حمله به نشست حماس در دوحه و چند پرسشی که قطر و آمریکا باید پاسخ دهند
عماد حسینی - صرف نظر از شمار تلفاتی که این اقدام تروریستی به همراه داشت، چند پرسش در رابطه با نحوه اجرای آن هم مطرح میشود که هنوز هم کارشناسان و تحلیلگران مسایل خاورمیانه به دنبال یافتن پاسخی برای آن هستند.
پیش از پرداختن به پرسشها باید به این مسئله اشاره کرد که این سومین باری است که اسرائیل از این روش برای هدف قرار دادن رهبران مقاومت استفاده میکند.
ترور محمد الضیف رهبر گردانهای عزالدین قسام در غزه، هدف قرار دادن فرماندهان سپاه در لحظات اولیه تجاوز ۱۲ روزه به جمهوری اسلامی ایران و حمله به دوحه یک روش و الگو را برای اقدام تروریستی خود برگزیده و با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده، پوشش و همکاری آمریکا و کشورهای منطقه و به کارگیری مهمات ویرانگر این جنایت خود را مرتکب شده است.
در این بین پرسشهای چندی نیز از سوی تحلیلگران منطقه مطرح میشود که پاسخ به آنها میتواند پرده از ابعاد نقش آفرینی برخی از کشورها در کمک به تل آویو برای انجام این مهم بردارد.
پرسش اول:
با نگاهی به سایتهایی که اقدام به رصد و پیگیری مسیر پرواز هواپیماها میکنند، این پرسش مطرح میشود که چرا قبل از تهاجم اسرائیل به مقر حماس در دوحه، یک فروند هواپیمای تانکر سوخت رسان نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در نزدیکی قطر در حال پرواز بود؟
هواپیماهای شناسایی آمریکایی و بریتانیایی در آن ساعت چرا به شکل قابل ملاحظهای بر پروازهای خود در این منطقه افزوده بودند؟
این تانکر سوخت رسان برای تامین سوخت کدام هواپیماها به هوا برخواسته بود؟
هواپیماهای شناسایی در آن ساعت خاص به دنبال رصد چه چیزی بودند؟
پرسش دوم:
سایتهای رصد حرکت هواپیماها نشان میدهند که چند فروند هواپیمای جاسوسی آمریکایی از نوع Shadow R۱ و Rivet Joint و Poseidon P-۸ قبل و حین وقوع این تهاجم در آسمان دوحه و قطر در حال پرواز بودند.
وظیفه این هواپیماها رصد، شناسایی و شنود است، اولا به چه دلیل به هوا برخواسته بودند و آیا در حین پرواز حضور جنگندههای اسرائیلی را در حریم هوایی قطر و منطقه تشخیص ندادند؟
اگر جنگندههای اسرائیل رصد شده بودند چرا به به مسئولین قطری هشدار داده نشد یا نسبت به آنها واکنشی صورت نگرفت؟
هدف اصلی پرواز این هواپیماهای جاسوسی، جمع آوری اطلاعات به نفع چه طرفی و علیه چه کشور یا سازمانی است؟
پرسش سوم:
دولت آمریکا بارها اعلام کرده است که تاد یکی از پیشرفتهترین سامانههای پدافند هوایی جهان را در قطر و به ویژه در پایگاه نظامی العدید مستقر کرده است.
این سامانه پدافندی به همراه چند سامانه آمریکایی دیگر نقش بسیار پررنگی در مقابله با موشکهای ایرانی که در جنگ ۱۲ روزه عمق اسرائیل را هدف قرار داده بود، ایفا کرد.
پرسش اینجاست که سامانههای پدافندی و به ویژه سامانه پدافندی پاتریوت چرا نسبت به حضور جنگندههای متجاوز اسرائیلی در محدوده رصد و فعالیت این سامانه واکنشی از خود نشان نداد.
مگر قطر اخیرا توافق هم پیمانی با آمریکا را امضا نکرده و چندین تریلیون دلار به همین خاطر در آمریکا سرمایه گذاری نکرده است، چرا آمریکا حتی یکی از موشکهای ۲ میلیون دلاری خود را خرج حمایت از متحد خود نکرد؟
آیا قطر حتی مستحق شلیک یک موشک برای نشان دادن مقابله متحد حامی خود با ۱۰ فروند جنگنده اسرائیلی که به حریم هوایی این کشور تجاوز کردهاند، نبود؟
شاید هم آمریکا در حال مدیریت نوعی هم پیمانی طبقاتی در منطقه است!
مگر آنکه واشنگتن تصمیم بگیرد که اعلام کند، سامانههای پدافندی و راداریاش در منطقه کارایی نداشته و صرفا نمایشی هستند!
پرسش چهارم:
دولت قطر در چارچوب خریدهای تسلیحاتی هنگفت خود، جنگندههای پیشرفتهای را از آمریکا و چند کشور دیگر جهان خریداری کرده است، خلبانان نیروی هوایی قطر حتی چند ماه پیش در رزمایش بین المللی در یونان که جنگندههای اسرائیلی هم در آن حضور داشتند، شرکت کردند.
حال این پرسش مطرح میشود که چرا دولت قطر اقدامی برای مقابله با این جنگندهها نکرد و جنگندههای پیشرفته قطری چرا به هوا بر نخواستند؟
راستی هواپیماهای شناسایی و جاسوسی پیشرفتهای که قطریها در قالب توافق تسلیحاتی ۲۰۰ میلیارد دلاری خود با آمریکا از شرکت بوینگ خریداری کردند، چرا هیچ هشداری به مسئولین قطری در این رابطه ندادند؟
پرسش پنجم:
به گفته رسانههای عربی چند روز قبل از وقوع این تهاجم، کشورهای مصر و ترکیه به رهبران حماس نسبت به احتمال سوء قصد هشدار داده و از آنها خواسته بودند، از حضور در انظار اجتناب کند.
آیا این اطلاعات در اختیار دوحه هم قرار گرفته بود و در همین راستا قطر به عنوان کشوری که روابط شبه متوسطی با اسرائیل دارد به طور اخص و کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس از جمله امارات متحده عربی که روابط علنی و کاملی با تل آویو دارد، چه واکنشی به این اقدام (به جز خروج از روند میانجیگری آتش بس در غزه) از خود نشان خواهد داد؟
انتهای پیام
