دگرگون شدن آینده دیدن با جدیدترین عینک هوشمند جهان+فیلم

زهرا وجدانی: در دهه گذشته رویای عینک‌های هوشمندی که بتوانند اطلاعات را مستقیماً مقابل چشم ما بیاورند، همواره در ذهن شرکت‌های فناوری و کاربران بوده است. از نخستین نمونه‌های گوگل گلس تا پروتوتایپ‌های متا همیشه این سؤال مطرح بوده که آیا بالاخره می‌توان چیزی را واقعا در خود عینک دید؟ حالا در سال ۲۰۲۵ به نقطه‌ای رسیده‌ایم که پاسخ مثبت است؛ اما نه با هدست‌های عظیم واقعیت افزوده، بلکه با محصولی روزمره و سبک که می‌تواند جای خودش را در زندگی عادی ما باز کند.

شرکت متا در رویداد Meta Connect ۲۰۲۵ با رونمایی از Meta Ray-Ban Display دقیقا همین هدف را دنبال کرد: آوردن تجربه‌ای از نمایشگر درون عینک به شکلی که نه ظاهر غیرعادی داشته باشد و نه کاربری پیچیده. این عینک هوشمند واقعی که با همکاری Ray-Ban ساخته شده، به جای ایجاد دنیای مجازی کامل اطلاعات کلیدی را در یک نمایشگر کوچک، اما شفاف به چشم کاربر می‌آورد و با بازوبند عصبی نوآورانه کنترل می‌شود. 

به گفته متا قرار نیست جایگزین کامل تلفن همراه شود، اما قرار است بسیاری از کار‌هایی را که امروز روی صفحه گوشی انجام می‌دهیم، در قالبی سبک‌تر و روزمره به چشم بیاورد.

ظاهر کلاسیک فناوری پنهان

عینک جدید در دو اندازه (استاندارد و بزرگ) و در رنگ‌های براق مشکی و شن عرضه می‌شود. وزن آن حدود ۶۹ گرم است؛ کمی بیشتر از نسل دوم Ray-Ban Meta، اما همچنان برای استفاده روزمره قابل تحمل است. قاب‌ها به سبک Wayfarer طراحی شده‌اند و عدسی‌ها از نوع Transition هستند که در نور خورشید تیره می‌شوند. نتیجه این طراحی عینکی است که برخلاف بسیاری از نمونه‌های واقعیت افزوده ظاهری کاملا معمولی دارد و توجه اطرافیان را جلب نمی‌کند.

نمایشگر کوچک اما کاربردی

نمایشگر فقط در عدسی راست قرار دارد و میدان دید آن ۲۰ درجه است؛ بسیار کمتر از نمونه‌های آزمایشی واقعیت افزوده مانند Orion اما به‌گفته کاربران اولیه این محدودیت در عمل احساس نمی‌شود. رزولوشن این نمایشگر ۶۰۰ در ۶۰۰ پیکسل و وضوح زاویه‌ای آن ۴۲ پیکسل در هر درجه است. روشنایی بین ۳۰ تا ۵۰۰۰ نیت و نرخ تازه‌سازی تا ۹۰ هرتز باعث می‌شود حتی زیر نور مستقیم خورشید تصویر شفاف باقی بماند. از بیرون نیز نور نمایشگر تقریباً دیده نمی‌شود؛ نکته‌ای مهم برای حفظ حریم خصوصی و زیبایی‌شناسی.

بازوبند عصبی زبان طبیعی حرکات

همراه با عینک یک Meta Neural Band عرضه می‌شود؛ بازوبندی که با فناوری الکترومیوگرافی سطحی (sEMG) انقباض‌های جزئی عضلات دست و انگشتان را می‌خواند و آنها را به فرمان تبدیل می‌کند. حرکت شست روی انگشت اشاره مانند D-pad، چرخاندن مچ برای کم و زیاد کردن صدا یا فراخواندن Meta AI بدون فرمان صوتی از جمله این ژست‌هاست. این نوآوری نه تنها کارکردی بی‌صدا و بی‌نیاز از لمس قاب را فراهم کرده، بلکه استفاده در محیط‌های عمومی را طبیعی‌تر می‌کند.

 از اعلان‌ها تا ترجمه زنده

نمایشگر می‌تواند پیامک‌ها، مسیر‌های نقشه و اطلاعات تقویم را نشان دهد و حتی تماس ویدیویی برقرار کند. در نسخه نمایشی کاربران توانستند تصویر طرف مقابل و پیش‌نمایش تصویر دوربین خود را روی نمایشگر ببینند؛ قابلیتی که به‌ویژه در عکاسی و فیلم‌برداری با عینک ارزشمند است.

یکی از جالب‌ترین قابلیت‌ها Conversational Focus است که مکالمات حضوری را به‌صورت زیرنویس زنده نشان می‌دهد. این ویژگی هم برای کسانی که مشکل شنوایی دارند مفید است و هم می‌تواند به ترجمه همزمان زبان‌ها کمک کند؛ چیزی که Meta AI هم‌اکنون در آن قوی است.

بهبود کیفیت دوربین و میکروفون 

عینک به دوربین ۱۲ مگاپیکسلی و آرایه‌ای از میکروفون‌ها مجهز است و می‌تواند عکس‌ها و ویدیو‌های ۱۰۸۰ p ثبت کند. اسپیکر‌های باز داخل دسته‌ها امکان شنیدن صدا بدون ایزوله شدن از محیط را فراهم می‌کنند. پردازش این قابلیت‌ها توسط تراشه Qualcomm Snapdragon AR۱ Gen۱ انجام می‌شود که برای کاربرد‌های سبک AR و هوش مصنوعی طراحی شده است.

قیمت و زمان عرضه

Meta Ray-Ban Display با قیمت ۷۹۹ دلار عرضه می‌شود؛ قیمت آن از بسیاری از عینک‌های هوشمند ساده‌تر بالاتر است، اما در مقایسه با هدست‌های واقعیت افزوده سبک به‌مراتب پایین‌تر است. عرضه اولیه از ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵ در آمریکا آغاز خواهد شد و گسترش بین‌المللی برای ۲۰۲۶ برنامه‌ریزی شده است.

گامی کوچک در ظاهر، جهشی بزرگ در تجربه

تا امروز بیشتر عینک‌های هوشمند صرفا اسپیکر، میکروفون و گاهی دوربین داشتند؛ بدون نمایشگر داخلی. Meta Ray-Ban Display اولین محصول مصرفی است که نمایشگر نسبتا شفاف را با طراحی سبک ترکیب می‌کند. با این حال هنوز جایگزین گوشی نیست: میدان دید محدود، وابستگی به گوشی برای برخی عملکرد‌ها و عمر باتری حدود شش ساعت از چالش‌های آن است.

اما از زاویه تجربه کاربری، ترکیب نمایشگر کوچک، ژست‌های طبیعی بازوبند و هوش مصنوعی داخلی می‌تواند سرآغاز دوره‌ای باشد که کاربر کمتر به گوشی نگاه کند و اطلاعات مهم را در لحظه روی عینک ببیند؛ چیزی که سال‌ها به‌عنوان رؤیای عینک هوشمند مطرح بود.

عینک Meta Ray-Ban Display نه هدست واقعیت افزوده است و نه جانشین کامل تلفن همراه، اما در جایگاهی میان این دو ایستاده: وسیله‌ای سبک و مجهز به نمایشگر که می‌تواند اعلان‌ها، مسیرها، ترجمه و حتی تماس ویدیویی را در چشم کاربر بیاورد و با حرکات طبیعی دست کنترل شود. این محصول نشان می‌دهد متا راهبرد خود را از رویای هدست‌های حجیم به سمت دستگاه‌های قابل استفاده روزمره سوق داده است. اگرچه قیمت، عمر باتری و تک‌چشمی بودن نمایشگر محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند اما تجربه اولیه کارشناسان حاکی از آن است که این عینک می‌تواند نقطه آغازین نسل تازه‌ای از عینک‌های هوشمند باشد که بالاخره چیزی برای دیدن در آنها وجود دارد.

با این حال پرسش اساسی این است: آیا این نسل تازه عینک‌های هوشمند می‌تواند به همان اندازه که گوشی‌های هوشمند زندگی ما را متحول کردند، سبک استفاده ما از فناوری را دگرگون کند؟

انتهای پیام/