سیفی: قهرمانی ام فقط تا روی سکو اعتبار دارد/ قهرمان شکست ناپذیر وجود ندارد

به گزارش سرویس ورزشی برنا محسن محمدسیفی یکی از چهره های درخشان ورزش کشورمان در بازیهای آسیایی اینچئون بود. سیفی در کره حنوبی در مهد ووشو توانست مدال طلا را از دهان شیر بیرون بیاورد و به همین دلیل در جمع بهترین های ورزش ایران در سال 93 قرار گرفت. سیفی در گفت و گو با خبرنگار سرویس ورزشی برنا، درباره اتفاقات سال 93 صحبت کرد.

*از سالی که برایت گذشت صحبت کن؟

سال خوبی بود. از فروردین به اردو رفتیم و برای اینچئون آماده شدیم. در مسابقات و اردوهای مختلف هم شرکت کردیم و شرایطم آنقدر خوب بود که در دیدارهای تدارکاتی با روسیه و چین برنده باشم و خودم را هم محک بزنم. خدا را شکر شرایط آماده سازی خوب بود و توانستم بعد از 4 سال دوباره در بازیهای آسیایی طلا بگیرم.

*در فینال با حریف چینی مبارزه کردی و خیلی تصور می کردند داوری و عوامل جانبی تور را از کسب طلا محروم کند...

مسابقات نسبت به دوره گذشته از لحاظ کیفی و کمی بهتر بود. کشورهای گمنام هم موفق شدند در تک وزن ها مدال بگیرند و این نشان از کیفیت بالای بازی ها بود. من هم توانستم در دیدار نیمه نهایی سخت ترین رقیبم از چین را با قدرت شکست دهم و اجازه هیچ گونه ناداوری را به داوران ندادم. آنقدر خوب مبارزه کردم که ناداوری هم حریفم نشد.

به رغم قهرمانی تو در اینچئون، کاروان ووشوی ایران نتوانست طلای دیگری را کسب کند؟

به نظرم عملکرد خوبی داشتیم و اگر داوری ها اجازه می داد، حمیدرضا لادور می توانست مدال طلا را بگیرد. چین در این بازی ها فوق العاده کار کرد. در این مسابقات در دو بخش ساندا و تالو 15 طلا توزیع شد که 14 طلا به چینی ها رسید و من تنها طلایی ای بودم که از کشوری به غیر از چین طلا گرفته بود.

*در جام جهانی ووشو چرا شرکت نکردی؟

در جام جهانی سهمیه داشتم اما چون وزن زیادی کم کرده بودم شرکت نکردم.

*بعد از اینچئون هم که در لیگ حضور داشتی؟

بله بعد از اینچئون به همراه تیم پارس جنوبی قهرمان لیگ شدم. در کل سال 93 برایم خوب بود و بسیار خوشحال هستم.

*رمز موفقیت تو در ووشو چه بوده است؟

فقط تمرین، تمرین و تمرین. همیشه تلاش می کنم بهترین عملکرد را داشته باشم. تمرینات من به تیم محدود نمی شود و روزی 6 ساعت به صورت اختصاصی و تیمی تمرین می کنم. دوست دارم در هر مسابقه ای که می روم بهترین باشم و طلا بگیرم.

*با این همه مدال طلا چطور انگیزه ات را حفظ می کنی؟

همه همین را از من می پرسند. زمانی که از مسابقات برمی گردم همه چیز را فراموش می کنم. همان لحظه که روی سکو بودم قهرمان هستم و بعد از آن دیگر نیستم. بعد از پایان هر مسابقه به رقابت بعدی ام فکر می کنم و برای آن آماده می شوم.

*تا حالا فکر کردی که اگر در تورنمنتی شکست بخوری و این شکست بر برنامه های آینده ات تاثیر می گذارد؟

این اعتقاد را ندارم. شکست ناپذیری وجود ندارد. ما از اسطوره های گذشته ما قهرمان یونانی آشیل را داشتیم که از پاشنه پا آسیب دید. قهرمان خودمان افراسیاب را داشتیم که از چشماش آسیب دید. این ها افسانه است. هیچ کس شکست ناپذیر نیست. قطعا من هم اینگونه هستم و من تمام تلاشم را می کنم که مثل پنج سال قبل نبازم و بتوانم بهترین مدال ها را برای کشورم بیاورم.

*به زدن رکورد بزرگان ووشو هم فکر می کنی؟

فعلا که در مدال طلا رکورددار هستم اما کلا به چنین مسایلی فکر نمی کنم. دوست دارم تا وقتی که توانایی ذهنی و بدنی ام اجازه دهد در ووشو می مانم. به رکورد فکر نمی کنم و فقط می خواهم بهترین عملکرد را داشته باشم.

*تا حالا شده هنگام سال تحویل کنار خانواده ات نباشی؟

دقیقا امسال اولین سالی است که برای سال تحویل کنار خانواده ام بودم و خیلی هم بابت این موضوع خوشحالم. اتفاقا دلم هم خیلی برای سفره هفت سین تنگ شده بود.

*هنگام تحویل سال چه آرزویی داشتی؟

سلامتی و شادی برای همه مردم ایران آرزو کردم و امیدوارم همه ورزشکاران موفق باشند.

*... و برنامه ات برای سال آینده؟

تابستان آینده مسابقات جهانی اندونزی را در پیش داریم. در این بازی ها برخی قوانین بخش مبارزه تغییر خواهد کرد و از همین رو تورنمنت دشواری پیش رو خواهد بود و تلاش کنم در این تورنمنت نیز طلا بگیرم.