به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، در دنیای امروز، شهرها به عنوان مراکز اصلی زندگی اجتماعی و اقتصادی، با چالشهای متعددی مواجه هستند. یکی از این چالشها، ترافیک و مشکلات ناشی از آن است که به ویژه در کلانشهرهایی مانند تهران به وضوح احساس میشود. در این راستا، بررسی 443 تقاطع احداث شده بزرگراهی در شهر تهران و شناسایی 98 تقاطع با 249 کمبود حرکت مستقیم و گردشی، توسط شهرداری تهران نشاندهنده چالشهای جدی در شبکه حمل و نقل این کلانشهر است. این کمبودها نه تنها به افزایش میزان پیمایش خودروها منجر شده، بلکه کیفیت زندگی شهروندان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
وضعیت کنونی ترافیک در تهران
بر اساس آمارهای موجود، میزان پیمایش خودروها از این تقاطعها به 788 کیلومتر رسیده است. این عدد نشاندهنده ترافیک سنگین و عدم کارایی در سیستم حمل و نقل است. با ایجاد تقاطعهای جدید و بهینهسازی مسیرها، پیشبینی میشود که این میزان مسافت به 730 کیلومتر کاهش یابد. این کاهش مسافت نه تنها به کاهش زمان سفر کمک میکند، بلکه به بهبود کیفیت زندگی شهروندان نیز منجر خواهد شد.
برآورد منافع اقتصادی
برای برآورد منافع حاصل از تکمیل تقاطعها، باید به چندین عامل کلیدی توجه کرد. طبق مطالعات انجام شده توسط شهرداری تهران، میزان تردد از تقاطعها برابر با 1844 وسیله نقلیه در ساعت است. این عدد به وضوح نشاندهنده حجم بالای ترافیک در این نقاط است. همچنین، با توجه به رشد سالانه ترافیک به میزان 1.78 درصد، این عدد به طور پیوسته در حال افزایش است. این افزایش ترافیک میتواند به مشکلات بیشتری از جمله افزایش زمان سفر، افزایش مصرف سوخت و افزایش آلودگی هوا منجر شود.
مصرف سوخت متوسط هر خودرو در هر 100 کیلومتر معادل 8 لیتر است. با توجه به این موضوع، میتوان به تحلیل دقیقتری از آلایندگی ناشی از سوخت بنزین پرداخت. بر اساس دادهها، میزان آلایندگی ناشی از هر لیتر سوخت به شرح زیر است: 1.3 گرم ذرات معلق، 350 گرم مونوکسید کربن، 13.5 گرم اکسید نیتروژن و 1.5 گرم اکسید گوگرد. این اعداد نشاندهنده تأثیر منفی ترافیک بر کیفیت هوا و سلامت عمومی است.
صرفهجویی در مصرف سوخت
میزان صرفهجویی سوخت ناشی از کاهش مسیر تردد در هر کیلومتر در صورت تکمیل 249 کمبود حرکت مستقیم گردشی در 98 تقاطع، با استفاده از فرمول زیر محاسبه میشود:
این محاسبات نشان میدهد که میزان صرفهجویی سوخت در هر روز به 1.5 میلیون لیتر بنزین میرسد، که در طول یک سال به 550 میلیون لیتر خواهد رسید. این صرفهجویی معادل 12.5 درصد کاهش مصرف سوخت و با در نظر گرفتن نرخ صادراتی 50 سنت، 15 هزار میلیارد تومان سود برای کشور است. این کاهش مصرف سوخت کمک شایانی به ناترازی بنزین در کشور خواهد کرد.
تأثیرات زیستمحیطی
علاوه بر مزایای اقتصادی، این پروژه به طور قابل توجهی به کاهش آلایندگی محیط زیست نیز کمک خواهد کرد. تخمینها نشان میدهد که در طول یک دهه، میزان کاهش ذرات معلق برابر با 8500 تن، کاهش مونوکسید کربن برابر با 2 میلیون تن، کاهش انواع اکسید نیتروژن برابر با 87000 تن و کاهش گوگرد برابر با 9600 تن خواهد بود. این کاهشها میتواند به بهبود کیفیت هوا و کاهش مشکلات بهداشتی ناشی از آلودگی کمک کند.
کاهش تصادفات و استهلاک خودروها
علاوه بر این، کاهش مسیرهای عبوری نه تنها به کاهش تعداد تصادفات منجر خواهد شد، بلکه استهلاک خودروها را نیز به حداقل میرساند. با کاهش زمان سفر و بهبود جریان ترافیک، رانندگان میتوانند با آرامش بیشتری سفر کنند و این موضوع به کاهش استرس و افزایش ایمنی در جادهها کمک خواهد کرد. بر اساس آمارهای موجود، تصادفات جادهای یکی از علل اصلی مرگ و میر در بسیاری از کشورها به شمار میرود. بنابراین، کاهش تصادفات میتواند تأثیرات مثبت زیادی بر روی جامعه داشته باشد.
نتیجهگیری
در نهایت، با توجه به این تحلیلها، به نظر میرسد که تکمیل و بهینهسازی تقاطعها نه تنها به کاهش زمان سفر و هزینههای سوخت کمک میکند، بلکه به بهبود شرایط زیستمحیطی و افزایش ایمنی در معابر شهری نیز منجر خواهد شد. این پروژهای که توسط شهرداری تهران انجام خواهد شد، میتواند به عنوان یک الگوی موفق برای سایر کلانشهرها در کشور نیز مورد استفاده قرار گیرد. بهبود زیرساختهای حمل و نقل نه تنها به رشد اقتصادی کمک میکند، بلکه به ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان نیز منجر خواهد شد.
سرانجام، با توجه به چالشهای پیشروی شهر تهران، لازم است که برنامهریزیهای دقیقی در زمینه حمل و نقل شهری صورت گیرد تا بتوان به یک سیستم حمل و نقل پایدار و کارآمد دست یافت. این امر نیازمند همکاری و همافزایی بین نهادهای دولتی، بخش خصوصی و شهروندان است تا با هم بتوانند به سوی آیندهای بهتر و پایدارتر حرکت کنند.
انتهای پیام/