«بهاره رهنما» و «نازنین سهامی زاده» در گفتگو برنا:

هنر بهترین سلاح برای مبارزه با خشونت اجتماعی است/ قضاوت نکردم فقط درد را بر صحنه آوردم

|
۱۳۹۴/۰۴/۰۵
|
۱۳:۵۷:۲۹
| کد خبر: ۲۹۵۰۸۹
هنر بهترین سلاح برای مبارزه با خشونت اجتماعی است/ قضاوت نکردم فقط درد را بر صحنه آوردم
در نمایش «چشم در برابر چشم » تئاتری برگرفته از کتاب آمنه بهرامی ،قصد قضاوت نیست بلکه درد را همانگونه که در جامعه اتفاق افتاد با زبان هنر در قالب تئاتر به صحنه آورده اند.نمایشی به کارگردانی نازنین سهامی زاده که از 4 تیرماه اجرای خود را با زنگ افتتاحی که توسط بهاره رهنما نواخته شد در فرهنگسرای نیاوران آغاز کرد .

به گزارش خبرنگار گروه تئاتر خبرگزاری برنا ، نمایش «چشم در برابر چشم» از عصر پنجشنبه 4 تیرماه اجرای خود را در فرهنگسرای نیاوران آغاز کرده است. نمایشی مستند با سه بازیگر زن که هر کدام روایتی بسیار تلخ از زندگی کارآکترهایی واقعی  که در زندگی حقیقتی ، دردی سوزناک  را مستند تجربه کرده اند برای تماشاگران بازی می کنند. هنر بازیگری که به حتم از آنها سخت به دنیای آن آدم های حقیقی درد کشیده رسیده اند که چنین درد سوزناکی حتی در قالب بازیگری هم می سوزاند ، هم بازیگر ، هم تماشاگر و هم جامعه ای که می داند حقیقت هایی این چنین هست .

درادامه این گزارش پای سخنان سه زن می نشینیم ،اول کارگردان ، دوم حامی نمایش و افتتاح کننده آن و سوم یکی از قربانیانی که در اثر چنین جنایت سوزناکی زندگیش سوخته است .

*واکنش ما به اسیدپاشی نباید در حد تیتر روزنامه ها باقی بماند

نازنین سهامی زاده کارگردان این اثر نمایشی درباره اولین تجربه کارگردانی اش به خبرنگار سرویس تئاتر خبرگزاری برنا گفت: «با همه سختی ها دلچسب بود» این خلاصه ترین جمله ای است که درباره تجربه کارگردانی تئاتر می توانم بگویم. نمایشنامه ای را برای اجرا انتخاب کرده بودیم که دردناک و تلخ بود. مستند بودن این وقایع کار را برای ما سخت می کرد. باید طوری کارگردانی می کردم که به متن و واقعیت داستان وفادار می ماندم و در نهایت کاری را بر صحنه ببرم که بتوانم در حد توان عمق فاجعه و اثرات منفی جبران ناپذیر اسیدپاشی در جامعه را نشان دهم.

 

وی افزود: جامعه هنری در برابر اتفاقات اجتماعی که در حد گسترده در کشور جریان ساز و برای افکار عمومی  مهم است مسوول و متعهد است. همه ما به نوعی باید در قالب های مختلف هنری بتوانیم حرف دل قربانیان حوادث اجتماعی این چنینی را بزنیم نباید واکنش های ما در حد تیتر های خبری روزنامه ها باقی بماند بدون اینکه هیچ اثر مثبتی در اجتماع داشته باشیم من به شخصه توقع واکنش های بیشتر و موثرتری را از همکارانم نسبت به اتفاقات اسیدپاشی داشتم چه در تئاتر و چه در حوزه های دیگر. ما باید با زبان هنر بگوییم که اسیدپاشی جدا از درد جسمی که بر قربانیان این حوادث می گذارد آنقدر عمیق و دردناک است که هیچ چیزی نمی تواند جبران سلامتی روحی و جسمی را بکند که کسانی مثل آمنه بهرامی آن را از دست داده اند.

 

سهامی زاده در پایان گفت: از آمنه بهرامی عزیز برای تمام لحظاتی که در طول تمرین این نمایش کنار ما و بازیگران بود ممنونم. بازیگران این اثر برای همزادپنداری و نزدیکی بیشتر با قربانیان حوادث اسیدپاشی فقط به متن نمایشنامه اکتفا نکردند و خودشان با تحقیقات میدانی و جلسات متعدد با آمنه و امثال او سعی کردند بار مسوولیتی که با پذیرش این نقش به دوش گرفتند را به درستی به مخاطب هنگام اجرا منتقل کنند. ما در «چشم برابر چشم» تمام سعی مان را کردیم که قاضی نباشیم، قضاوت نکنیم فقط روایت گر یک فاجعه اجتماعی بودیم که در زمان اجرا و بعد از پایان آن همه چیز را به مخاطب سپردیم که بعد از خاموش شدن چراغ های سالن نمایش با خود فکر کند که چقدر در کمک به این قربانیان خشونت های اجتماعی به عنوان یک شهروند مسوول گام برداشته است.

*اتفاقی که برای آمنه بهرامی رخ داد را حق نداریم فراموش کنیم

 

بهاره رهنما بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که زنگ افتتاح نمایش «چشم در برابر چشم» را نواخت درباره اجرای آثار این چنینی به خبرنگار سرویس تئاتر خبرگزاری برنا گفت: تئاتر اجتماعی و مستند می تواند جایگاه خوبی در عرصه نمایش کشور ما داشته باشد و اینکه هنرمندان جوان با حساسیت دغدغه و تعهد به حوادث تلخ اجتماع خود در قالب هنر می پردازد برای همه ما امیدوار کننده است و نوید آینده ای روشن در عرصه نمایش را می دهد که عناصر تشکیل دهنده آن جوانانی است که به درد جامعه واکنش نشان می دهند و می خواهند حرف خود را در زبان هنر به مخاطبان بزنند.

 

اتفاقاتی که برای آمنه بهرامی افتاد هرگز نباید فراموش شود همانطور که می دانید متاسفانه ما هنوز هم این خشونت های اجتماعی را شاهد هستیم و این چیزی نیست که به راحتی بتواند از ذهن مردم پاک شود. نمایش «چشم در برابر چشم» تنها یکی از آثار هنری است که هر هنرمند در واکنش به این حوادث تلخ اجتماعی توانسته نشان دهد. همه می دانیم که زبان هنر با توجه به جهانی بودن و همه شنود بودنش می تواند حرف هایی را بزند که بسیاری از مواقع نمی توانیم آن ها را با زبان ساده روایت کنیم اما سلاح فرهنگ و هنر ابزار قدرتمندی در دست ماست که با استفاده از آن می توانیم ذهن مخاطبان را در برابر این خشونت های اجتماعی آگاه کنیم و کاری کنیم که همه بعد از دیدن این آثار هنری با وجدانی بیدار و آگاه بتوانند گامی در جهت رفع و کم رنگ شدن این حوادث دردناک اجتماعی بردارند.

 

رهنما در پایان گفت: امیدوارم جوانانی مثل نازنین سهامی زاده در عرصه هنر هر روز بیشتر شوند و بتوانند با قلم، نگاه هنری و تعهد هنرمندانه خود حرف دل قربانیان بازمانده از حوادث تلخ اجتماعی را بزنند و بتوانند دین خود را به جامعه و کشور خود ادا کنند.

*

و در پایان آمنه بهرامی-یکی از قربانیان اسیدپاشی که  این نمایش بر گرفته از کتاب او که تاثیر گرفته از زندگی حقیقی این دختر جوان است برصحنه رفته است به دلیل اینکه هم اکنون در کشور اسپانیا همچنان در پس سال ها از زمان وقوع این جنایت سوزناک تحت درمان پزشکی است با ارسال پیام صوتی خطاب به تماشاگران اینگونه گفت :

«امیدوارم با دیدن نمایشی که بر اساس زندگی من روی صحنه می‌رود کمی به فکر برویم و روزی برسد که هر یک از ما خوب زندگی کنیم و دیگر شاهد آسیب‌های اجتماعی نظیر اسیدپاشی نباشیم.

امیدوارم انسان‌های شایسته‌ای باشیم که اجتماع شایسته‌ای را به وجود آوریم و بتوانیم با امنیت بیشتر زندگی کنیم. با دیدن این نمایش قدر سلامتی‌ خود را بیشتر بدانید و به این نکته توجه کنید که آسیب‌رساندن به یک همنوع دردناک است.

 به خاطر این نمایش از کارگردان تشکر می‌کنم چون وقتی کار را دیدم متوجه شدم لحظه به لحظه این نمایشنامه براساس گفته‌های خودم روی صحنه رفته و از اینکه گروه موفق شد نمایش را اجرا کند، خوشحالم.نمایش «چشم در برابر چشم» سه روایت از زندگی آمنه بهرامی یکی از قربانیان اسیدپاشی است.»

و درادامه نمایش آغاز شد و اجرای آن این عصرهای تیرماه در فرهنگسرای نیاوران ادامه دارد .

 واما آمنه این روزها منتظر است شاید عمل چشمم درصدی از بینایی اش را باز گرداند.

نظر شما