درآمدهای نفتی است.
وی با اشاره به موفقیتهای دولت در فروش نفت گفت: موفقیتهایی که تا کنون در خصوص فروش نفت داشته ایم، بر اثر مساعدت مجموعه دولت، شخص رئیس جمهور و وزارتخانه های مختلف به دست آمده است. اگر شرایط به روال فعلی پیش برود و تلاش ها در راستای فعال سازی دیپلماسی انرژی کشور ادامه داشته باشد، می توانیم شاهد افزایش درآمدهای نفتی باشیم.
این کارشناس در پایان گفت: به هر حال، شرایط فروش نفت در وضعیت تحریمی با شرایط عادی فرق دارد و تلاشهای بیشتری را می طلبد. در شرایط تحریم باید راهکارهایی برای بازارسازی فروش نفت و صادرات آن بیندیشیم.
انتهای پیام/