آخر هفته را در جناقچی علیا بگذرانیم/ تلفیق صفویه و ارامنه در "جناقچی علیا"
جایی میان هیاهوی خاموش بادها و قصههای کهن خاک و در دل رشتهکوههای صبور و صیقلی زاگرس، روستای "جناقچی علیا" جا خوش کرده که نه فقط مکان، بلکه راوی یک تاریخ زنده است.
با توجه به این که طبیعت روستا همواره بکر و دست نخورده باقی مانده است اقامتگاهی در این روستا وجود ندارد. به عبارت دیگر امکانات چندانی برای مسافران تعبیه نشده و مسافران هم باید با چادرهای مسافرتی از کمپ کردن استقبال کنند.
مسیر رسیدن به به این دیار از تهران به استان مرکزی آغاز میشود؛ پس از حدود ۳۵۰ کیلومتر رانندگی از اتوبان ساوه – همدان و با عبور از شهرهای اراک و شازند میتوان به این روستا رسید. جادههای پیچدرپیچ کوهستانی این دیار، مسافر را به سرزمینی آرام و دور از هیاهوی شهر خواهد برد.
در میان مسلمانان "جناقچی علیا"، مردم نجیب و پرتلاش مسیحی نیز دیده میشوند که اغلب با زبان آذری و حتی ارمنی صحبت میکنند و از همین رو نقطه تمایزی با دیگر مقاصد گردشگری، شناخته میشود. یکی از دلایل حضور ارامنه و مسیحیان در این منطقه، وجود کلیسای سرکیس مقدس است که قدمتی نزدیک به ۳ قرن دارد و از تاریخ شروع سکونت ارامنه در روستای چناقچی به یادگار مانده است.

شنیدهها حاکی از این است که سال ۱۷۳۵ میلادی زیربنای اصلی کلیسای سرکیس مقدس، ساز و کار و بعدها توسط «سرکیس دهباشیان» دستخوش تغییرات اساسی شده تا امروز بهعنوان یکی از زیباتریان بناهای تاریخی و مذهبی به شمار آید.
در حوالی روستا، چشماندازهای طبیعی کوههای بلند، دشتهای پر از گلهای خودرو و چشمههای زلال، تابلویی زنده را از دست هنرمندی ناشناس پیش چشم گردشگران میآورد. آبشار روستای چناقچی که در قسمت انتهایی روستا واقع شده از زیباترین آبشارهای استان مرکزی شناخته میشود.
"جناقچی علیا" از توابع بخش خرقان شهرستان زرندیه در استان مرکزی با طبیعتی چهارفصل که از بهارهای پر شکوفه تا پاییزهای زرین، دل هر رهگذری را میبرد؛ با نسیمهای خنک تابستانی از طبیعتگردان میزبانی میکند. اگرچه این روستا در زمستان مقصد مناسبی برای گردش به شمار نمیآید؛ اما قندیلهای آبشار جناقچی، منظرهای جذاب را بر صحنه نمایش میآورد.
"جناقچی علیا" نه با طبیعت، که با تاریخ هم سخن میگوید. آثار تاریخی در دل تپهها و دشتهای اطراف از دورانهای مختلف به جا مانده که از گذشتهای دور و پر رمز و راز حکایت دارند. قلعهها، آسیابهای قدیمی، و محوطههای باستانی هنوز هم روایتگر حکمت و زندگی مردمانی هستند که پیش از این میزیستند.
انتهای پیام/




