به گزارش سرویس ورزشی برنا، با انتخاب رائول لوزانو به عنوان سرمربی و خوآن سیچلّو به عنوان مربی؛ بعد از ترکیب موفق ولاسکو – سیچلّو، باز هم نیمکت تیم ملی والیبال مردان ایران به آرژانتینی ها سپرده شده و امید می رود که کشورمان با هدایت ویژۀ این کادر کاربلد، جواز حضور در المپیک را از رقابت های انتخابی توکیو (اردیبهشت 95) به دست آورد. ایران با در اختیار داشتن بازیکنانی که حالا هر یک در پست تخصصی خود یکی از بهترین های دنیای والیبال اند، شایستگی حضور در المپیک را دارد و حالا با تغییر شاکلۀ کادرفنی می توان تصور کرد که این تیم پس از یک دوره رکود، دوباره شمایل یک مدعی را به خود بگیرد و در عرصه پیکارهای جهانی بدرخشد. صد البته که این درخشش با تحقق یافتن یک رویای پنج رنگ، جلوه ای دیگر خواهد داشت؛ رویای حضور در المپیک.
از سال 1964 و ورود رسمی والیبال به جمع ورزش های المپیکی، ایران هنوز موفق به حضور در این بازی ها نشده، اما تغییرات صورت گرفته در ترکیب کادرفنی؛ نویدبخش کامل شدن پازل توانمندی های تیم ملی والیبال کشورمان است تا با کمترین ریسک ممکن پا به عرصه رقابت های انتخابی نهاده و با در دست داشتن بلیت ریو 2016 به تهران بازگردد. و همه اینها یعنی امید این است که بالاخره در سال 2016 قرعه المپیک به نام ایران افتد.
از محاسن ترکیب کادر آرژانتینی تیم ملی (لوزانو – سیچلو) هموطن بودن این دو نفر است که از سویی زبان یکدیگر را می فهمند و از سوی دیگر؛ به کار فنی یکدیگر اعتماد دارند. سابقه همکاری این دو مربی هم البته به عنوان مدرّس به بیست سال پیش (1995) برمی گردد که لوزانو مدرس فدراسیون جهانی در دوره مربیگری آرژانتین بود و دستیار برگزیده میزبان برای استاد هم خوآن سیچلو.
با حضور سیچلّو در ترکیب کادرفنی و با توجه به سابقه مثبتی که از او در کار با تیم ملی به جا مانده، می توان اذعان داشت که طراحی تمرینات تیم ملی متفاوت از دو سال گذشته و متناسب با مسابقات و حریفان ایران باشد. از سویی دیگر با شناختی که او از حریفان آسیایی ایران دارد، در حوزه پردازش اطلاعات و تحلیل عملکرد نیز تیم ملی با چشم های باز به مصاف حریفانش خواهد رفت که این نیز از نقاط روشن حضور او در ایران است.
از سوی دیگر، حضور رائول لوزانو در راس کادرفنی ایران به عنوان برنامه ریز، راهبر، هدایتگر و تصمیم گیرنده اصلی تیم ملی باتوجه به داده های دستیارش، و تجربه بالای جهانی و تخصص توامان خودش در والیبال و روانشناسی، نویدبخش روند حرکتی تیم ملی با نوسان حداقلی، و استفاده حداکثری از پتانسیل فنی بالای بازیکنان ایران در عرصه مسابقات مهم بین المللی است که می تواند به صعود مقتدرانه ایران به المپیک منجر شده و نیم قرن رویای والیبال ایران را تحقق بخشد.