«قرار در قعر» یک اشتباه خوب است

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ نمایش «قرار در قعر» به نویسندگی و کارگردانی وحید خدابنده‌لو از هشتم تا بیست‌وهشتم خرداد در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه است. گفت‌وگویی با بازیگران این نمایش داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

محمدامین علی‌آبادی، بازیگر نقش مرتضی درباره این شخصیت گفت: مرتضی در این نمایش خواسته یا ناخواسته همیشه اولین بوده است. این اول بودن هم بنا به شخصیت او و هم بنا به شرایط شکل گرفته است. شخصیت هیچکس جدا ازمحیط زندگی‌اش نیست و مرتضی هم اینگونه ساخته شده که باید تا جایی که می‌تواند خودش رهبری کند و هرجا که لازم شد از دیگری کمک بگیرد. 

وی درباره مراحل رسیدن به نقش مرتضی ادامه داد: به عنوان بازیگر در وهله اول سعی کردم، شباهت‌های بین خودم و شخصیت مرتضی را پیدا کرده و آن‌ها را تقویت کنم. در شخصیت مرتضی بیشتر به رابطه‌ای که او با دو نفر از دوستانش دارد، تکیه کردم و برای این که به شخصیت نزدیک‌تر شوم، رابطه‌های دیگری هم مثل رابطه با پدر، مادر و... را برایش تصور کرده و در ذهنم ساختم. دروهله بعد برایش مابه‌ازایی پیدا کردم و بنا به شناختی که از مرتضی پیدا کرده بودم هردو را به هم نزدیک کردم. در آخر هم با توجه به تمایز فضای کار در دو بخش رئال و سوررئال سعی کردم تا مخاطب همچنان با حس و حال مرتضی هم مسیر باشد. 

این بازیگر در ادامه افزود: امیدوارم فضایی برای تئاتر ساخته شود که نویسنده، کارگردان، بازیگر و... فقط و فقط به صحنه و آنچه که مخاطب قرار است ببیند، فکرکنند و درگیر حواشی و مشکلات نباشند. رسیدن یا نرسیدن را حذف کنیم و به مسیر معنا ببخشیم. سفید و سیاه برایمان فرقی نکند و حتی یک رنگ باشد.

وی با بیان اینکه فضای تئاتر و فضای حاکم بر آن را اهالی‌اش می‌سازند، بیان کرد: خاصیت هنر این است که اتفاقات جامعه بر آن بی‌تاثیر نیست ولی در نهایت نوع رفتار و برخورد هنرمند است که چهارچوب ساخته شده را تعریف می‌کند. پس به عنوان یک هنرمند نباید بگذاریم اقتصاد، اجتماع، سیاست و... برآنچه که به نمایش می‌گذاریم تاثیرمنفی بگذارد و از هنر برای بهتر شدن شرایط استفاده کنیم.

علی‌آبادی در پایان گفت: نمایش «قرار در قعر» برای شخص من لحظه به لحظه چالش بود و از آن دسته کار‌هایی شد که تا آخر عمر از آن به نیکی یاد می‌کنم. 

محمدامین قریشی، بازیگر نقش سامان نیز درباره نقش خود گفت: کاراکتری مجزا از تمام هم سن و سالانش که به دلیل شرایط باید بیشتر از علاقه و سنش تلاش کند تا اوضاع جمع و خانواده را به سامان برساند.

وی ادامه داد: سامان یک کاراکتر درونگراست که هدفش تنها روی پیدا کردن چیزی است که ذهنش را درگیر کرده و برای رسیدن به آن حتی مرگ هم جلودارش نیست. او کمتر حرف می‌زند و فکری که در ذهن دارد برایش ارزشمند است.

این بازیگر در ادامه توضیح داد: مهم‌ترین ویژگی که کاراکتر سامان را از دیگران متمایز می‌کند، شخصیت رهبر بودن اوست. سامان همچون پدری است که می‌خواهد هیچکس کم و کسری در زندگی نداشته باشد.

قریشی گفت: ۸۰ درصد شخصیت و روحیات این کاراکتر با خود من همراستا و همراه است و این موضوع باعث علاقه من به این نقش شد. اما برای مباحث دقیق‌تر، تحقیق و پیدایش نقش همه گروه علاوه بر تمرینات مستمر و فشرده، دیدن فیلم و تئاتر‌های مرتبط، تحقیقات زیادی داشتند.

قریشی در پایان گفت: گاهی اوقات به مناطق جنوب تهران سرک می‌کشیدم تا واکنش‌ها و زبان بدن مردم آن منطقه را چک کنم و هر چیزی که مناسب این شخصیت بود در نقش استفاده کنم. در یک جمله باید بگویم که «قرار در قعر» یک اشتباه خوب است.

انتهای پیام/