به گزارش خبرگزاری برنا؛ این فناوری با الهام از سلولهای فتوولتائیک ساخته شده که میتواند برای تعدیل عصبی و درمان بیماریهایی مانند پارکینسون نیز مورد استفاده قرار گیرد.
چنین دستگاهی میتواند به کاهش عوارض ناشی از جراحی قلب کمک کند و مسیر آینده استفاده از ضربانسازها را هموار کند.
ضربانسازها دستگاههای کوچکی هستند که از تکانههای الکتریکی برای رفع بینظمی در ضربان قلب استفاده میکنند. برآوردها نشان میدهد که بیش از سه میلیون کاربر ضربانساز تنها در ایالات متحده وجود دارد.
به طور معمول، باتری ضربانساز ۷ سال دوام میآورد و پس از آن بیمار نیاز به انجام عمل دیگری برای تعویض آن دارد.
اتصال ضربانساز به یک باتری خارجی به سیمهایی نیاز دارد که از قلب به خارج از بدن امتداد دارند که نه تنها باعث ناراحتی و آزار بیمار میشود، بلکه برای سلامتی نیز خطر آفرین است. بنابراین پژوهشگران سعی کردهاند روی جایگزینهای بهتری برای ضربانسازها کار کنند.
اکنون پژوهشگران دانشگاه شیکاگو یک ضربانساز ابداع کردهاند که با نور کار میکند و نیازی به باتری ندارد.
انتهای پیام/