پایان زودهنگام قهرمانانی که خاک غربت به آنها نساخت

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزای برنا ، "عِرق ملی" واژه ای است که قهرمانان این مرز و بوم با آن خو گرفته‌اند و بالا بردن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران در میادین مختلف ورزشی را با هیچ چیز دیگری در دنیا عوض نمی‌کنند. در این بین اما تعدادی از ورزشکاران ساده و زودباور که فریب حرفهای قشنگ برخی وطن‌فروشان را خوردند به کشورهای دیگر پناهنده شده و تقریبا اکثر آنها خیلی زود از دنیای قهرمانی کنار رفتند.

*پایان زودهنگام کیمیا علیزاده

کیمیا علیزاده تنها زن مدال‌آور ایرانی در تاریخ المپیک که با پرچم سه رنگ کشورمان تاریخ سازی کرد، در المپیک توکیو مقابل حریفی از ترکیه‌ ۸ بر ۶ شکست خورد و مدال برنز را از دست داد. علیزاده با پرچم تیم پناهندگان در این مسابقات شرکت کرده بود و پس از این شکست بزرگ دیگر هیچگاه آن قهرمان همیشگی نشد.

علیزاده در حال حاضر تنها 25 سال سن دارد و یک انتخاب اشتباه زندگی شخصی و ورزشی او را تحت تاثیر قرار داد.

*ملایی از آلمان به مغولستان!

سعید ملایی قهرمان جودو جهان که روزهای خوبی را سپری می‌کرد به بهانه‌های عجیب تصمیم گرفت دیگر به ایران برنگردد و علاوه بر تعلیق 4 ساله جودوی کشورمان و ضربه جبران ناپذیری که به این رشته در ایران زد ، خودش هم تحت تاثیر وعده های دروغین آن طرفی ها قرار گرفت.

ملایی که اعلام کرده بود به کمک همسرش قرار است برای تیم ملی جودوی آلمان بازی کند، از این کشور دیپورت شد و به ناچار برای کشور مغولستان بازی کرد.

او در المپیک توکیو در حالی که به راحتی میتوانست قهرمان شود به مدال نقره رسید و پس از آن هم فراموش شد و حالا جودوی ایران از تعلیق خارج شده و روزهای خوبی در انتظار این رشته بدون سعید ملایی است.

*امید بوکس ایران نامید شد

امید احمدی صفا بوکسور باتجربه ایران که برنز کشورهای اسلامی را در کارنامه داشت و در رشته کیک بوکسینگ هم قهرمان جهان بود ، به کشور آلمان پناهنده شد.

او که یک ورزشکار بی حاشیه بود اعلام کرده که قرار است برای تیم ملی بوکس آلمان در المپیک به میدان برود اما این ورزشکار هم این روزها بیشتر از اینکه در حوزه ورزش شناخته شده باشد، با مصاحبه های غیر ورزشی نامی برای خودش دست و پا کرده و هیچکس نمی داند آخرین مبارزه رسمی که در بوکس داشته چه زمانی بوده است.

*خادم الشریعه شطرنج بازی که واقعا باخت!

شاید اگر سارا خادم الشریعه از کشورمان نمیرفت ، الان نام شطرنج بانوان را با او میشناختند اما این شطرنج باز تصمیم به کشف حجاب گرفت و در اولین رویداد بزرگی که پس از این کار شرکت کرد مقابل حریف محجبه از اندونزی شکست خورد و حذف شد.

چه تلنگری بزرگتر از این میتواند سارا را از خواب غفلت بیدار کند؟ شاید او تا همین حالا هم فهمیده باشد بازی کردن زیر پرچم اسپانیا برایش خوش یُمن نیست.

*اسکی باز باسابقه ایران پناهنده شد و از یادها رفت

سید ستار صید که چهار دوره از بازی‌های المپیک زمستانی را تجربه کرده است سال گذشته به کشور نروژ پناهنده شد و به غیر از چند روز اول دیگر خبری از این ورزشکار باسابقه نشد.

شاید کمتر کسی بداند که او این روزها چکار می کند و اصلا چرا این بلا را سر خودش آورد که حالا معلوم نباشد دارد چه کاری انجام می دهد و عمر قهرمانی خود را زودتر از موعد مقرر تمام کرد.

*محجوب پناهنده شد تا حریف تمرینی شود!

جواد محجوب ملی پوش نام آشنای جودو که افتخارات زیادی را در این رشته برای ایران عزیز کسب کرده بود به کشور کانادا پناهنده شد و به رشته MMA روی آورد و هنوز هم به موفقیتی در این رشته نرسیده و بیشتر در حال کتک خوردن و قلق گیری است و تبدیل به حریف تمرینی شده!

چرا باید قهرمانی با تجربه محجوب این اشتباه بزرگ را مرتکیب شود؟ جواب این سوال را شاید تنها خود جواد بداند.

*رییس فدراسیونی که مجری شد

حسین ثوری رییس فدراسیون بوکس اولین رییس فدراسیون ایرانی بود که پناهنده شد تا رویای ساختن فدراسیون بوکس پناهندگان را اجرایی کند اما او خیلی زود پشیمان شد و برای اینکه بتواند خرج خودش را دربیاورد در یک شبکه مجری شده است!

*سایر پناهنده‌های ناکام

در این بین سالار غلامی ، ایمان مهدوی ، یکتا جمالی ، شقایق باپیری ، ایمان جمالی ، مبین کهرازه ، نوید زنگنه ، کیمیا مرادی ، هامون درفشی پور و ... از جمله دیگر ورزشکارانی بودند که در این سالها پناهنده شدند تا برای خود زندگی ورزشی جدیدی بسازند و هر یک از آنها با شکست مواجه شده و عذاب دوری از خاک و وطن را تحمل می کنند.

آیا واقعا وعده های دروغین برخی افراد معلوم الحال برای پناهندگی آنقدر چشم گیر است که یک ورزشکار خانه خودش را رها کند؟ چگونه می توان مهر مردم ایران را نادیده گرفت و با سرعت به سوی تاریکی حرکت کرد؟

البته در پایان به این نکته اشاره کنیم که کسب مدال و افتخارآفرینی زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران افتخار بزرگی است که هرکسی نمی تواند این سعادت را داشته باشد

نویسنده: سعید میرزاییان

انتهای پیام/