علیرضا فرجیراد، سفیر پیشین ایران در مجارستان و نروژ، در گفتوگو با خبرنگار بینالملل خبرگزاری برنا، درباره سفر هیئت ایرانی به ژنو گفت: این سفر از زمان حضور رئیسجمهور و وزیر خارجه در نشست مجمع عمومی سازمان ملل برنامهریزی شده بود. در سه سال گذشته، ارتباط ایران و اروپا تقریباً قطع بوده و تنها در سال اول دولت سیزدهم مذاکراتی بین دو طرف انجام شد که آن هم به دلایل خاصی متوقف شد.
وی افزود: این دوری میان ایران و اروپا باعث افزایش سوءتفاهمها شده و رویدادهایی مانند جنگ اوکراین، اتهام ارسال موشکهای ایرانی به روسیه و برخی مسائل داخلی، از جمله اعدام افراد خاص، روابط را به شدت تیره کرده است. چنین وضعیتی در روابط ایران و اتحادیه اروپا در پنج سال گذشته بیسابقه بوده است.
سفیر سابق ایران در نروژ بیان کرد: اکنون بسیار مهم است که از تیرگی بیشتر روابط جلوگیری شود و با برگزاری گفتوگوها، اختلافات موجود حلوفصل گردد. اولین اختلاف مهم میان ایران و اروپا، مسئله هستهای و هماهنگی ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی است. اروپا از این موضوع دلخور و اخیراً قطعنامهای علیه ایران در آژانس تصویب شده است.
فرجیراد ادامه داد: اگر ایران و اروپا بتوانند به توافقاتی دست یابند، این امکان وجود دارد که با ادامه جلسات، زمینه کاهش تنش فراهم شود. همچنین با توجه به پایان زمان قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل در حدود ۹ ماه آینده، برداشته شدن تحریمها میتواند عملی شود. در غیر این صورت، اروپا ممکن است مکانیسم ماشه را فعال کند که این اقدام به بازگشت خودکار تحریمها علیه ایران منجر خواهد شد.
سفیر پیشین ایران در مجارستان مطرح کرد: باید دید پس از مذاکرات جمعه، اظهارنظرهای دو طرف به چه سمتی پیش میرود. اگر این مذاکرات مثبت باشد، احتمالاً برای دور بعدی گفتوگوها در تهران یا مجدداً در اروپا برنامهریزی خواهد شد.
فرجیراد گفت: نکته مهم این است که ایران و اروپا بتوانند در مسیر کاهش اختلافات گام بردارند و از اقدامات تنشزا مانند مکانیسم ماشه اجتناب کنند.
وی اضافه کرد: حل این اختلافات نیازمند استمرار مذاکرات است و به نظر میرسد طرفین به دنبال یافتن راهکارهایی برای خروج از بنبست کنونی هستند.
سفیر پیشین ایران در نروژ در پایان خاطر نشان کرد: مذاکرات ژنو میتواند آغازگر دورهای جدید در روابط ایران و اروپا باشد، اما پیشرفت آن مستلزم اراده سیاسی و اقدامات عملی از سوی هر دو طرف است.
انتهای پیام/