خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ صنعتی که در اسناد بالادستی ماموریتهای ویژهای چون «برقراری امنیت غذایی در محصولات اساسی و توسعه صادرات»، «رقابتپذیری با تکیه بر استانداردهای جهانی و مشارکت حداکثری بخش خصوصی و تعاونی»، «ایجاد و توسعه زیرساختهای فنی و اقتصادی صنایع کشاورزی توسعه یافته و پیشرفته»، «افزایش توانمندی، آگاهی بخشی، تخصص، نوآوری و کارآفرینی در حوزه منابع انسانی» و «حفاظت، احیاء و بهرهبرداری پایدار از منابع طبیعی و پایه، محیط زیست و ذخایر ژنتیکی» را به دوش میکشد و نقشی موثر در تولید ثروت و تحقق کشاورزی پایدار نیز دارد.
ورود فناوری و نوآوری به این حوزه یکی از الزامات ملی است که با استفاده از توانمندی شرکتهای دانشبنیان و فناور محقق خواهد شد. مقولههایی که میتواند به نهادهای ذیربط و بازیگران دولتی این حوزه کمک کند تا بتوانند مسیر سهلتر، کوتاهتر و مطمئنتری را برای رسیدن به توسعه پایدار این صنعت طی و مشکلات و چالشهای موجود را مرتفع کنند.
چالشهایی چون «آسیب پذیری بالای دامها و محصولات دامی در برابر شرایط آب و هوایی نامساعد»، «عدم وجود نیروی کار مناسب در فعالیتهای مربوط به پرورش و دستیابی به محصولات دام، طیور و آبزیان»، «محدودیت منابع و زمین برای تامین نیاز غذایی جمعیت رو به رشد» و «اثرات مخرب زیست محیطی فعالیتهای گسترده دامداری» که تنها با استفاده از ظرفیتهای فناورانه کشور قابل رفع هستند.
کارشناسان بینالمللی اعتقاد دارند که فناوریهای «زیستی»، «ماشینآلات و تجهیزات پیشرفته»، «پلتفرم آنلاین، نرمافزاری و اپلیکیشن» «رباتیک و سنسور» و «نانو» نقش تاثیرگذاری در توسعه پایدار صنعت دام، طیور و آبزیان دارند که این فناوریها در اختیار فناوران و صاحبان دانش و تخصص هستند به همین دلیل برقراری ارتباط میان نیازها و چالشهای موجود با توانمندان دانشی این حوزه یک ضرورت است.
در واقع این صنعت به دنبال رشد و بهبود فرآیندها، نهادها و شرایط محیطی و کاهش بیماری های دامی و طیوری است. هدفی که ارتقای امنیت غذایی و رشد کیفیت و کمیت تولیدات غذایی سالم را به دنبال دارد و میتواند پاسخی مناسب و درست برای تامین نیازهای مختلف جمعیت رو به رشد و کمبود منابع طبیعی باشد.
انتهای پیام/