برجعلی: «روزهای بی‌باران» دغدغه فردی من بود/ بی‌مهری مسئولان شهرستان‌ها باعث کوچ هنرمندان می‌شود

سعید برجعلی بازیگر و کارگردان تئاتر که این روزها نمایش «روزهای بی‌باران» را در مقام کارگردان در تئاترشهر(سالن سایه) به صحنه می‌برد در خصوص چگونگی شکل‌گیری این اثر به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: نمایشنامه «روزهای بی‌باران» را سال‌ها پیش از امین بهروزی خواندم و احساس کردم که با دغدغه‌های فردی، تفکر و رسالتی که به عنوان یک هنرمند در برابر مخاطب دارم بسیار نزدیک است. همین مسئله موجب شد که تصمیم بگیرم این کار را در شرایطی مناسب به صحنه ببرم.

وی درباره موضوع این نمایش توضیح داد: متاسفانه در این روزها همه آدم‌ها جای خالی یک نفر را در زندگی‌شان احساس می‌کنند. از طرفی، یکسری کلمات و تصمیمات هستند که در روند زندگی ما تاثیرگذارند و (بله و نه‌)هایی وجود دارند که اگر به جا و درست گفته شوند شاید مسیر زندگی‌ ما را به کلی تغییر دهند. این‌ها مضامین و پرسش‌هایی است که در نمایش روزهای بی‌باران مخاطب با آن مواجه می‌شود. 

برجعلی با اشاره به انتخاب بازیگران «روزهای بی‌باران» عنوان کرد: معتقدم بین کارگردان و بازیگرها باید زبان مشترکی وجود داشته باشد که خوشبختانه در گروه ما این اتفاق افتاد. از همان ابتدا که نمایشنامه را می‌خواندم به همین گروه بازیگران رسیدم. تک‌تک بازیگرهای روزهای بی‌باران سال‌ها سابقه کار کردن در صحنه تئاتر و قاب تصویر را دارند و همین موضوع موجب شد که به یک نگاه و زبان مشترک با آن‌ها برسم و بین ما رفاقت عمیقی شکل بگیرد.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا خودتان هم در این نمایش ایفای نقش کردید، توضیح داد: سابقه بازیگری من از سابقه کارگردانی‌ام بسیار جدی‌تر است. از سوی دیگر از آنجایی که کاراکتر(مهرداد) به شخصیت من نزدیک بود با مشورت گروه و مشاور هنری به این نتیجه رسیدیم که خودم این نقش را بازی کنم.

این کارگردان درخصوص وضعیت تئاتر در شهرستان‌ها اظهار داشت: تا مقطع دبیرستان ساکن شاهین‌شهر اصفهان بودم و تئاتر را از کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان آن‌جا آغاز کردم‌ و پس از آن در تهران تئاتر را به‌طور جدی و حرفه‌ای ادامه دادم‌. متاسفانه در شهرستان‌ها هنرمندان به دلیل نبود زیرساخت و محدودیت‌‌‌ها، رشد چشمگیری نمی‌کنند و اکثر آن‌ها به ناچار مجبور می‌شوند که کارشان را در پایتخت ادامه بدهند.

وی در ادامه افزود: مرجع مطالعات و کتاب‌های تخصصی که در حوزه هنرهای نمایشی چاپ و نشر می‌شوند تعدادشان در شهرستان‌ها بسیار محدودتر است. از سوی دیگر برخی مسئولان شهرستان‌ها هم بی‌مهری می‌کنند و همین‌ مسائل موجب می‌شود اهالی هنر از شهرهایشان به تهران کوچ کنند. اگر آن‌ها امکانات را فراهم کنند قطعا هر هنرمندی در شهر خودش کار می‌کند.

برجعلی با اشاره به اجرا در سالن سایه تئاترشهر بیان کرد: از نگاه من یکی از سالن‌های بسیار متمرکز که از لحاظ کیفی می‌توانست برای اجرای ما مناسب باشد سالن سایه تئاترشهر بود. درست است که از لحاظ ظرفیت تماشاگر مشکل داریم اما نوع سالن و نزدیکی بازیگرها به مخاطب در حین اجرا به پیشبرد قصه ما کمک فراوانی می‌کند.

وی درخصوص مشکلات این روزهای اهالی تئاتر گفت: به هرحال این روزها شرایط اقتصادی تولید یک نمایش بسیار سخت شده است و هزینه‌ای که برای یک تئاتر برآورد می‌شود با ظرفیت تماشاگرِ محدود در نمی‌آید و این هم یکی از مشکلاتی است که اکثر اهالی تئاتر با آن مواجه هستند‌.

برجعلی در پایان درخصوص برنامه و فعالیت‌ این روزهایش گفت: اگر نمایشنامه‌ای پیدا کنم که دغدغه شخصی من باشد حتما آن را به صحنه خواهم برد. در کنار آن چندماه آینده در ۲ نمایش بازی می‌کنم که یکی از آن‌ها به کارگردانی علیرضا کوشک جلالی است که به زودی در خبرها اعلام خواهد شد.

انتهای پیام/