چرا گروه های بدون مجوز با تعداد زیادی از افراد صعود می کنند؟

به گزارش خبرگزاری برنا، امسال جزو آن دسته از سال هایی است که حوادث اخیر کوهنوردی همه افرادی که به این ورزش علاقه مند بودند را نگران و ناراحت کرد . اما نکته بسیار مهم و با اهمیتی که ذهن همه را به خود مشغول کرده است این است که چرا هنوز هم هیچ نظارتی به فعالیت گروه های بدون مجوز با حضور جمعیت کثیری از کوهنوردان با سرپرست های بدون آگاهی وجود ندارد .

من یک خبرنگار کوهنوردم، میخواهم تجربه شخصی خودم از دو صعود اخیر را برای شما از همراهی با یکی از گروه های صعود برسانم که هر هفته هم تعداد زیادی را به قله های مرتفع می برند .

چرا نباید حتی یک کیف امداد و نجات همراه گروه کوهنوردی باشد ؟

برای صعود به قله دونا، روز یکشنبه 7 دی ماه 1402عازم جاده ای در کندوان شدیم که به دلیل یخ بندان ابتدای جاده و عدم تردد ماشین ها ، مسیر از مسیر اصلی که در گروه اعلام شده بود به مسیر دیگری تغییر کرد. پس از طی مسافت زیادی، برنامه صعود ساعت 9:30 صبح از ابتدای روستا با 54 نفر و یک سرپرست استارت خورد . این برنامه با تغییر مسیر ناگهانی سرپرست درجه سختی آن از متوسط به دشوار تغییر پیدا کرد و عده ای از دوستان در برف بسیار سنگین از گروه جا ماندند و سرپرست گروه با افراد دیگر، بدون توجه به افراد جامانده اقدام به صعود به قله کرد .

من هم که جزو افراد جا مانده به دلیل کسالت بودم با عقب دار گروه که فردی بدون امکانات و مهارت های امداد و نجات بود در راه ماندم . برف سنگین، سردی هوا و... از جمله مواردی بود که ما را از صعود باز داشت اما سوال اینجاست سرپرست کجاست ؟ و فرد عقب دار چرا هیچ مهارتی در زمینه امداد و نجات ندارد ؟ و اگر اتفاقی برای افراد بازمانده از صعود بیفتد چه کسی امداد اولیه را انجام می دهد ؟ و اما با کدام مجوز یک گروه می تواند 54 نفر را عازم صعود کند ؟

بعد از اتمام صعود می دیدیم هر یک از افراد بدون سرپرست از یک قسمت کوه در حال فرود هستند و هیچ سرپرستی در کار نیست و پس از یک ساعت و نیم متوجه شدیم سرپرست تک و تنها پایین آمده است و سراغ تعدادی از افراد که در کوه مانده است را از ما می گیرد ؟

نکته اینجاست که در صعود قبل به قله پاشوره، خود سرپرست در شب بدون امکانات گم شده بود و افراد قوی تر گروه به دنبال سرپرست در کوه می گشتند. سه ساعت این جست و جو ادامه داشت و بنده و تعدادی دیگری از افراد به دنبال سرپرست مسیر اصلی را در شب گم کردیم و افراد دیگر به دنبال ما آمدند.

خب سوال اینجاست چرا هیچ نظارتی بر آمادگی سرپرستان و توان علمی و عملی آن ها نیست ؟ چرا گروه های بدون مجوز هنوز هم از تعداد زیادی از افراد پول زیاد می گیرند ولی اما هیچ مسئولیتی ندارند؟

نظارت بر این گروه ها بر عهده چه کسانی است ؟ چند کشته دیگر باید بدهیم تا نظارتی بر فعالیت این قبیل افراد انجام شود ؟ 

نویسنده: غزاله دیبایی

انتهای پیام/