کوسه باردار در اعماق دریا طعمه شکارچی ناشناخته شد
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ در یک معمای علمی، محققان اولین مورد شناختهشده از شکار یک کوسه بزرگ پوربیگل توسط یک شکارچی بزرگتر را کشف کردند.
در مطالعهای که نقطه عطفی در تحقیقات علمی محسوب میشود، دانشمندان با استفاده از ردیابی ماهوارهای، کوسهای بزرگتر را بهعنوان شکارچی یک پوربیگل باردار در دریای آزاد نزدیک برمودا شناسایی کردند. این حادثه نهتنها تهدیدات غیرمنتظرهای را که این کوسههای در معرض خطر با آنها مواجه هستند برجسته میکند، بلکه تعاملات پیچیدهای در سلسله مراتب شکارچیان دریایی را نشان میدهد که تازه در حال درک شدن هستند.
راز شکار پوربیگل
چهکسی پوربیگل باردار را شکار کرد؟ در نسخه دریایی بازی کلودو، پژوهشگران آمریکایی اکنون یک کوسه بزرگتر را با دندانهای مثلثی در دریای آزاد جنوب غربی برمودا متهم کردهاند. این معمای علمی در مجله Frontiers in Marine Science منتشر شده است.
بروک اندرسون، نویسنده اصلی این مقاله، گفت: این اولین مورد ثبتشده از شکار یک کوسه پوربیگل در هر جای دنیا است. در این رویداد، جمعیت نهتنها یک ماده بارور که میتوانست به رشد جمعیت کمک کند را از دست داد، بلکه تمامی نوزادان در حال رشد او را نیز از دست داد. اگر شکار بیشتر از آنچه قبلاً تصور میشد گسترده باشد، میتواند تأثیرات عمدهای بر جمعیت کوسه پوربیگل داشته باشد که در حال حاضر به دلیل ماهیگیری بیرویه تاریخی در حال رنج است.
دوره زندگی و نگرانیهای حفاظتی
پوربیگلها کوسههایی از اقیانوس اطلس، جنوب اقیانوس آرام و مدیترانه هستند. آنها بزرگ، فعال و بسیار قدرتمند هستند – تا ۳.۷ متر طول و ۲۳۰ کیلوگرم وزن – و طول عمر زیادی دارند، که میتوانند تا ۳۰ یا حتی ۶۵ سال زندگی کنند. مادهها تا حدود ۱۳ سالگی تولید مثل نمیکنند و سپس هر یک یا دو سال بهطور متوسط چهار بچه زنده به دنیا میآورند.
به دلیل چرخه تولید مثل کند آنها، جمعیت پوربیگل نمیتواند به سرعت از کاهشهای ناشی از صید تجاری، صید تفریحی، و تخریب زیستگاه بهبود یابد. بههمیندلیل، جمعیتهای پوربیگل در شمال غربی اقیانوس اطلس در فهرست گونههای در معرض خطر اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت قرار دارند، در حالی که جمعیتهای اقیانوس اطلس شمال شرقی و مدیترانه به شدت در معرض خطر هستند.
روشهای ردیابی و چرخش تراژیک
بهعنوان بخشی از تحقیق خود در مورد مهاجرت کوسهها، اندرسون و همکارانش در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲ پوربیگلهایی را در نزدیکی کیپ کاد ماساچوست به دام انداختند. هر کوسه با دو برچسب ماهوارهای مجهز شد: یک فرستنده ماهوارهای متصل به باله و یک برچسب آرشیوی که دادهها را تا زمان جدا شدن و ارسال اطلاعات به ماهوارهها ذخیره میکرد.
یکی از این کوسهها مادهای باردار بود، به طول ۲.۲ متر. اما پس از ۱۵۸ روز، برچسب آرشیوی شروع به ارسال دادههایی کرد که نشان داد این کوسه شکار شده و خورده شده است.
کوسه سفید بزرگ و کوسه ماکو دو شکارچی احتمالی در این حادثه بودند، اما کوسه سفید بزرگ به دلیل رفتار معمولی کوسه ماکو بیشتر مظنون شد.
اندرسون گفت: ما نیاز داریم تا به مطالعه تعاملات بین شکارچیان ادامه دهیم تا بفهمیم این تعاملات چه تأثیراتی بر اکوسیستم دارند.
انتهای پیام/
