به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ ویتامین ب۱۲ ماده مغذی یا خانواده مولکولهایی به نام کوبالامین است که در ساختارش یونی از عنصر کبالت دارد که در سلامت خون و سلولهای عصبی بدن و همچنین در ساخت دیانای، ماده ژنتیکی سلولها، موثر است. ب۱۲ همچنین از کمخونی مگالوبلاستیک، که نوعی بیماری خونی و عامل احساس خستگی و ضعف است، جلوگیری میکند.
کمبود ویتامین ب۱۲ علاوه بر ضعف و خستگی، نشانههای دیگری هم دارد که عبارتند از: پوست رنگ پریده، تپش قلب، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، ناباروری، سوزنسوزن شدن دستها و پاها بهدلیل مشکلات عصبی، بیتعادلی، افسردگی، گیجی، حافظه ضعیف و دردهای دهانی.
هر فرد بسته به سنش به مقدار مشخصی از ب۱۲ نیاز دارد. این مقدار روزانه از ۰.۵ میکروگرم در نوزادان شروع میشود و به ۲.۴ گرم در نوجوانان و بزرگسالان میرسد. این مقدار در زنان باردار و مادران شیرده بیشتر و به ترتیب ۲.۶ و ۲.۸ میکروگرم است.
ب۱۲ در طیف گستردهای از مواد غذایی حیوانی یافت میشود، زیرا باکتریهای روده آن را تولید میکنند و سپس طی زمان در بافت ماهیچهای بیشتر حیوانات گیاهخوار مانند ماهی، گاو، مرغ و برخی صدفها انباشته میشود. ب۱۲ از طریق مواد غذایی حیوانی مانند گوشت یا محصولات لبنی جذب میشود.
ب۱۲ در برخی از منابع گیاهی ازجمله برخی قارچها، جلبکهای دریایی و مخمرهای غذایی هم وجود دارد. اما این مقدار برای گیاهخواران کافی نیست و با تایید کمبود ویتامین ب۱۲ پس از آزمایش، باید این کمبود را از طریق غذاهایی مانند غلات و شیرهای گیاهی یا مکملها جبران کرد.
انتهای پیام/