دوست داشتنی تر شو؛ سید دوست داشتنی فوتسال ایران!

به گزارش سرویس ورزشی خبرگزاری برنا از مازندران؛ قدیمی ترین تیم لیگ برتر فوتسال ایران این روزها حال و روز خوبی ندارد. کسب 15 امتیاز از 45 امتیاز ممکن و از دست دادن پوئن های متعدد در بیرون از خانه و حتی خانه، صدای هواداران خشمگین شهروند ساری را هم درآورده است!

ساروی ها که در اکثر سال های حضورشان در لیگ برتر فوتسال به بی پولی و نداری شهره بودند حالا و به اذعان بازیکنان این تیم با ورود سعید نجاریان به شورای شهر ساری، دو سالی است که وضعیت شان سر و سامان گرفته و دغدغه های مالی شان به مراتب کمتر از قبل شده است.

استارت زودهنگام تمرینات شهروند با کادر فنی فصل قبل، 3 خرید لیگ برتری و فراهم کردن امکانات مناسب تمرین و سفرهای خارج از خانه باعت شده حالا و پس از کسب نتایج دور از انتظار، همگان انگشت اشاره شان را به نشانه مقصر اصلی سمت سرمربی این تیم یعنی سیدمهدی ابطحی بگیرند.

از مدت ها قبل شنیده می شد بازیکنان شهروند از بس که بعد از شکست ها از سوی این مربی مقصر قلمداد می شدند، مجبور به تحمل این مربی بودند. آنها هفته هاست که منتظر خبر برکناری ابطحی هستند اما در همه این مدت، مدیریت باشگاه همچون کوهی استوار پشت سر سرمربی اش ایستاد و یک تنه از او حمایت کرد.

هواداران متعصب شهروند هم که تا همین چند وقت پیش یکی به نعل می زدند و یکی به میخ، دیگر تاب نیاوردند و در جریان بازی برابر ملی حفاری اهواز، که با شکستی سنگین همراه شد، یک صدا خواهان جدایی این مربی از تیم شان شدند.

گرچه سعید نجاریان بین دو نیم فصل در مصاحبه ای عنوان کرده بود با ابطحی تا پایان فصل ادامه می دهد و در یک سال اخیر این موضوع را به اثبات رسانده که در روزهای سخت پشت سرمربی تیمش را هرگز خالی نمی کند اما اینک و پس از باخت عجیب به حفاری در خانه و در واکنش به سوالات متعدد خبرنگاران مبنی بر تصمیمش برای تغییر در کادر فنی، سکوت اختیار کرده که نشان از آن دارد مرد اول شهروند ساری دیگر آن مواضع حمایتی را نسبت به سرمربی تیمش ندارد و چه بسا او نیز فکر تغییر را در سرمی پروراند. در واقع پایه هایی که ابطحی در شهروند به آن متکی بود حالا با عقب نشینی نجاریان یکی پس از دیگری سست تر شده اند.

به نظر می رسد مرد اخلاق سال های دور فوتبال ایران و سید دوست داشتنی این روزهای فوتسال ایران حالا در دو راهی استعفا از سرمربیگری شهروند یا پیمودن ادامه مسیر، سخت گرفتار شده است.

شاید فاکتور مشترک اخلاقی نجاریان و ابطحی که همان «ماخوذ به حیا بودن بیش از حدشان» است، باعث شده  همکاری این دو زودتر از اینها خاتمه پیدا نکند.

ابطحی حالا و بیشتر از هر زمان دیگری سایه سنگین «اخراج» را بر سر خود می بیند. این را به این خاطر می گوئیم که شهروند در هفته شانزدهم باید در خانه مقاومت البرزی به میدان برود که مرد بازی های 6 امتیازی است و این را در همین بازی آخرش مقابل آذرخش در بندرعباس ثابت کرده است. شکست شهروند مقابل این تیم همسایه جدولی احتمال ماندن ابطحی را عملا به صفر می رساند چرا که نه مدیریت شهروند تاب و توان دیدن ادامه وضع فعلی را دارد و نه هواداران خشمگین شهروند اجازه ورود دوباره ابطحی به قلعه عقابها را می دهند.

همه اینها در شرایطی است که خیلی ها معتقدند ابطحی برای اینکه دستمزدش را تمام و کمال بگیرد، استعفا نمی کند و این رویه در همه تیم های قبلی او نیز مشاهده شده است. این نکته دقیقا نقطه مقابل نظر افرادی است که ابطحی را با خصوصیت های اخلاقی منحصر به فردش می شناسند و این ادعا را قویا رد می کنند. لذا باید به این مربی کارکشته گفت: حالا که کسی با تو نیست، با استعفایت دوست داشتنی تر شو؛ سید دوست داشتنی فوتسال ایران!