به گزارش برنا آذربایجان غربی ، در شب چهارم هفته فرهنگ و هنر تکابی ها میزبان افرادی همچون طیبی مدیر عامل سازمان همیاری شهرداریهای تهران و مشاور استاندار تهران ، دکتر ابوالفضل کوده ایی مشاور معاون وزیر و رییس سازمان سرمایه گذاری خارجی کشور ، حسین گروسی نماینده محترم مجلس, رییس فراکسیون تولید ملی و عضو صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی و دکتر محمد امیرپناهی مدرس دانشگاه و پژوهشگر در حوزه جامعه شناسی توسعه و چندین سرمایه گذار و اقتصاددان دیگر بود در این میان دکتر امیر پناهی درباره شاخص های اقتصادی تکاب گزارشی داد .
شاخص های اقتصادی و مهندس شهرستان تکاب که مقادیر آن از داده های سرشماری 1390 به دست آمده است گویای این واقعیت است که این شهرستان علی رغم برخورداری از قابلیت ها و ظرفیت های بسیار در حوزه های مختلف مواد معدنی، کشاورزی، نیروی کار جوان و تحصیلکرده، توریسم و..... از معیار های توسعه یافتگی فاصله زیادی دارد. براساس داده های سرشماری 1390 بالغ بر 33 درصد جمعیت شهرستان تکاب جوان است. این میزان در سطح استان حدود 31 درصد است. نیروی کار جوان تحصیلکرده و متعهد یه مزیت مهم و حیاتی برای تولید است. علی رغم ظرفیت های بالا برای تولید بخش قابل توجهی از جمعیت بیکار هستند به گونه ای که نرخ بیکاری در میان جمعیت جوان (15-29 سال) برابر با 18.5است. شاخص مشارکت اقتصادی نیز رقم نسبتاً بالایی رو برای این شهرستان در مقایسه استانی نشان می دهد یعنی نرخ مشارکت اقتصادی برابر با 41 درصد است و این میزان برای کل استان آذربایجان غربی 37.5 درصد است. نرخ مشارکت اقتصادی گویای این مطلب است که از هر 100 نفر در سن فعالیت چند نفر شاغل یا در جستجوی کار هستند. شاخص دیگری که می تواند ویژگی ساختار جمعیتی این شهرستان را نشان دهد نرخ باسوادی است. نرخ باسوادی استان آذربایجان غربی در کل کشور چندان مطلوب نیست. در مقایسه شهرهای این استان نرخ باسوادی تکاب 72.6 درصد است. یعنی 27.4 درصد جمعیت این شهرستان بیسواد هستند. این میزان در میان زنان به مراتب بیشتر از مردان است. شهرستان تکاب رتبه سوم استانی را از نظر میزان جمعیت بیسواد داراست.
این وضعیت برای شاخص های اجتماعی در حالی است که تکاب از قابلیت ها و ظرفیت های بالایی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی برخوردار است. طبق آمارها از حیث تعداد معادن رتبه 4 استانی را داراست و از از نظر کیفیت و غنای معادن در مقیاس ملی و حتی منطقه ای مطرح است. آثار تاریخی با شهره جهانی، جاذبه های طبیعی فراوان، پتانسیل بالای کشاورزی، مهارت و داشتن دانش محلی کم نظیر در صنعت فرش و...همگی میتواند توجه سرمایه گذاران را به خود جلب کنند. تحقق این امر در گرو عزم جدی و شکل گیری هویت جمعی برای تولید محوری است. منابع سرشار نباید صرفا به عنوان مواد اولیه از شهر خارج شوند و در جای دیگر ارزش افزوده ایجاد کنند. تامین و توسعه زیرساخت ها از سوی دولت و وجود مشوق های لازم در کنار نیروی انسانی ماهر و متعهد می تواند سرمایه های زیادی رو برای مردمان این شهرستان به ارمغان بیاورد.