فوتبالی که سازنده نیست

کوچ گسترده ستاره های ایران به لیگ های عربی حاشیه خلیج فارس نگران کننده است و از کیفیت پایین فوتبال ما سرچمشه می گیرد. تفاوت فاحشی بین فوتبال ما و اروپا وجود دارد و اینکه نمی‌توانیم بازیکنان را ترانسفر کنیم به همین اختلافات باز می‌گردد. اروپایی‌ها فوتبال را تجارت می‌بینند و روی بازیکنان سرمایه گذاری می‌کنند. برای همین به سراغ بازیکنان جوان می‌روند تا بعد از دو سه سال با قیمتی خوب او را بفروشند. در جام جهانی 2014 میانگین سنی بازیکنان ایران طوری بود که کسی برای سرمایه‌گذاری روی آنها حساب باز نمی‌کرد تا دو سال بعد بتواند با فروش آنها به سودآوری برسد. بازیکنان تیم ملی پا به سن گذاشته بودند در حالی که اروپایی‌ها روی بازیکنان 19 یا 20 ساله سرمایه گذاری می‌کنند که در این سن هم تجربه بین‌المللی بالایی نیز دارند ولی در ایران بازیکنان در 25 سالگی تازه می‌خواهند با عرصه بین‌المللی آشنا شوند. شاید از دیدگاه خودمان بگوییم که در جام جهانی خوب ظاهر شدیم ولی در اروپا اینطور فکر نمی‌کنند. ما در گروه خودمان چهارم شدیم. دید اروپایی‌ها که لیگ ما را نمی‌شناسند به همان سه بازی بر می‌گردد. دو بازی را در زمین خودمان دفاع کردیم و در بازی دیگری که نیاز به برد داشتیم، هیچ برنامه‌ای برای کارهای تهاجمی وجود نداشت تا نتیجه را از دست بدهیم. برای همین است دو بازیکنی را هم که در اروپا داشتیم به کشورهای عربی رفته‌اند. از نظر خودمان که متعصبانه فکر می‌کنیم شرایط خوبی داشته‌ایم ولی دنیا به فوتبال ما طور دیگری نگاه می‌کند. ما باید آینده را بسازیم ولی هیچ کس این کار را نمی‌کند. همه درگیر منافع شخصی خود هستند و تا زمانی که مربیان سطح بالا را در سطح پایه به کار نگیریم تا از نظر تکنیکی و تاکتیکی اصلاح کنیم، وضع تغییری نمی‌کند. 
محمد خاکپور-کارشناس فوتبال