سایه سنگین استارلینک بر سر لایه اوزون

به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ براساس یافته‌های محققان ماهواره‌های درحال مرگ به تبخیر قابل توجه اوزون منجر می‌شوند. اوزون در حقیقت مانند ضد آفتاب زمین عمل می‌کند و سیاره خاکی را از انبوه اشعه‌های ماورابنفش خورشید محافظت می‌کند.

هرچند محققان درپژوهش خود به طور گسترده روی آلاینده‌هایی پراکنده شده از موشک‌ها هنگام پرتاب تمرکز کرده بودند، اما آن‌ها متوجه تاثیر هزاران ماهواره بازنشسته و بدون عملکرد که در اتمسفر زمین می‌سوزند، شدند.

شرکت اسپیس ایکس در حال حاضر ۶ هزار ماهواره به مدار زمین فرستاده و تصمیم دارد هزاران دستگاه دیگر هم به فضا بفرستد و شرکت‌های دیگر نیز سعی دارند با آن رقابت کنند.

جوزف وانگ، یکی از مولفان ارشد پژوهش گفت: «مردم اخیرا به این فکر افتاده‌اند که چنین خوشه‌های ماهواره‌ای چالش برانگیز می‌شوند. ما یکی از نخستین تیم‌های تحقیقاتی بوده‌ایم که تاثیرات این امور را بررسی کردیم.»

از آن جا که عملا نمی‌توان به خوانش دقیقی از نوع آلاینده‌های ماهواره‌ها هنگام ورود دوباره به اتمسفر زمین دست یافت، محققان فقط می‌توانند تاثیر آن‌ها بر محیط اطرافشان را بررسی کنند.

با مطالعه آن که چگونه فلزات معمولی که در ساخت ماهواره‌ها به کار می‌روند با یکدیگر واکنش نشان می‌دهند، محققان تخمین زدند در ۲۰۲۲ میلادی وجود آلومینیوم در اتمسفر۳۰ درصد بیش‌تر شده است.

آن‌ها متوجه شدند یک ماهواره ۵۵۰ پوندی طی فرایند ورود دوباره به زمین، حدود ۶۶ پوند نانوذارت اکسید آلومینیوم تولید می‌کند که ۳۰ سال طول می‌کشد تا وارد اتمسفر زمین شود.

انتهای پیام/