فحاشی به یک مرده!

گروه جوان و جامعه برنا: اینجا چه خبر است؟ اینجا ایران است؟ ما ایرانی هستیم؟ اینها که اینگونه رفتار می کنند ایرانی هستند؟ ما همان هایی هستیم که فریاد قدمت 7 هزار ساله مان گوش دنیا را کر کرده است؟ ما همان‌هایی هستیم که ادب و هنرمان زبانزد دنیاست؟ این تنها کلام ما نیست، بلکه آثار ادبی ما در دانشگاه های معتبر جهانی آموزش داده می شود، خودمان هیچ، این نسل هیچ، به گذشته هایمان رحم کنیم، به آیندگانمان فکر کنیم، چه بر سر این قدمت و تاریخ و فرهنگ آورده‌ایم؟ تا به حال فکر کرده‌ایم؟ نه فکر طولانی، چند ثانیه بیشتر وقت نمی گیرد، اینکه همه چه راحت به هم فحاشی می‌کنیم، اینکه همدیگر را به باد قضاوت می گیریم و چه راحت با چند جمله کوتاه به یکدیگر توهین می‌کنیم، آنچنان که وقتی می‌خواهیم در رسانه از حرف‌هایی که زده شده چیزی بنویسیم، چاره‌ای جز سیاه و محو کردن حرف‌ها نداریم.

حال شاید یکی از معضلات بزرگ اجتماعی کشورمان و شاید یکی از اصلی‌‌ترین مشکلات هیچ چیزی نیست، جز آلودگی زبانی، این به هیچ قشری بر نمی گردد، همه با هم، تحصیلکرده و بی سواد، کودک و بزرگ و پیر، دست به دست هم داده ایم و همراه این آلودگی زبانی شده‌ایم.معضل اجتماعی که دکتر ابهری، آسیب‌شناس اجتماعی درباره آن این گونه می‌گوید:

ناسزاها مورد استفاده 50 درصد جوانان است

دکتر مجید ابهری آسیب شناس در مورد آلودگی زبانی که اکنون بسیار شاهد آن هستیم، گفت: تغییر گویش‌ها یکی از آثار تغییر سبک زندگی است، با توجه به اینکه در بررسی سال اخیر بیش از 4 هزار و 500 عبارت نامانوس و جدید وارد گفتمان جامعه مخصوصا جوانان شده است، متاسفانه رسانه‌ها و بعضی از افراد سرشناس نیز برای رساندن مقصود خود از این کلمات استفاده می کنند، این گویش‌ها که در زبان روزمره به "آرگو" معروف شده، دو نوع  هستند.

وی در ادامه افزود: گروه اول که از رشته های مختلف برگرفته شده، مثل هنگ کردن، سه سوته و امثال این‌ها که کلمات زشتی نیستند اما مورد استفاده قشر خاصی استفاده می شوند و گروه دوم که عبارات دور از ادب و ناسزا گونه هستند، متاسفانه توسط 50 درصد از جوانان مخصوصا در شبکه‌های اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرند که بیشتر حالت اهانت داشته و به خاطر آموزش ندادن و کنترل نوجوانان و جوانان در خانواده و مدرسه کم کم زشتی خود را از دست داده اند.

دکتر ابهری با اشاره به اینکه ناسزاهایی که تبدیل به کلمات عادی شده و بدون هیچگونه مداخله مورد استفاده قرار می گیرد، خاطر نشان کرد:  جوانان و نوجوانان به دو دلیل از نظر روانی از اینگونه کلمات استفاده می کنند، ابتدا به دلیل اینکه همرنگ دوستان و اعضای جامعه جوان شوند و به قول خودشان از غافله عقب نمانند، دوم به دلیل اینکه نشان دهند آنها هم با اینگونه عبارت ها آشنا هستند، بسیاری از آنها نمی دانند این کلمات دور از ادب هستند و نباید از آنها استفاده کنند.

وی در انتها گفت: به نظر من در اینجا رسانه ها و خانواده ها مقصر هستند که به جوانان آموزش نداده‌اند و دلایل اصلی استفاده  جوانان از این ناسزاها برای خودنمایی و عقب نماندن از دوستان، ناآگاهی و ضعف تربیت خانواده ها است.

بیایید همگی با هم ترک اعتیاد کنیم

تنها چند دقیقه کوتاه در آن کافه‌هایی که می‌نشینیم، در آن مهمانی‌ها و دور همی‌ها و حتی پشت ترافیک.... کمی فکر کنیم که چه می‌گوییم؟ در یک جمله از چه الفاظی استفاده می کنیم؟ چگونه همدیگر را خطاب می‌کنیم؟

 کار به جایی رسیده که یادمان رفته مرده حرمت دارد، قدیمی‌ها می گفتند پشت مرده حرف نزنید، اما ما حتی نمی گذاریم خاکش سرد شود، زنده ها به کنار، مرده ها هم به جمع سیبل فحاشی‌ها و تهمت‌های ما پیوسته اند، بیایید رحم کنید به قدمت فرهنگ چندین ساله مان، به فرهنگی که دنیا به آن احترام می‌گذارد. بیایید این اعتیاد به الودگی زبانی را ترک کنیم.