حسن فتحی چگونه بازیگر انتخاب می‌کند؟

معمولاً در ساخت سریال های تاریخی جدا از فاکتورهای مهمی مانند ؛

گریم

لباس

طراحی صحنه

و البته فیلمنامه

که نیازمند تحقیقات میدانی و اطلاعاتی به مراتب دقیق تر از سریال‌سازی برای روز است بازیگری یکی از مهم‌ترین سرفصل‌های این ژانر نمایشی محسوب می‌شود.

در بازیگری سریال های تاریخی ما به چند نکته مهم در بحث بازیگری نیازمند هستیم که گاهی این مسئله از نگاه برخی از سریال سازان جامانده و البته برخی از سریال سازان به این نکته توجه بسیار دارند.

با نگاهی اجمالی به ساخته های حسن فتحی به این نتیجه میرسیم که او اصولاً در ساخت سریال های کلاسیک که بخشی از تاریخ را روایت می کند به اصل انتخاب بازیگر نگاهی دقیق تر و با وسواس بیشتر دارد.

فتحی خوب می‌داند در انتخاب بازیگر سریال تاریخی باید به ویژگی های متفاوت تر برای بازیگر نسبت به دیگر ژانر ها  توجه کرد و  تنها فاکتور زیبایی شناسی و فیزیک چهره و صورت در ساخت یک سریال کلاسیک تاریخی نمی تواند در صدر اهمیت واقع شود.

بازیگر یک سریال تاریخی جدا از ویژگی های مرسوم یک بازیگر پخته باید در عناوینی مانند؛

توانایی در لحن و گویش

توانایی در اندازه های مختلف بازی ( گاه درشت نمایی و گاهی نه)

توانایی در حس های ترکیبی

توانایی در اجرای نقش شخصیت هایی خارج از زمان حال

توانایی در ارتباط گیری با دیگر کاراکتر ها متناسب با زمان وجغرافیای اثر و...

کاربلد باشد و بتواند زمان را دربازی اش به مخاطب منتقل کند اتفاقی که با این وسواس در کار خیلی ها دیده نمی شود.

حسن فتحی در انتخاب بازیگران سریال های جیران ، شهرزاد و  آثاری که برای تلویزیون ساخته است مانند مدار صفر درجه ، شب دهم و غیره به سراغ بازیگران خوش گل می‌رود و در حقیقت ذات بازیگری را از بازیگر طلب می‌کند و تنها به وجوه ظاهری نقش رضایت نمی دهد.

اگر به جنس بازی ها در سریال جیران کنید به رغم این که ستاره های سینما مانند بهرام رادان و پریناز ایزدیار و حتی در سریال شهرزاد ترانه علیدوستی و شهاب حسینی نیز جلوی دوربین  او بودند اما نوع ونگرش کارگردان به  بازی ها نشان از این دارد که او به سراغ توانمندی بازیگر بر اساس خواسته فیلمنامه می‌رود نه وجوه دیگر ، زیبایی های یک  بازیگر شاید بتواند تنها در لحظاتی تماشاگر را راضی کند اما کم کم بازیگر باید با توانش در بازیگری مانند یک ساحره تماشاگرش در مشت بگیرد وببرد.

با این مقدمه به سراغ مریلا زارعی بازیگر نقش مهدعلیا در سریال جیران میرویم شاید مریلا زارعی را در نقش های متفاوت با ویژگی های متفاوتی از بازی به خاطر داشته باشید اما به رغم اینکه او در چند سریال تاریخی و حتی تاریخ اسلام ساخته مهدی فخیم زاده (ولایت عشق)حضور داشته است اما اینجا برای یک نقش متفاوت باید به سراغ بازی متفاوتی می رفته که تمام تعاریف این کاراکتر تاریخی به مخاطب منتقل شود.

از بازی چند بعدی،

افه های مرتبط با شخصیت در زمان وجایگاه اجتماعی،

 و نگاهی که بازیگر را در جایگاهش ( به عنوان شخصیتی از تاریخ معاصر که مخاطب او را می شناسد )تعریف می کند

تا قاب های قابل باوری که اورا در دل سریال فتحی جا انداخته و این شخصیت خاکستری را خوش رنگ ولعاب معرفی می کند.

مریلا زارعی در اوج بلوغ بازیگری برای نقش مادر ناصرالدین شاه به دو نگاه متفاوت در بازیگری نیازمند است که باید از مادر بودن در دربار ناصرالدین شاه به  نمایش یک زن درباری با سیاستهای   زنانه و ویژگیهای گاه پر از دسیسه و نیرنگ و گاهی پر از مهربانی و عشق را توأمان به نمایش بگذارد. اتفاقی که در بازی مریلا زارعی به خوبی به چشم می‌خورد.

زارعی در سریال جیران نشان داده است که تا به امروز تنها بخشی از توانمندی هایش به تصویر کشیده شده است اما نقشی خوش رنگ و لعاب وهمراه با بالا بلندی های متفاوت در سریال جیران به این فرصت و قدرت را داده است تا نمایشی متفاوت با همیشه داشته باشد.

جدا از مریلا زارعی در سریال جیران شاهد بازی متفاوتی از بهرام رادان  نیز هستیم که با گذشت چند قسمت از سریال کم کم موتور بازیگری اش روشن شد و عملاً در قسمت های اخیر شاهد بازی درخشان از او هستیم.

نمی توان از کنار بازی یازیگرانی چون ستاره پسیانی و پریناز ایزدیار در کنار دیگر زنان حرمسرا  و حتی بازیگرانی مانند محمد شیری و رضا نیکخواه که شاید در سالهای حضورشان در تلویزیون های  با کمدی معمولی دیده شده اند  و حالا در سریال جیران با نقش هایی دارای ریزه‌کاری‌ به تصویر کشیده شده اند و   نشان از هوش سرشار حسن فتحی در انتخاب بازیگردارد هم به سادگی گذشت.

حسن فتحی در این سال ها انتخاب بازیگر خوش گل را به سینما وتلویزیون یاد داد گل بازیگری یعنی همان آنی را که یک بازیگر برای خلق نقش و تصرف باور مخاطب نیاز دارد و اگر به ادا وافه های مصنوعی تبدیل شود به خصوص در این جنس از سریال سازی مخاطب را پس می زند.

به زودی در همین باره بازی امیر جعفری را بررسی می کنیم.

انتهای پیام/