پهپادهای چندبخشی تغییر شکل دهنده به بازار می آیند!

خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛  ربات‌ها به صورت بخش‌هایی ساخته می‌شوند و هر بخش دارای واحد محرکه چند کوپتر مخصوص به خود است که به لطف سیستم‌های گیمبال چند محوره قادر به بردار نیروی رانش در هر جهتی است. بخش‌ها به هم متصل شده‌اند، اما می‌توانند در طیفی از جهات مختلف بیان شوند، و این تیم نحوه هماهنگ کردن همه این سیستم‌های پیشرانه را در زمان واقعی، حتی با تغییر شکل ساختار در حین پرواز، کار کرده است. این مفهوم در ابتدا از فکر اژدهایان در حال پرواز الهام گرفته شده بود، و روشی که این جانوران افسانه‌ای می‌توانستند بدن خود را به آرامی در هوا حرکت دهند.

مدیر پروژه و دستیار پروفسور موجو ژائو می‌گوید: «من  اهل چین هستم، همیشه رویای اژدها را در سر می‌پرورانم. ربات‌های الهام‌گرفته از زیست‌شناسی زیادی وجود دارد، مردم سگ‌های روباتی می‌سازند، گربه‌های روباتی می‌سازند. اژدها یک حیوان واقعی نیست، اما نوعی نماد مقدس در آسیا است. این ربات را به‌عنوان یک بازوی انسان در حال پرواز تصور کنید یا برای تعویض لامپ، باز کردن دری مانند بازوی انسان. همچنین می توانید فکر کنید که این ربات می تواند مانند یک مار متحول شود؛ می تواند فضاهای بسیار باریک را کشف کند.

این هواپیما کمی لرزان و کمی کند است، اما با توجه به پیچیدگی کنترل یک هواپیمای چند روتور که به طور مداوم شکل و جهت ساختاری خود را تغییر می دهد، بسیار چشمگیر است. نشان داده شده است که ربات شروع به انجام وظایف اساسی، مانند هل دادن و کشیدن اشیا، و چرخاندن روی خود برای ایجاد یک حلقه گیره پرنده با قابلیت گرفتن، جبران، دستکاری و رها کردن اجسام تا وزن 1 کیلوگرم (2.2 پوند) است.

این یک ایده کاملاً خارق‌العاده است، یک معامله پنجه پرنده که می‌تواند در اطراف یک منطقه بچرخد، چیزهایی را بگیرد و کارهای مفیدی را با آنها انجام دهد. همچنین این اژدها از اتصالات پین مانند برای باز و بسته کردن دریچه های بزرگ، در جهت های بالا، پایین و افقی استفاده می کند.

اکنون، این تیم برداشت عجیب‌تری از این مفهوم ارائه کرده است، SPIDAR یک ربات چهارپا با مفاصل مفصلی در لگن و زانوی هر پا است. این مفاصل برای کمک به حرکت موتور ضعیفی دارند، اما تیم تلاش کرد تا موتورهای اضافی را با استفاده از واحدهای پیشران چندکوپتر بردار در هر بخش به عنوان وسیله اصلی برای حرکت دادن پاها و همچنین بلند کردن کل ساختار 15 کیلوگرمی به حداقل برساند. چیزی که در نهایت با آن مواجه می شوید یک ربات عنکبوتی بسیار کند و پر سر و صدا است که پاهایش در این مرحله ضعیف و لرزان به نظر می رسند. همچنین به نظر می رسد که برای ماندن در هوا سخت کار می کند و ارتعاشات هارمونیک در میان واحدهای پیشران به وضوح یک مشکل است. حرکت پیاده روی کمی بیهوده به نظر می رسد، می تواند 20 دقیقه راه برود، یا با باتری فعلی خود به مدت 9 دقیقه پرواز کند، و بلافاصله واضح است که یک دقیقه پرواز این مسیر را بیشتر از 10 دقیقه پیاده روی می برد.

اما هنوز هم برخی از احتمالات بسیار جالب را مطرح می کند. با کمی توسعه بیشتر، این به یک چنگال پرنده چهار نقطه ای تبدیل می شود که به طور بالقوه قادر به نگه داشتن و دستکاری دو جسم در آن واحد است. مثلاً درب شیشه را بردارید یا جعبه را در حالی که چیزی را برمی دارید و در جعبه می گذارید نگه دارید. این یک مفهوم جذاب است، با پتانسیل ایجاد برخی از ربات های پرنده قابل توجه و مفید با قابلیت ها و فرم هایی که واقعاً در طبیعت ندیده ایم.

انتهای پیام/