نقش شرکتهای فناوری در تسهیل جنایات رژیم صهیونیستی
در بحبوحه تجاوزات آشکار رژیم صهیونیستی به خاک جمهوری اسلامی ایران و بحرانهای انسانی بیپایان در فلسطین، از جمله غزه و جنوب لبنان، پرسشهای جدی پیرامون نقش فناوریهای نوین در تسهیل این جنایات مطرح شده است. این دوره، که به یکی از فاجعهبارترین و خونبارترین برهههای تاریخ معاصر فلسطین تبدیل شده، بهطور همزمان نقطه عطفی در همگرایی قدرت فناوری و سیاستهای نظامی رژیم صهیونیستی است.
به گزارش برنا، شواهد متعددی نشان میدهند که شرکتهای پیشرو در حوزه فناوری، از سیلیکون ولی گرفته تا تلآویو، بهطور فعال در تسهیل طراحی، توسعه و اجرای عملیات نظامی رژیم صهیونیستی مشارکت داشتهاند. این همکاریها تنها به تأمین ابزارهای فناورانه محدود نبوده، بلکه شامل مشارکت استراتژیک در اجرای عملیات نظامی، تحلیل دادهها، توسعه الگوریتمهای هوش مصنوعی، و فراهمآوری زیرساختهای ابری برای پشتیبانی از ماشین جنگی اسرائیل نیز میشود.
شرکت پالانتیر، یکی از بازیگران کلیدی در تحلیل دادهها و الگوریتمهای یادگیری ماشینی، در سالهای اخیر همکاریهای گستردهای با نهادهای نظامی رژیم صهیونیستی داشته است. این شرکت ابزارهایی مبتنی بر هوش مصنوعی و تحلیل کلانداده را برای شناسایی، اولویتبندی و هدفگذاری خودکار اهداف نظامی در اختیار ارتش اسرائیل قرار داده است. این فناوریها بهویژه در عملیاتهای هوایی و زمینی بهکار گرفته شدهاند و در هدفگیری مناطق مسکونی، مدارس، بیمارستانها و مراکز پناهندگی در غزه نقش داشتهاند.
مدل GPT-۴ و همکاری با اسرائیل
شرکت اپن ایآی، با همکاری مایکروسافت، مدل زبان GPT-۴ را بهعنوان بخشی از زیرساختهای ابری خود در اختیار ارتش اسرائیل قرار داده است. این مدل پیشرفته به تحلیل دادههای اطلاعاتی، دستهبندی اهداف، تحلیل مکالمات شنودشده، و پیشبینی رفتار نیروهای مقاومت پرداخته و در تصمیمسازی برای حملات هوایی و عملیات زمینی بهکار گرفته میشود. در حالی که اپن ایآی در گذشته ادعا کرده بود که از بهکارگیری فناوریهایش در تسلیحات و کاربردهای مخرب انسانی جلوگیری میکند، این شرکت پس از بازنگری سیاستهای خود در سال ۲۰۲۳، استفاده از مدلهای هوش مصنوعی خود در «حوزه امنیت ملی» را مجاز اعلام کرد.
همکاریهای ابری و مشارکت در جنگها
پروژه نیمبوس که همکاری مشترک گوگل و آمازون با رژیم صهیونیستی است، بهعنوان یکی از جنجالیترین نمونههای همکاری شرکتهای فناوری با رژیم اشغالگر قدس شناخته میشود. این پروژه از سال ۲۰۲۱ بهمنظور تأمین زیرساختهای ابری و هوش مصنوعی برای ارتش اسرائیل آغاز شد و در عملیاتهای نظامی و تحلیل اطلاعات در مناطق اشغالی مورد استفاده قرار گرفت. اعتراضات گسترده کارکنان این شرکتها به این همکاریها، تا به امروز تأثیری در توقف آنها نداشته است.
شرکتهای سیسکو، دل و آیبیام نیز در تقویت زیرساختهای سایبری و نظامی رژیم صهیونیستی سهم عمدهای داشتهاند. این شرکتها به تأمین سامانههای نظارتی، تجهیزات شبکه، و خدمات ابری برای ارتش اسرائیل پرداختهاند. این فناوریها بهویژه در پروژههایی مانند قلعه داوود، که بهمنظور نظارت اطلاعاتی و تسریع عملیاتهای نظامی شهری طراحی شده است، بهکار گرفته شدهاند.
پاسخهای مبهم و عدم شفافیت
در پاسخ به درخواستهای بینالمللی برای شفافسازی نقش این شرکتها در تسهیل جنایات جنگی رژیم صهیونیستی، تنها پالانتیر واکنش رسمی نشان داده است. پنج شرکت بزرگ دیگر، از جمله آمازون، گوگل، مایکروسافت و اپن ایآی، هنوز پاسخ روشنی به این درخواستها ندادهاند. این سکوت، نگرانیهای جدی در مورد عدم مسئولیتپذیری و شفافیت در عملکرد این شرکتها ایجاد کرده است.
ضرورت نظارت بینالمللی
این تحولات بار دیگر این پرسش را مطرح میکند که آیا فناوری میتواند از بیطرفی ذاتی خود سخن بگوید در دنیایی که کاربردهای آن با سیاستهای نظامی و سرکوبگرانه در هم آمیخته است؟ در غیاب نظارتهای مؤثر و سازوکارهای الزامآور، شرکتهای فناوری به بازیگرانی کلیدی در جنگها تبدیل میشوند، جنگهایی که دیگر تنها در میدانهای نبرد نیستند، بلکه در سرورهای ابری و مراکز دادهای قرار دارند که توسط غولهای فناوری هدایت میشوند.
نیاز به تدوین سازوکارهای بینالمللی برای نظارت، مسئولیتپذیری و شفافیت در استفاده از فناوریهای هوش مصنوعی و ابری بیشتر از هر زمان دیگری احساس میشود. عدم اقدام در این راستا میتواند پیامدهای وخیمی در آینده برای بحرانهای انسانی و نقض حقوق بشر در سطح جهانی داشته باشد.
انتهای پیام/
