۸ فرودگاه خطرناک جهان + تصاویر

2-فرودگاه پرنسس جولیانا، جزیره سَن مارتن

برای فرود در این فرودگاه کارائیبی، تاسیس شده در سال ۱۹۶۴، باید از بالای یک منطقه ساحلی بگذرید. آن‌قدر نزدیک که مردم هنگام حمام آفتاب گرفتن در ساحل، باد هواپیما را هم احساس می‌کنند. البته با وجود اینکه خطرناک به نظر می‌رسد، اما فرودگاه پرنسس جولیانا هرگز حادثه‌ای به خود ندیده است.

3-فرودگاه کورشِوِل، شهر کورشول، فرانسه

این فرودگاه در ناحیه آلپ فرانسه واقع شده و طول باند آن بیشتر از ۵۳۷ متر نیست. شیب ۱۸.۶ درجه‌ای آن اما به کاهش سرعت هواپیماهای در حال نشست، کمک می‌کند.

برای استفاده از این فرودگاه، خلبانان باید با گذراندن یک تست پرواز کوهستانی، صلاحیت ویژه‌ای کسب کنند. همچنین لازم است دست‌کم هر شش ماه یکبار، در آنجا پرواز داشته باشند تا امتیازشان حفظ شود.

4-فرودگاه کوشوک باکولا ریمپوچی، شهر له، هند

از سال ۱۹۷۹ به بعد که این فرودگاه یک پایگاه نظامی بود، حادثه مرگباری در مجاورت آن گزارش نشده است.

5-فرودگاه بین‌المللی پارو، شهر پارو، بوتان

تنها فرودگاه بین‌المللی این کشور هیمالیایی، ۲۲۴۵ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده و فرود در آنجا، فقط تحت شرایطی که دید کافی وجود داشته باشد، مجاز است. خلبان هم باید پیش از قوس گرفتن برای نشستن روی باند، هواپیما را از روی ساختمان‌ها و بین تپه‌های اطراف هدایت کند.

بد نیست بدانید که از مناظر جزیره سابا، در تولید فیلم اصلی کینگ کونگ (سال ۱۹۳۳) هم استفاده شده بود.

6-فرودگاه بین المللی جبل الطارق، جبل الطارق

فرودگاه جبل الطارق در سال ۱۹۳۹ تاسیس شد. یک باند ۱۶۷۶ متری دارد که از دو طرف، به دریا می‌رسد. این یعنی خلبان‌ها پس از نشاندن هواپیما، در کمترین زمان باید ترمز کنند.

چیزی که موضوع را پیچیده‌تر می‌کند، گذشتن باند از وسط یک خیابان شلوغ است که هنگام فرود هواپیماها، بسته می‌شود. شاید خیلی خطرناک به نظر برسد؛ اما این فرودگاه سابقه خوبی در ایمنی دارد و از سال ۱۹۵۱، حادثه‌ای به خود ندیده است.

7-فرودگاه کونگونیاس، سائوپائولو، برزیل

رشد شهر سائوپائولو طی دهه‌های گذشته، این فرودگاه تاسیس شده در سال ۱۹۳۶ را چنان در منگنه گذاشت که حالا هواپیماها برای فرود، باید با کمترین فاصله از سقف خانه‌ها بگذرند.

برخلاف سایر نام‌های موجود در این لیست، فرودگاه کونگونیاس محل وقوع یک حادثه مرگبار در سال 2007 بود که جان 199 نفر را گرفت. پس از آن، تمهیدات ایمنی ویژه‌ای اتخاذ شد که می‌توانیم به شیاردار کردن سطح باند برای کاهش لغزندگی و نصب سیستم EMAS برای جلوگیری از خروج هواپیما از باند اشاره کنیم.