گردشگاه بش قارداش تفرجگاهی سرسبز و تاریخی در بجنورد

به گزارش خبرنگار خبرگزاري برنا، بش قارداش بر روی یال شمالی رشته کوه «آلاداغ» ایستاده و زمینی آبرفتی است. از شمال با دهستان «بدرانلو»، از شرق با «جاجرم»، از جنوب با اسفراین و از غرب نیز با دهستان «بابا امان» و گردشگاه جنگلی آن پیوند دارد. بش قارداش در زبان ترکی «پنج برادر» است. تاریخ بش قارداش به دوران شاهنشاهی اشکانی می­رسد، به روزگاری که مغان زرتشتی اینجا می­زیستند.

بش قارداش" واقع در ۴ کیلومتری جنوب غربی بجنورد، در گذشته پارکی معروف و امروزه «منطقه نمونه ملی گردشگری» نام گرفته است و تفرجگاهی کم نظیر در ۵ کیلومتری جنوب شهر بجنورد و در مجاورت جاده بجنورد به اسفراین می‌باشد. یادمان سردار مفخم حاکم بجنورد و استر آباد  در اواخر دوره قاجاریه بنای آرامگاهی  با شکوهی به شماره ثبت ملی «۴۷۵۷» است  مشرف به چشمه معروف بش قارداش در این پارک زیبا که در اکثر مواقع و بویژه روز‌های پایانی هفته تفریح گاه و تفرجگاه اهالی شهر و میهمانان و گردشگران است.

گردشگاه بش قارداش گستره ­ای نزدیک به ۳۸۰ هکتار دارد و در خود چشمه­‌ها و آرامگاهی به همین نام نیز دارد. چشمه‌­های معدنی و درمانی بش قارداش از پنج اشکفت سنگی می­جوشند. آب این پنج چشمه سپس به هم می­پیوندد و رودخانه «چهار مغان» یا «چارمغان» را می­سازد. چهار مغان در راه آبادی­هایی را سیراب می­کند تا به بجنورد می­رسد و پس از آن نیز به رود «سومبار» می­ریزد.

در کنار پنج چشمه و پنج اشکفت سنگی چنار‌هایی بزرگ روییده و سقاخانه­ها و سازه­هایی دیگر نیز هست. پس از اینکه ناصر الدین شاه در سفر به خراسان از اینجا دیدن کرد به فرمانروای بجنورد «سهام الدوله یار محمد خان شادلو» دستور داد تا گنبد کم و بیش ویران شده­ی آرمگاه بش قارداش بازسازی شود. این آرامگاه با گنبدی نزدیک به ۱۲ متر بلندا، سازه­ای چهارگوش از آجر و گچ با دیوار‌هایی به درازای کمتر از ۶ متر است، که سه اتاق دارد و هر کدام از ایوان با پلکانی از سنگ مرمر به بیرون راه دارد. همچنین ۴ مناره­ روبروی گنبد و بیرون از سازه فراز شده است. گنبد و منار‌ها کاشی­ کاری هستند.

گردشگاه بش قارداش بخش­هایی همچون دروازه، راه سنگفرش، پلکان سنگی، باغ ایرانی، استخر‌های ماهی با تندیس و آبفشان، استخر شنا، باغ بوتانیک، بند خاکی، اردوگاه فرهنگیان، پارکینگ، آلاچیق، رستوران، متل و زمین ورزشی دارد. از میان پوشش گیاهی این گردشگاه می­توان گونه­های همچون سرو شیراز، سرو خمره‌ای، کاج، زیتون تلخ، چنار، زبان گنجشک، اقاقیا، کاتالپا، زالزالک وحشی، ارغوان، افرا، عرعر، توت، زرشک را سراغ گرفت. همچنین باید از چنار‌های کهنسال بش قارداش یاد کرد.

انتهای پیام