خبرگزاری برنا؛ البته هنوز موانع بسیاری در مسیر تجاریسازی این فناوری بوده و احتمالا چندین سال زمان برای تجاریسازی آن زمان لازم است، با این حال محققان از این یافتهها بسیار خرسند هستند.
این دستگاه پچهای ۲ سانتی متری چاپ میکند، که هر یک حاوی صدها سوزن کوچک است که هنگام فشار دادن بر روی پوست، واکسن را وارد بدن مینماید. این “پچهای میکرونئیدل” طیف وسیعی از مزایا را نسبت به فناوریهای سنتی ارائه میدهند، از جمله اینکه میتوان آنها را به صورت خودکار و نسبتاً بدون درد استفاده کرد، همچنین میتوان آنها را برای مدت طولانی در دمای اتاق ذخیره کرد.
واکسنهای ضدکرونا شرکتهای فایزر و مادرنا باید در یخچال نگهداری شوند، که محدودیتهایی از منظر توزیع و نگهداری به همراه دارند.
رابرت لانگر، بنیانگذار مادرنا که از محققان این پروژه نیز هست، میگوید که وی امیدوار است از این چاپگر برای کرونای بعدی یا هرگونه بحران مشابه، استفاده شود.
آنا جکلنس از انستیتوی فناوری ماساچوست، میگوید که در صورت شیوع بیماری مانند مانند ابولا این چاپگر میتواند به مناطقی مانند اردوگاههای پناهندگان یا روستاهای دور افتاده برای به سرعت ایمن سازی جمعیت محلی ارسال شود.
واکسنهای پچ میکرونیدل در حال حاضر برای کرونا و طیف وسیعی از بیماریهای دیگر از جمله فلج اطفال، سرخک و سرخچه در حال توسعه هستند.
هرچند که تولید این پچها، فرآیند گران قیمت و پر زحمتی است که اغلب نیازمند تجهیزات بزرگ است. برای کاهش این فرآیند، محققان از یک محفظه خلاء برای مکیدن جوهر در پایین قالبهای پچ خود استفاده کردند. جوهر واکسن از نانوذرات لیپیدی حاوی مولکولهای واکسن mRNA و همچنین پلیمری مشابه آب قند تشکیل شده است.
پس از خشک شدن، پچها میتوانند حداقل شش ماه در دمای اتاق ذخیره شوند. پچها حتی یک ماه در ۳۷ درجه سانتیگراد قابل نگهداری هستند.
در این مطالعه، موشهایی که به آنها واکسن داده میشود، سطح مشابهی از پاسخ آنتیبادی نسبت به موشهایی که از طریق تزریق سنتی واکسینه شدهاند، ایجاد کردند.
این چاپگر می تواند در ۴۸ ساعت ۱۰۰ پچ بسازد. محققان گفتند که مدلسازیها نشان میدهد که با پیشرفت بیشتر، به طور بالقوه امکان تولید هزاران پچ در روز فراهم میشود.
انتهای پیام/