کشف جالبی از زندگی مغول‌ها در قرن سیزدهم پس از آب شدن یخ ها!

به گزارش خبرگزاری برنا؛ گورهای قرن سیزدهمی متعلق به امپراتوری‌ مغول‌ حاوی چرم، طلا، ابریشم و شواهدی دال بر علاقه به شیر گاو است. این اکتشافات مربوط به زمانی است که امپراتوری مغول در حال تسخیر بی‌امان اوراسیا بود.

یخ‌های همیشگی کوه‌های شرق اوراسیا به آرامی در حال ذوب شدن است و اجساد مدفون‌شده امپراتوری ترسناک مغول آشکار می‌شود. تحقیقات بقایای گورستانی را در محوطه موسوم به خوریگ که در ارتفاعات کوه های خوسگل قرار دارد، مورد مطالعه قرار داده است. تاریخ‌گذاری نشان می‌دهد که این گورستان متعلق به قرن سیزدهم و زمان اتحاد امپراتوری مغول در سال ۱۲۰۶ میلادی است. 

این سالی بود که چنگیزخان بدنام به عنوان فرمانروای تمام مغول‌ها اعلام شد. او لشکرکشی‌های خونینی با کمک یک ارتش اسب‌سوار بی‌باک در سراسر آسیا به راه انداخت و پایه‌های بزرگترین امپراتوری زمینی پیوسته در تاریخ را که از سواحل اقیانوس آرام آسیا تا اروپای شرقی را در بر می‌گرفت، پی‌ریزی کرد و بعد از آن، دنیا دیگر مثل قبل نشد.

در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، اسکلت‌های ۱۱ تن در محل دفن نخبگان پس از اینکه تا حدی توسط ذوب یخ‌های دائمی آشکار شده بود، کشف شد. این اجساد با وجود بیش از ۸۰۰ سال قدمت، به لطف دمای زیر صفر، هنوز به طور شگفت‌آوری در وضعیت خوبی بودند. به نظر می‌رسد مردمی که در اینجا دفن شده‌اند، در کنار وسایل قبرهای مجلل دفن شده‌اند و لباس‌های مرغوب پوشیده‌اند.

برای مطالعه اخیر، محققان به طور خاص علاقه‌مند به تجزیه و تحلیل بقایای بدن برای درک شیوه زندگی و رژیم غذایی این اشراف امپراتوری مغول بودند. با بررسی پروتئین‌های موجود در دندان‌های اجساد، تیم شواهد مستقیمی یافتند که امپراتوری مغول از شیر اسب‌ها، گوسفندان، بزها، گاوها و به‌ویژه گاومیش‌ها استفاده می‌کردند.

این تیم به ویژه برای یافتن شواهدی از یاک‌ها هیجان‌زده بودند زیرا این حیوانات نقش بسیار مهمی در فرهنگ مردم در مناطق مرتفع اوراسیای شرقی بازی می‌کنند. آن‌ها همچنین برای زندگی در این محیط خشن بسیار کاربردی هستند و منبع غذایی با کالری بالا محسوب می‌شوند و موهای ضخیمشان برای پوشش و چربیشان برای تولید چیزهایی مفید مثل شمع اهمیت دارد. 

مهمترین یافته محققان جسد زنی متعلق به طبقه بالا بود که با کلاهی از پوست درخت غان و لباسهای ابریشمی که یک اژدهای پنج پنجه طلایی را به تصویر می‌کشید، دفن شده بود. تجزیه و تحلیل‌های پروتئومی محققان به این نتیجه رسید که او در طول زندگی‌اش شیر یاک نوشیده است. 

اگرچه یخ‌های دائمی در حال آب شدن به دانشمندان کمک کرده تا اجساد را پیدا کنند، اما بقایای تاریخی را در برابر غارت آسیب‌پذیرتر می‌کند. اگر دما همین‌طور افزایش یابد و یخ‌های دائمی بیشتر ذوب شوند، بیم آن می‌رود که برخی از بقایای باستان‌شناسی یخ‌زده، چه در اینجا و چه فراتر از آن، قبل از اینکه به درستی مورد ارزیابی قرار گیرند، نابود شوند.

این مطالعه در مجله «Communications Biology» منتشر شده است.

انتهای پیام/