از پیروزی فنی تا شکست اخلاقی؛ درسهای از حواشی بازی گهر زمین و مس سونگون
رقابت سیزدهم لیگ برتر فوتسال میان گهرزمین سیرجان و مس سونگون، که پیش از سوت پایان به عنوان نبردی برای تثبیت جایگاه دوم و سوم جدول شناخته میشد، با برد خانگی سه بر دو گهرزمین به پایان رسید. اما آنچه در حافظه علاقمندان به ورزش ماند، نه درخشش سالار آقاپور با دو گل یا ایستادن گهرزمین در آستانه صدرنشینی، بلکه صحنههای تأسفبار پس از بازی بود؛ جایی که پیروزی سه بر دو به قیمت از دست رفتن اخلاق و ورود تنشها به سطح درگیری فیزیکی و استفاده از گاز اشکآور تمام شد. در این میان، این پرسش بنیادین مطرح میشود که چرا یک میدان ورزشی، که باید ترویجدهنده ارزشهای اخلاقی و رشد اجتماعی باشد، به محلی برای نمایش تخریب اخلاقی بدل میشود؟
تحلیل وقایع نشان میدهد که تیم میهمان، مس سونگون، نه تنها در کسب امتیاز ناکام ماند، بلکه به نظر میرسد در پی شرایط روحی نامناسب ناشی از باخت، دچار اشتباهی اخلاقی شد. سونگون با آغازگر بودن درگیری و تداوم جنگ روانی در لحظات پایانی، اخلاق رقابت را نیز باخت. این رفتار تحریکآمیز، که ریشه در تنشهای سابق این تیم دارد، به وضوح از وظیفه اصلی ورزش که پرورش روحیه جوانمردی و احترام به قوانین است، فاصله گرفت. هدف ورزش، ترویج همکاری، نظمپذیری و پذیرش متانت در برابر شکست است؛ اما اقدامات تحریکآمیز بازیکنان مس سونگون، فضای روانی سالن را به سمتی سوق داد که کنترل هیجانات برای همه دشوار شد.
این تحریک در نهایت منجر به واکنش غیرقابل کنترل بخشی از تماشاگران سیرجانی شد. هرچند فرهنگسازی نهادهای ورزشی باید به گونهای باشد که تماشاگران تحت هیچ شرایطی از خط قرمز اخلاقی عبور نکنند، اما نباید از نقش عامل محرک چشمپوشی کرد. مدیریت هیجانات باید دو سویه باشد؛ تماشاگر باید ظرفیت پذیرش برد و باخت با متانت را بیاموزد، اما تیمها نیز نباید با اقدامات نسنجیده، زمینه لازم برای انفجار هیجانی را فراهم آورند.
در این میان، باشگاه گهرزمین، با توجه به بودجه بالا و جایگاه سازمانیاش، وظیفه سنگینتری در قبال مدیریت بحران پس از برد داشت. پیروزی در بازیهای بزرگ، بیش از آنکه نیازمند شادی بیقید و شرط باشد، نیازمند مدیریت حرفهای روابط عمومی است. یک تیم باتجربه و هوشمند میداند که پس از کسب نتیجه خوب، نیازی به تبدیل شدن به قربانی "جنگ روانی" حریف ندارد. تیم حرفهای باید از پیش برای مدیریت واکنشهای احتمالی آماده باشد تا پیروزی فنی با شکست اخلاقی و رسانهای همراه نشود.
این حادثه تلخ بار دیگر بر اهمیت وجود مدیرانی باهوش و با تجربه در رأس کادر فنی و روابط عمومی و ارتباط تنگاتنگ با رسانههای محلی تأکید میکند؛ افرادی که بتوانند در اوج هیجان، خویشتنداری را به عنوان بخشی از راهبرد پیروزی تعریف کنند. باشگاه گهر زمین نیاز به بازنگری جدی در ارتباط با رسانههای محلی سیرجان دارد و باید قبل از هر بازی، با یک نشست صمیمانه، مطالبات یکدیگر را مورد بحث و گفتوگو قرار دهد. رسانهها به عنوان بازوی فرهنگی، میتوانند فضای ملتهب پیش از بازی را آرام کنند و با انتشار پیامهای اخلاقی و فرهنگی، تماشاگران و بازیکنان را آماده شروع یک بازی مهیج سازند.
برای رسیدن به استانداردهای حرفهای که لیگ برتر فوتسال به دنبال آن است، گهرزمین باید فراتر از نتایج لحظهای فکر کند. نخست، تیم باید تقویت روانشناسی حرفهای را در دستور کار قرار دهد تا بازیکنان، بهویژه آنهایی که بازنده هستند، تحت تأثیر جنگ روانی قرار نگیرند و در شرایط برد تیم مقابل، حاشیه نسازند. همچنین، ساخت سالن اختصاصی و حرفهای یک ضرورت زیرساختی است.
اقتصاد باشگاه نیز باید به بلوغ برسد؛ تربیت بازیکنان بومی و کسب درآمد از بازار نقل و انتقالات، در کنار درآمدزایی از تبلیغات دور زمین و حق پخش بازیها، باید جایگزین اتکای صرف به حمایت مالی شود. در نهایت، لیگ برتر باید رفتارها، زیرساختها و حتی تعامل تماشاگر و بازیکن را به سمت حرفهایگری سوق دهد. گهرزمین، به عنوان افتخار سیرجان، باید تعهد خود را نه فقط در کسب امتیاز، بلکه در سرمایهگذاری برای ورزش پایه و تکمیل زیرساختهای ورزشی و فرهنگی و شهر نشان دهد تا دیگر شاهد درگیری و حاشیههای بعد از بازی نباشیم.
نویسنده: سید محمد حسینینژاد
انتهای پیام
