به گزارش برنا؛ مرغ مگس خوار دارای بدنی فشرده و ماهیچهای قوی و بالهای نسبتاً بلند و تیغه مانندی است که بر خلاف بالهای پرندگان دیگر تنها از مفصل شانه به بدن متصل میشوند. چگونگی شکل بال به پرندگان مگس خوار اجازه میدهد تا نه تنها به جلو، بلکه مستقیماً به سمت بالا و پایین، پهلوها و عقب پرواز کنند و در مقابل گلها شناور شوند و از شهد و حشرات آنها تغذیه کنند. سرعت بال زدن مرغ مگس خوار در طول پرواز جهتدار و معلق یکسان است. البته این موضوع به اندازه پرنده بستگی دارد. به عبارت دیگر هر چه پرنده بزرگتر باشد، میزان یکسان بودن سرعت بال زدن آن کمتر است. در نتیجه کوچکترین مرغ مگس خوار بال بسیار سریعی دارد و به سرعت پرواز میکند.
جالب است بدانید در Calliphlox amethystina که یکی از کوچکترین گونههاست، ضربان بال پرنده نر حدود ۸۰ بار در ثانیه است. البته ماده که بزرگتر است، با سرعتی در حدود ۶۰ بار در ثانیه بال میزند از این رو پرنده مگس خوار یاقوتی دارای سرعت ضربان بال حدود ۷۰ بار در ثانیه در پرنده نر و حدود ۵۰ بار در ثانیه در پرنده ماده بوده و این میزان در پرندگان مگس خوار بزرگتر بسیار کمتر است. به عنوان مثال، مرغ مگس خوار غول پیکر، تنها حدود ۱۰ بار در ثانیه بالهای خود را بهم میکوبد. در واقع به نظر میرسد که مرغ مگس خوار بزرگتر نسبت به سایر پرندگان هم اندازه، بالهای خود را کندتر بهم میزند.