به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا به نقل از ایسنا، حمید رضا عبدوس با اشاره به خواص درمانی گیاه اسفند که اسپند، سپند و حَرمَل نیز نامیده میشود، اظهار کرد: اسپند با نام علمی( Peganum harmala)، گیاهی علفی چندساله یا پایا از تیره (Nitrariaceae) است که دارای ارتفاعی به طول حدود ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر، ظاهر آن بوته مانند، دارای برگهای سبز با تقسیمات باریک و بلند و نامنظم است. گلهای آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ به رنگ سفید مایل به سبز است.
این کارشناس گیاهان دارویی ادامه داد: میوه اسپند، پوشینه و حاوی دانههای متعدد به رنگ سیاه است و یکی از گیاهان نام آشنا برای ما ایرانیهاست. دانه این گیاه در خانه سوزانده میشود و دود غلیظ آن برای ضدعفونی هوا، دورکننده حشرات، خوشبو کننده فضا و به باور برخی حتی خنثی کردن چشمزخم مورد استفاده قرار میگیرد.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان مهدیشهر با بیان این که این گیاه در مناطق مدیترانهای شمال آفریقا، ترکیه و سوریه میروید، خاطرنشان کرد: در ایران نیز در حاشیه کویر، بیابانها و نقاط معتدل و سردسیر مانند تهران، قم، اصفهان، زنجان، همدان، قزوین، سمنان و بعضی نواحی دیگر به طور خودرو دیده میشود. این گیاه معمولا در اراضی بایر میروید.
این کارشناس گیاهان دارویی با اشاره به قسمتهای مورد استفاده این گیاه، تصریح کرد: از دانه، برگ و ریشه این گیاه استفاده میشود، اما بیشتر دانه آن مورد استفاده قرار میگیرد.
عبدوس با بیان اینکه ریشه و دانه این گیاه قدرت ضدمیکروبی دارد به چگونگی برداشت این گیاه درمانی اشاره کرد و یادآور شد: کپسولهای حاوی تخم این گیاه به راحتی قابل برداشت هستند و بهتر است پس از برداشت در زیر نور آفتاب خشک شوند. همچنین برداشت ریشه اسپند در فصل پاییز صورت میگیرد.
این کارشناس گیاهان دارویی درباره خواص درمانی این گیاه دارویی، عنوان کرد: اسپند یکی از 40 گیاه معروف در طب سنتی ایرانی است و دارای طبیعتی گرم و خشک است. گیاه اسپند در بردارنده موادضدمیکروبی از نوع آلکالوئیدها است که از جمله آنها میتوان به آلکالوئیدهارمین، هارمالین، هارمالول و پگانین اشاره کرد.
وی با بیان اینکه اسپند ضدانگل و خواب آور است، خاطرنشان کرد: مردم به اثر ضدعفونی کنندگی اسفند در زمان های دور پی برده بودند و در اطراف بستر بیمار و جاهای پر ازدحام، آن را دود میکردند و به این طریق محیط را ضدعفونی میکردند.
عبدوس ادامه داد: نوشیدن جوشانده ریشه اسفند در هر روز صبح ناشتا برای درمان اگزما مفید است. کسانی که به علت ضعف مثانه یا سستی کمر دچار شب ادراری هستند شبها با خوردن مخلوطی از تخم رازیانه و اسفند و صبحها با خوردن یک یا دو عدد تخم مرغ و کمی عسل، میتوانند شب ادراری خود را درمان کنند.
وی اضافه کرد: اسفند برای درمان صرع، فلج، جنون، نسیان و سایر بیماریهای سرد دماغی و عصبی مفید بوده و برای گرم کردن بدن، رفع یرقان و سیاتیک نافع است. همچنین بخور دانههای اسفند برای تسکین درد دندان توصیه شده است.
این کارشناس گیاهان دارویی با بیان این که مصرف خوراکی این گیاه میتواند مسموم کننده باشد، افزود: معمولاً از گیاه اسپند بیشتر به عنوان ضدعفونی کننده هوا استفاده میشود و شکل خوراکی آن کمتر مورد استفاده قرار میگیرد، چرا که مصرف ناصحیح آن باعث عوارضی چون تشنج، تهوع، سکسکه، ترشح بیش از حد بزاق و تضعیف سیستم اعصاب مرکزی میشود.
وی همچنین با اشاره به مضرات این گیاه، توصیه کرد: از جویدن دانههای اسفند خودداری کنید چرا که حاوی مواد سمی است.
عبدوس با اشاره به باور گذشتگان و نگاه طب سنتی به تاثیرات درمانی این گیاه، خاطرنشان کرد: تصور بر این است که همه موجودات دارای ارتعاش هستند و انرژیهای منفی و موجودات شر دارای سطحی از ارتعاش خاص خود هستند که با دود کردن اسفند باعث خنثی شدن انرژی منفی و حتی دوری موجودات شر میشود، زیرا که سطح ارتعاشی که از دود کردن اسپند پخش میشود خوشایند آنان نیست و آن مکان را ترک خواهند کرد.
وی معتقد است: ما مراکز انرژی زیادی در بدن داریم اما هفت تای آن اصلی است و یکی از مهمترین آنها، محل دریافت حس ششم است؛ یکی از اخلالهایی که در آن مرکز ایجاد میشود همان ساطع شدن انرژی ناسالمی است که در بین عموم به چشم زخم معروف است و حسد میزان این انرژی منفی را مخرب تر میکند اما همیشه دلیل برای این نیست که تمامی این افراد دارای حسد هستند بلکه گاهی به دلایلی، اخلالی در عملکرد این سیستم ایجاد می شود و یکی از راههایی که این انرژی ناسالم یعنی همان چشم زخم را دفع میکند دودکردن اسپند است.