به گزارش سرویس ورزشی برنا، 11/65 متر. پرتابی به قلب طلا. آن هم برای سومین بار. دربازی های آسیایی. در اینچئون. جایی که به قول خودش برایش خوش یمن بود: «کلا اینچئون برای من شهر خوش یمنی است چرا که در سال 2010 برای اولین بار رکورد آسیا را در این شهر ارتقا دادم.»
خودش اعتقاد دارد سال 93، سال خوبی برایش نبوده است: «خوشحالم که امروز توانستم مدال طلا بگیرم. امسال (سال 2014) سال خوبی برای من نبود چون در فصل زمستان 14 تا 15 کیلو از وزنم کم شد.»
با این وجود هر چه قدر سال 93 برایش بد بود اما طلای بازی های آسیایی اینچئون باعث شد تا سومین طلایش در این مسابقات را دشت کرده و نام خود را بار دیگر در تاریخ ورزش کشورمان جاودانه کند و شیرینی خاصی به سال نه چندان خوبش بدهد.
دوحه 2006، گوانگژوی 2010 سال هایی بودند که احسان موفق شده بود گردن آویز طلا را از آن خود کند. پیش از او فقط رضا سوخته سرایی، رضا یزدانی و علیرضا حیدری تنها کسانی بودند که سه طلای پیاپی در این مسابقات را بدست آورده اند.
وی رکورددار فعلی پرتاب دیسک ایران و آسیا با حد نصاب 32/69 متر است. همچنین اولین مدال آور تاریخ دوومیدانی ایران در المپیک هم به شمار می رود. دارنده چهار طلای قهرمانی آسیا در سال های 2005، 2007، 2009 و 2011 و برنز دانشجویان جهان در سال 2011 از دیگر افتخارات پرتابگر تهرانی کشورمان است.
احسان حدادی بعد از طلای اینچئون، مدالش را به حسن روحانی رئیس جمهور کشور تقدیم کرد: «از ابتدا تصمیم داشتم مدال طلای اینچئون را به دکتر روحانی تقدیم کنم. ایشان به ورزشکاران توجه زیادی نشان داده اند. خوشحالم که مدالم را به ایشان اهدا کردم. وزارت ورزش و جوانان در دولت تدبیر و امید نگاه یکسانی به همه رشته ها داشته و تبعیض ها از بین رفته است.»
در این دیدار که وزیر ورزش و جوانان نیز حضور داشت، احسان حدادی مدال آسیایی خود را تقدیم رییس جمهوری کرد که دکتر روحانی ضمن تشکر از وی گفت: «خوشحالی و غروری که با قهرمانی خود برای مردم خلق کرد بیش از هر کس شایسته آن است و ما خواهان موفقیت بیش از پیش او هستیم.»
حدادی دوباره با بوخنسوف روسیه ای به عنوان مربی ادامه خواهد داد و با برگزار کردن اردوهای خارجی، خود را برای قهرمانی آسیا که خرداد ماه سال آینده به انجام می رسد آماده خواهد کرد.
و البته مهم ترین هدف احسان کسب مدال طلای المپیک ریو خواهد بود. تنها طلایی که در کارنامه درخشان آقا احسان قصه ما خالی است: «امیدوارم با تمرینات و اردوهای مناسب بتوانم نقره المپیک لندن را با طلای المپیک ریو عوض کنم و برای کشور و مردم عزیزم افتخارآفرینی کنم.»
وی همواره ورزشکاری دست به خیربوده است و در لحظاتی که به حضور او نیاز بوده با تمام قدرت شرکت کرده است. نمونه اش کمک به زلزله زدگان آذربایجان شرقی بود که احسان حتی مدال المپیکش را هم به آن ها تقدیم کرد.
وی به تازگی هم با حضور در آسایشگاه جانبازان دلگرمی خاصی به این قشر دوست داشتنی داد: «این عزیزان از جان مایه گذاشتند اگر هم بعضی می گویند ورزشکاران راه آنها را ادامه می دهند به نظر من اصلا اینطور نیست ما ورزشکاران با یک باخت چند مطلب در مورد آن نوشته و موضوع تمام می شود اما کسی که قطع نخاع شده مگر می شود سلامتی اش را بازگرداند مگر می شود یک جانباز یا قهرمان جنگ را با قهرمان ورزشی مقایسه کرد. شاید باورتان نشود وقتی روحیه آنها را دیده و خاطرات این عزیزان را شنیدم، اشک در چشمانم دو چندان شد و خودم ازاین عزیزان روحیه گرفتم.»