دکتر حجت الله میرزایی در گفت و گو با خبرنگار بخش جوانان خبرگزاری برنا با اشاره به نرخ بیکاری در جامعه ایران افزود:«سالیانه حدود 800 هزار تا یک میلیون نفر جویای کار در جامعه داریم، این در حالی است که امکان ورود به بازار کار برای این تعداد وجود ندارد.»
وی به کاهش مهارت های افراد برای ورود به بازار کار اشاره کرد و گفت:«یکی از مشکلات مهم در این ارتباط کاهش مهارتهای افراد برای ورود به بازار کار است. طبیعی است؛ کسانی که مهارتهای بیشتری دارند، میتوانند امکان بیشتری برای حضور در بازار کار داشته باشند. نبود مهارت فنی و تخصصی به دلیل انبوه دانش آموزان و نبودن کیفیت آموزشی از دلایل اصلی پدید آمدن این مشکل است.سهم بالای رشتههای غیرکاربردی و نظری و افزایش سهم دانشگاههایی که دانش نظری افراد را بالا میبرند، باعث شده که مهارت فردی افراد افت کند.علاوه بر این، تعداد مراکز آموزشی ما که در زمینه مهارتافزایی فعالیت میکنند، کم است.»
میرزایی تغییر رفتار خانوادهها در مواجه با جوانان و تغییر روشهای تربیتی را یکی دیگر از مشکلات جوانان برای ورود به بازار کار عنوان کرد و افزود:«به دلیل تغییر روشهای تربیتی تمایل بسیاری از جوانان برای ورود به بازار کار کمتر شده است. جوانان ما علاقه به کارهای فردی دارند و ترجیح میدهند کمتر در کارهای گروهی و سخت شرکت کنند. بنابراین حاضر نیستند برای شروع، هر کاری را انتخاب کنند.»
عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی برنامه ریزی فراگیر برای توانمندسازی جوانان در سطح خانواده و مدارس را یکی از راههای برون رفت از این مشکل دانست و گفت:« باید برنامه تفضیلی با عنوان برنامه توانمندسازی جوانان تهیه کنیم و از دوره دبستان مهارتهای روانی و ذهنی کودکان را پرورش دهیم. این مهارتها شامل سازمانپذیری، مهارتهای کار گروهی، تبدیل ذهنیت و خلاقیت در رفتارهای واقعی است که باید در برنامه آموزش همگانی و آموزش عالی کشور گنجانده شود.»
وی افزود:« متاسفانه ما تنها به آموزشهای تئوری و مهارتهای حفظی تاکید می کنیم، اما این برای آماده کردن کودکان و جوانانمان برای ورود به بازار کار کافی نیست.باید برنامهای تدوین کنیم که قدرت خلاقیت و کارآفرینی و کسب و کار جدید را در جوانان افزایش دهیم، تا تمایل جسمی و روانی جوانان برای ورود به بازار کار بیشتر شود.»
حجت الله میرزایی با اشاره به اینکه تنها نباید بر روی جوانان آینده سرمایه گذاری کرد، گفت:« من معتقد نیستم که فقط باید برنامهای بلندمدت داشته باشیم. در حال حاضر نیروی کاری داریم که باید برای آنها هم برنامهای کوتاه مدت داشته باشیم. ایجاد موسسات بخش خصوصی و گسترش موسسات مهارت افزایی و کارآفرینی برای آماده سازی جوانان جهت ورود به بازار کار ضروری است. اگر در کنار این مهارت آموزیها کارورزی و کارآموزی برای کسب مهارتهای عملی داشته باشیم، میتوانیم امیدوار باشیم که جوانان ما آمادگی لازم برای ورود به بازار کار را کسب میکنند. حتی میتوانیم امکان دریافت حمایتهای مالی و تسهیلات را تنها برای کسانی بگذاریم که این دورهها را گذراندهاند و با این شرایط افراد را ترغیب کنیم که مهارتهایشان را افزایش دهند.»
وی در پایان با تاکید بر اینکه تنها مشکلات اقتصادی باعث بی رغبتی جوانان برای ازدواج نیست، افزود:« عامل اقتصادی تنها عامل افزایش سن ازدواج نیست.یکی از مهم ترین عوامل تغییر ارزشهای زندگی است که امروزه در میان جوانان به وجود آمده است.بنابراین باید دامنه انتظارتمان را از مسائل اقتصادی تعدیل کنیم.»