تخریب سینمای تاریخی تهران با هنرنمایی مسئولان شهری

به گزارش خبرگزاری برنا، بسیاری از سینماها و تئاترهای تهران پیش از انقلاب در خیابان لاله‌زار قرار داشتند. زمانی حدود پانزده سینما در این خیابان بود. حالا اما سینماها تخریب شده‌اند؛ یا پاساژ‌های مختلف جای آن‌ها را گرفته‌اند یا ساختمان آنها در هیاهوی بازار لوازم الکتریکی به دست فراموشی سپرده شده است.

لاله زار، عنوان خیابانی است که بیشتر بزرگان تئاتر و سینما زمانی؛ بهترین خاطرات خوش جوانان آن روزگاران را برایشان به وجود می آوردند، این خیابان که لقب «شانزلیزه تهران» را از آن خود کرده بود، اکنون دیگر به یک مرکز تجاری تبدیل شده است و شاید اگر از برخی از نوجوانان و جوانان امروزی بپرسیم که آیا لاله زار را می شناسید، شاید جواب دقیقی به شما ندهند.

وضعیت کنونی خیابان لاله زار با سالن های سینما و تئاترها و تماشاخانه هایش به گونه ای است که یاد صف های طولانی آن در مقابل آنها حسرت را بر دل جوانان دیروز و همچنین جوانان امروز که برخی از آنها طرفداران پرو پا قرص سینما محسوب می شوند را نشانده است.

روزهای اول بهار و ساعت های خلوت خیابان های تهران در ایام عید بود که خبر اولین گود برداری غیر اصولی، تخریب و خسارت شنیده شد.

سینمای ارم تخریب شد. خبر کوتاه بود اما نکته تازه ای نبود که بخواهد تعجب ما را برانگیزد. تخریب سینمای ارم واقع در تقاطع خیابان جمهوری ،لاله زار و ساخت پاساژ به جای سینما ،پاساژ کناری را تخریب و کسبه آن را بی کار کرد .

سینما ارم جزو اولین سینماهای پایتخت بود و این سالن قدیمی به نوعی میراث فرهنگی این کشور به شمار می آمد، حالا قربانی طمع و سودجویی افرادی شده که هیچ کدام مسئولیت اشتباه خود را قبول نمی کنند، در آخر گویی قرار است دود این بلاتکلیفی به چشم کسبه و مالباختگان برود.

شهرداری و سازمان نظام مهندسی همواره در حوادث مربوط به گودبرداری‌های غیراصولی، تقصیرها را به گردن یکدیگر می‌اندازند.

مجوز تخریب این سینما سالهای پیش صادر شده بود اما به دلیل مقاومت همسایگان این سینما این تخریب به تعویق می افتاد . اما در نهایت این سینما تخریب می شود و همان اتفاقی می افتد که پیش از این اهالی محل پیش بینی کرده و نسبت به آن هشدار داده بودند .

یکی از کاسبان محل در مورد گفته بود : سینمای ارم طی سالهای گذشته توسط شخصی خریداری شد و در سال 92 مالک ساختمان اقدام به دریافت مجوز پروانه ساخت و ساز و ایجاد پاساژی در این محله کرد.ما به شورا و شهرداری اعتراض کردیم و قرار بود نکات ایمنی در این خصوص رعایت شود .  سینمای ارم جزء نخستین سینماهای تهران بوده ودر سالهای 1320 فعالیت خود را آغاز کرد و در سال 85 درنهایت تعطیل شده است .

اهالی محل برای حفظ این سینما حتی به میراث فرهنگی هم نامه داده بودند . پس از ریزش پاساژ مجاور سینمای تخریب شده ارم روابط عمومی شهرداری منطقه 12 تهران گودبرداری غیراصولی و سهل انگاری مالک و مجریان را علت اصلی ریزش املاک مجاور سینما ارم عنوان کرد .

روابط عمومی شهرداری منطقه 12 عنوان کرده بود:  پس از کارشناسی به عمل آمده علت ریزش املاک مجاور سینما ارم واقع در تقاطع خیابان جمهوری –لاله زار عدم رعایت اصول ایمنی و گودبرداری غیراصولی بوده که علیرغم تذکرات لازم از سوی شهرداری ناحیه ذیربط متاسفانه از سوی مالک توجه لازم به اخطارهای مکرر صورت نگرفته و منجر به این حادثه شده است.

با این وجود شهردار منطقه 12 با تصمیمات و اقدامات لازم در پی احقاق حقوق شهروندان و کسبه از مالک و سازمان نظام مهندسی است.اما ابوالفضل قناعتی عضو هیات رییسه شورای شهر تهران در گفتگویی، مقصر اصلی را شهردار منطقه دانست و گفت : شهرداری منطقه باید جلوی این گودبرداری غیر اصولی را می گرفت و کار با نامه نگاری و نامه بازی درست نمی شود .

سازمان نظام مهندسی طی سه مرحله اعلام کرده است که احتمال ریزش وجود دارد . مگر با نامه نگاری می توان جلوی ریزش را گرفت . عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران با تاکید براینکه در این حادثه در وهله اول شهردار منطقه و در وهله دوم مالک مقصر است می گوید: شورای شهر پیگیر احقاق حقوق شهروندان و ساکنانی که در این محله زندگی می‌کنند خواهد بود و در نخستین جلسات شورای شهر تهران این موضوع را در دستور کار خود قرار خواهد داد.

اما سازمان نظام مهندسی استان تهران درباره این گودبرداری غیر اصولی گفت : این سازمان برای اولین بار در کشور، با تشکیل واحد ویژه‌ای ، طی 2 سال گذشته اقدام به بازدید بیش از 17 هزار و 250 پروژه گودبرداری در شهر تهران نموده که 6000 نامه توقف ، اخطار و احضار به عوامل ذیربط همچون شهرداری،مهندس ناظر ، مهندس محاسب و همچنین مهندس سازنده ، تنها بخشی از ماحصل آن بوده است.در پروژه موسوم به سینما ارم سابق نیز طی بازدیدهای کارشناسان سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران در سال گذشته ، موارد لازم به مهندس ناظر اعلام شده است.بعد از تجهیز گود به سازه نگهبان در اضلاع غربی، جنوبی و شمالی توسط عوامل ذیربط پروژه تا بهمن ماه سال 1393، از آن تاریخ به بعد مالک اقدام به حذف رمپ ورودی در ضلع شرقی (مجاورت ساختمان های لاله زار) نمود که این امر مخاطره آمیز، طی 3 گزارش خلاف و توقف، از سوی مهندس ناظر به شهرداری اعلام شده است.بدیهی است که مطابق نص صریح قانون ، نقش سازمان نظام مهندسی ساختمان ، تنها «نظارت عالیه» بوده و مهندسان محاسب ، ناظر و مجری و همچنین مالک پروژه ، عوامل مستقیم و دخیل در فرایند انجام پروژه هستند.لذا قصور یکی از این عوامل برای عدم انجام اقدامات ایمنی ، با توجه به اعلام گزارش توقف توسط مهندس ناظر که ابزاری جز ارائه گزارش به مراجع ذیربط ندارد، چگونه می تواند بدون همراهی مسئولان شهری و نهادهای ذیربط که مجری اجرای عملیات توقف پروژه و رفع خطر هستند ، چنین حادثه ای را مسبب شود؟بر اساس اعلام سازمان نظام مهندسی تهران  از لحاظ قانونی، نقش مهندس مجری و مالک پروژه بیش از سایر عوامل دخیل می باشد و هرگونه مسئولیت اجرای نامناسب و انجام تخلفات ساختمانی ، ابتدا بر عهده ایشان و سپس دیگر عوامل ذیربط است .

حالا بعد از چند ماه از وقوع این حادثه مالباختگان همچنان بلاتکلیف هستند و آن طور که مسئولین پاسخ دادند که مالک باید خسارت آن ها را پرداخت کند، هنوز خبری به دست آن ها نرسیده، کسبه و اهالی محل با پیگیری و نامه نگاری منتظر دیدتری با شهردار و یا اعضای شورای شهر هستند تا شاید بتوانند خسارت مالی را هرچند دیر و با تاخیر دریافت کنند تا جلوی اتفاقات زنجیره ای بد را بگیرند.

تراژدی غمبار سینماهای پایتخت در گذر زمان همچنان تازه است و می توان از آن قصه ها گفت و نوشت و اهالی و دوستداران سینما همیشه آماده شنیدن تخریب، آتش‌سوزی، تعطیلی و از بین رفتن سینماها در جای جای کشورمان به خصوص تهران هستند. این اتفاق وقتی غم انگیز تر می شود که نهاد های مسئول به اصطلاح توپ را در زمین یکدیگر می اندازند، حتی چندی پیش زمزمه هایی دربارع تخریب سینما ارم لاله زار شنیده شد که افراد منتسب و نزدیک به دولت مقصر اصلی بودند. اینادعا به همان اندازه بی اساس است که مقصر ندانستن شهرداری. به هر حال باید بر این اتفاقات تلخ زنجیره ای تخریب خاطره های یک نسل نقطه پایان گذاشت.

مسئولین مطمئن باشند همیشه مردم بهترین قضاوت ها را می کنند و اگر کسی یا کسانی مقصر باشند، درک می کنند و می بخشند به شرطی که دودی به چشم آن ها نرود و از نبود نان شب، خانواده آن ها رنج نبرند.

به راستی تراژدی دردناک تعطیلی سینماهای تهران، سالن هایی که سرشار از خاطره و یادگار برای مردم است، چه زمانی به پایان خواهد رسید؟