به گزارش خبرگزاری برنا؛ آنفلوانزا عفونت تنفسی بسیار مسری ناشی از ویروس آنفلوانزا است. عفونت آنفلوانزا بدون عارضه در بیشتر افراد از جمله کودکان از ۳ تا ۷ روز ادامه خواهد داشت. با این حال، سرفه و احساس ضعف یا خستگی میتواند دو هفته یا بیشتر طول بکشد.
برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض مربوط به عفونت آنفولانزا هستند. این موارد شامل:
این عوارض ممکن است به دلیل ویروس آنفلوانزا یا عفونت باکتریایی ثانویه باشد. عوارض جدی مربوط به آنفولانزا میتواند منجر به بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ شود.
در صورت ابتلا به آنفلوانزا معمولاً علائم طی یک هفته برطرف میشوند. داروهای ضد ویروسی تجویز شده ممکن است این مدت زمان را کاهش دهد.
بهعلاوه، عفونت آنفولانزا ممکن است شرایط موجود را بدتر کند. به عنوان مثال، اگر مبتلا به آسم هستید، با وجود عفونت آنفلوانزا حملات آسم شدیدتری را تجربه خواهید کرد.
افراد با این شرایط در معرض خطر بیشتری هستند:
گرچه سویههای مختلف عفونت آنفلوانزا بر طول مدت بیماری تأثیر نمیگذارند، برخی از گونهها (و انواع مختلف آنفلوانزای A ، مانند H3N2) میتوانند بیماری شدیدتری نسبت به سایرین ایجاد کنند.
ویروسهای آنفلوانزای A) H3N2) بیش از سایر زیرگروهها یا سویههای آنفلوانزا انسانی مانند آنفلوانزای A) H1N1) و آنفلوانزای B با بستری و مرگ و میر در کودکان و سالخوردگان همراه است.
علاوه بر این، اثر واکسن برای ویروس های آنفلوانزای A) H3N2) کمتر است.
ظهور علائم آنفولانزا ممکن است یک تا چهار روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس آنفلوانزا طول بکشد.
در صورت ابتلا به عفونت آنفلوانزا، یک روز قبل از بروز علائم آنفولانزا و پنج تا هفت روز پس از بیمار شدن، احتمال سرایت وجود دارد.
مدت زمان سرایت در کودکان کم سن یا افراد با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است طولانیتر باشد.
ویروس آنفلوانزا همچنین میتواند تا ۲۴ ساعت در سطوحی مانند دستگیره در و میزها زنده بماند. عمر ویروسها در موادی مانند فولاد ضد زنگ، پلاستیک و سایر سطوح سخت بیشتر است.
برای جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران، مرتباً دستان خود را بشویید و از دست زدن به صورت یا دهان خودداری کنید.
در صورت ابتلا، نوشیدن مایعات فراوان و استراحت کافی بسیار مهم است. همچنین مسکنهای درد و تب مانند ایبوپروفن (آدویل) یا استامینوفن (تیلنول) برای کمک به تسکین علائم آنفولانزا مفید است.
در دوران بیماری پس از کاهش تب حداقل ۲۴ ساعت در خانه بمانید.
در بعضی موارد، پزشک و متخصص عفونی ممکن است داروی ضد ویروسی تجویز کند. داروهای ضد ویروسی میتوانند طول بیماری را کاهش دهند و از بروز عوارض جلوگیری کنند. این داروها ویروس آنفلوانزا را از بین نمیبرند.
داروهای ضد ویروسی باید در طی ۴۸ ساعت از زمان شروع علائم مصرف شوند تا موثر واقع شوند.
در صورت ابتلا به عفونت آنفولانزا، نوشیدن مایعات فراوان و استراحت کافی بسیار مهم است. همچنین مسکنهای درد و تب مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای کمک به تسکین علائم آنفولانزا مفید است.
سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) همچنین داروی جدیدی را تحت عنوان بالوکساویر ماربوکسیل (زوفلوزا) در اکتبر ۲۰۱۸ تأیید کرد.
دریافت واکسن آنفلوانزا میتواند از بروز عفونت آنفلوانزا جلوگیری کند. از طریق تزریق واکسن به آنفوانزا مبتلا نخواهید شد.
فعلا شواهد علمی از اثر بخشی محصولات طبیعی یا داروهای خانگی در برابر آنفولانزا وجود ندارد.
معمولا بیشتر علائم آنفولانزا طی یک هفته برطرف میشود. با این حال، آنفلوانزا میتواند در گروههایی با عوامل خطر شناخته شده یا افراد با بیماریهای زمینهای، عوارض جدی ایجاد کند.
اگر شما یا فرزندتان علائم زیر را تجربه کردید، بلافاصله به پزشک متخصص بیماری های عفونی مراجعه کنید:
دریافت واکسن آنفلوانزا میتواند از بروز عفونت آنفلوانزا جلوگیری کند. از طریق تزریق واکسن به آنفوانزا مبتلا نخواهید شد.
در صورت ابتلا به آنفلوانزا معمولاً علائم طی یک هفته برطرف میشوند. داروهای ضد ویروسی تجویز شده ممکن است این مدت زمان را کاهش دهد.
اما در صورت داشتن ریسک فاکتورهای زیاد و یا علائم شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
انتهای پیام/