«خوراک» یک رسانه است/ لزوم حمایت همه جانبه از پژوهش در حوزه گردشگری خوراک

به گزارش خبرنگار گردشگری خبرگزاری برنا، در این نشست «محمدرضا قاسمی» سرآشپز بین‌المللی، «بهادر امینی» پژوهشگر تاریخ و فرهنگ غذا و «سروش پرهامی» پژوهشگر خوراک ابعاد مختلف گردشگری خوراک در لارستان را تشریح کردند.

قاسمی: زنده بودن دستور پخت کباب لاری یک ویژگی مهم است

محمدرضا قاسمی سرآشپز بین المللی در این نشست با بیان اینکه بیشترین هزینه در حوزه گردشگری خوراک در فستیوال های خوراک و پس از آن در مسیرهای گردشگری بوده است، گفت: زمانی که از غذای جنوب کشور صحبت می کنیم نمی توانیم لار و بستک را فراموش کنیم. همچنین سفرهای کوتاه با هدف گردشگری خوراک و چشیدن غذای مخصوص شهرها در این چرخه اقتصادی نقش دارد.

وی در ادامه تصریح کرد: شما می توانید یک غذا را لحظه اول امتحان کنید و شما را شگفت زده کند اما بعداً هیچ خاطره ای برایتان به همراه نداشته باشد، اما گاهی ممکن است یک غذا در لحظه اول شما را شگفت زده نکند اما ذهنیت مزه آن برای شما زنده بماند، وقتی درباره غذای یک منطقه یا مثلاً مسقطی لارستان حرف می زنیم این ویژگی را می بینیم، چون تکرار آن در جای دیگری مثل تهران یا شهرهای دیگر امکان پذیر نیست.

این سرآشپز بین المللی با بیان اینکه در ایران دو نوع رویکرد آشپزی با عنوان درونگرایی و برونگرایی داریم، گفت: چیزی که من در سفر به لارستان تجربه کردم، عموماً باید از هر شخصی بپرسیم دستور غذاها و دسرها چیست و تا نپرسیم نتیجه نهایی به دست نمی آید، این نهفته بودن جذاب است اما نیاز است که بیش از حد نباشد و ارائه درستی مثلاٌ درباره کباب لاری صورت گیرد.

قاسمی با بیان اینکه زنده بودن دستور پخت کباب لاری یک ویژگی مهم است، گفت: این در حالی است خیلی از دستورات غذایی به دلیل شکننده بودن دیگر در دسترس نیستند.

امینی: لزوم حمایت همه جانبه از پژوهش در حوزه گردشگری خوراک

در ادامه این نشست بهادر امینی  پژوهشگر تاریخ و فرهنگ غذا اظهار کرد: یکی از مهم ترین اقداماتی که می تواند به توسعه گردشگری خوراک کمک کند، حمایت همه جانبه از پژوهش در این حوزه است.

وی با بیان اینکه یکی از دلایل ضعف گردشگری خوراک در خیلی از نقاط کشور ضعف پژوهشی است، گفت: رسانه باید از سرنخ های پژوهشی قصه های جدیدی را روایت کند.

امینی تبادل بین فرهنگی را از دیگر اقدامات برای توسعه گردشگری خوراک عنوان کرد و افزود: حلوای مسقطی از عمان وارد شد اما آنقدر خوب بومی شد و از مواد اولیه اصیل مثل زعفران استفاده شد که تقریباً هیچ اثری از حلوای مسقطی عمان نمی بینیم، یا شیشیلیک از قفقاز در ایران تغییر پیدا کرد یا در شمال غرب ایران خیلی از آش ها تغییر یافت.

این  پژوهشگر تاریخ و فرهنگ غذا ادامه داد: میراث ملموس در حوزه گردشگری غذا مثل فرم مطبخ ها و کارگاه های مسقطی پزی در کیفیت مسقطی اثرگذار است، حتی جنس ظرف ها و نحوه پارو زدن که الان تبدیل به یک فرآیند مکانیکی شده، همه جزو میراث ملموس به شمار می رود.

پرهامی: «خوراک» یک رسانه است

در ادامه این نشست سروش پرهامی، پژوهشگر خوراک اظهار کرد: من در اقامتگاه و رستوران خود برای جذب مخاطب راه های مختلفی را امتحان کردم اما در نهایت به خوراک رسیدم.

وی افزود: اولین بار یک توریست ژاپنی به خانه پرهامی آمد، به او گفتم برای اینکه اقامت داشته باشی باید به آشپزخانه بروی و غذا بپزی، شاید این حرف عجیبی به نظر می آمد اما پخت خوراک زمان می برد و همین زمان مقدمات ارتباطی را فراهم کند که شاید برای رسیدن به آن یک سال زمان نیاز باشد.

پرهامی تصریح کرد: هدف من فقط پخت خوراک با یک آدم نبود، خوراک یک رسانه است و وقتی تبادل می شود، در واقع فرهنگ در حال تبادل است. موضوع فقط سیر شدن و یا چشیدن غذای یک فرهنگ دیگر نیست، بلکه روایت هایی است که از آن آدم می شنوی و با فرهنگ شهر و کشور دیگری آشنا می شوی.

این پژوهشگر خوراک ادامه داد: من از ژاپن و بحرین تا مصر و فرانسه و ایتالیا دریچه ای را باز کردم برای مهمان ها تا با غذا و فرهنگ دیگر کشورها آشنا شوند، خیلی سوال بود که چرا من اقدام به برپایی شب ملل و رویدادها کردم، هدف من بالا بردن سطح مخاطب بود.

پرهامی با بیان اینکه رویدادها می توانند به گردشگری خوراک کمک کنند، گفت: مجموعه ای از کارهای کوچک می تواند ما را بزرگ کند، شاید به عنوان اقامتگاه یا یک کارگاه مسقطی کوچک امکانات بزرگی نداشته باشیم اما با کارهای کوچک می توانیم یادآور کارهای بزرگ شویم، برکت در کارهای جمعی است.

انتهای پیام/