موفقیت‌های ووشو نتیجه یک کار گروهی است/ با برنامه‌ریزی در ۵ سال جای چین را خواهیم گرفت

به گزارش سرویس ورزشی برنا، حسین اوجاقی، سرمربی تیم ملی ووشو آقایان با حضور در خبرگزاری برنا در خصوص تیم ملی ووشو و شرایط این ورزش در کشور صحبت کرد.

ورزش ووشو که اصالتاً به کشور چین برمی گردد. حسین اوجاقی یکی از کسانی است که با شنیدن نام ووشو در ایران ناخودآگاه همه ذهن ها به او برمی گردد. او حالا بعد از اتمام دوران بازی اش در کسوت سرمربی گری تیم ملی مشغول به خدمت می باشد که در زیر مصاحبه خبرگزاری برنا را با وی در خصوص شرایط ورزش ووشو و تیم ملی ایران را می خوانید.

*لیگ های ووشو چقدر تأثیر داشته در پرورش ملی پوشان و توانسته به تیم ملی خدمت کند؟

خوشبختانه برنامه ریزی که برای لیگ ووشو انجام گرفته است باعث شده که هیچ تداخلی را با برنامه ها و اردوهای تیم ملی نداشته باشد. به محض اینکه از مسابقات جهانی برمی گردیم رقابت های لیگ آغاز می شود و معمولا تا اردیبهشت ماه که دوباره اردوهای تیم ملی به صورت جدی آغاز می شود ادامه دارد. لیگ کمک می کند که بچه های تیم ملی همواره در شرایط تمرینی بمانند و انگیزه مسابقه ای داشته باشند. شرایط لیگ از دو بعد خیلی مفید است. یکی این است که همیشه ورزشکاران ما در شرایط تمرینی و آمادگی قرار دارند و دیگری به لحاظ اقتصادی است.

*کیفیت لیگ و تیم هایی که حضور دارند به چه صورت است؟

لیگ برتر ما با 10 تیم برگزار می شود که می توان گفت اکثرا جز تیم های خوب هستند و بازی هایشان اغلب بازی های جذابی از کار در می آید. تیم هایی مانند دانشگاه آزاد، شهرداری بندرعباس و پارس جنوبی از تیم های خوبی هستند که هم سابقه قهرمانی دارند و هم سابقه چند ساله در لیگ ووشو. به اندازه خودشان این تیم ها تلاش می کنند که این رشته را ساپورت کنند و در 5 تیم بالای جدول بیشتر رقابت است و ملی پوشان در آنها پخش شده اند. یکی از مسائلی که باعث شده از لحاظ فنی ووشو ایران در جایگاه نسبتا خوبی قرار بگیرد وجود لیگ است.

*از لحاظ اقتصادی شرایط ووشو به چه صورت است؟

درست است که از لحاظ اقتصادی زیاد قابل مقایسه با ورزش های دیگر نیست و حتی در ورزش های انفرادی نیز پایین ترین سطح درآمد را دارند ولی بازهم می تواند ایجاد انگیزه ای باشد برای کسانی که به فکر ورزش قهرمانی هستند. حداقل امرار معاش را برای ورزشکاران دارد و ورزشکاران می توانند وسایل را برای خود تهیه کنند. از لحاظ درآمدی از رشته ای مانند تکواندو کمتر هستیم ولی نسبت به کاراته و جودو شرایط بهتری را داریم.

*از زمانی که خود شما در تیم ملی بازی می کردید با الان چقدر شرایط تیم فرق کرده است؟

قبلا کسانی که به خاطر علاقه و استعداد شخصی رو به این رشته می آوردند با تلاش و کوشش فردی می توانستند به موفقیت دست پیدا کنند. و می توان گفت که اردوی یک نفره داشتیم و سیستم به این صورت نبود که بخواهد حمایت چندانی از ورزشکاران بکند. ولی الان یک پروسه و فرآیند داریم که یک نفر وارد آن می شود و یک قهرمان خارج می شود.در زمانی که ما ورزش می کردیم و در مسابقات شرکت می کردیم کسانی نبودند که بخواهیم از آنها استفاده کنیم و درسی از آنها یاد بگیریم و با ما آموزش بدهند ولی الان اینطور نیست و نسلی که الان حضور دارند امکانات و افراد زیادی هستند که در خدمت آنها می باشند.

*فدراسیون ووشو از چه زمانی فعالیتش را آغاز کرده است؟

فدراسیون ووشو کمتر از 12 سال است که فعالیتش را به صورت رسمی آغاز کرده و کمتر از 30 سال است که این ورزش در کشورمان انجام می شود. ولی با این وجود سطح لیگ ما بسیار بالا و خوب است و با وجود سابقه نه چندان زیاد توانسته ایم موفقیت های زیادی را در این عرصه کسب کنیم. خیلی از تیمها هستند که نزدیک به 40 سال است که تیم هایشان به مسابقات اعزام می شود ولی نتوانسته اند افتخاراتی که ما بدست آورده ایم را تکرار کنند.

*عملکرد فدراسیون ووشو در این مدت اخیر چطور بوده است؟

فدراسیون با برنامه ریزی هایی که انجام داده و سیستمی که شکل داده است بازیکنان به طور خودکار از نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در یک چرخه قرار می گیرند و آموزش های لازم را می بینند. یک مدیریت و فرمول خوب روی فدراسیون پیاده شده و با برنامه کار می کنند و با چشم اندازهایی که وجود دارد فدراسیون حرکت می کند. فدراسیون براساس این راهکارها دارد حرکت می کند. فضایی به وجود آمده که استعدادهای بالقوه را به بالفعل تبدیل می کند. همانقدر که ووشوی جهان پیشرفت کرده ووشوی ایران با سرعت بیشتری پیشرفت داشته است.ما دارای دو نقطه ضعف و قدرت هستیم. نقطه ضعفمان به خاطر مشکلات مالی است که برخی موقع ها دست و پای ما را می بندد. نقطه قوت ما نیز به خاطر مسئولین فعلی وزارت ورزش و جوانان است که با حمایت هایی که انجام می دهند و پیگیری هایی که دارند آرامش را به فدراسیون ووشو تزریق کرده اند.

*حریفان اصلی ایران در رقابت های جهانی چه کسانی هستند؟

حریف اصلی ایران چین است چون حرف اول را در جهان می زند و رشته ووشو متعلق به این کشور است. هرچند در چند سال گذشته با پیشرفت هایی که داشته ایم توانسته ایم که یکی در میان این کشور را شکست دهیم و خودمان را نزدیک این کشور کنیم. در سبک وزن ها نیز ویتنام، کره، اندونزی و فیلیپین و در سنگین وزن ها روسیه حریف جدی برای ما هستند و در تک وزن ها در بعضی مواقع موفق به شکست بچه های ایران می شوند. ایتالیا و مصر نیز به تازگی با سرمایه گذاری که کرده اند خودشان را بالا کشیده اند و توانسته اند در مسابقات اخیر کسب مدال کنند. حریف ما فقط یک کشور چین نیست. بازیکنان ما و حتی خود من توانسته ایم در همه اوزان چین را شکست بدهیم.میزبان بعدی رقابت های جهانی روسیه است و قطعا می توانیم اگر بهتر کار کنیم و از لحاظ سخت افزاری بیشتر حمایت بشویم قابلیت این را داریم که چینی ها را بعد از چهارسال شکست دهیم و در جایگاه نخست بایستیم.

*جایگاه ایران در ووشوی جهان چگونه است؟

در مسابقات اخیری که در کشور اندونزی برگزار شد تیم ایران با کسب شش مدال طلا یکی از نمایش های خوب خود را در چند سال خود داشته است و فقط به خاطر یک مدال طلای بیشتر در رشته تالو که اندونزی به دست آورده بود توانست بعد از چین رتبه دوم را بدست آورد. بانوان ما نیز در این مسابقات با کسب سه مدال طلا عملکرد فوق العاده ای را داشتند. ما با تلاش های خیلی زیاد و خون دل خوردن و اینکه چند خانه ووشو را توانسته ایم احداث کنیم به این مرحله از پیشرفت رسیده ایم و با توجه به پتانسیل کنونی ما دیگر قادر به این نیستیم که از این بالاتر برویم. اگر می خواهیم به تیم اول جهان تبدیل بشویم باید وارد یک فرآیند دیگر بشویم و یک برنامه مدون و اساسی داشته باشیم که این برنامه ترسیم هم شده است. ما به صورت ژنتیکی پتانسیل اول بودن را داریم و اگر یک کار آمایشی را در جهان انجام بدهند که کجاها به درد ووشو می خورد قطعا فرهنگ و علایق و سننی که در ایران هست و شباهتی که این رشته با کشتی دارد قطعا ایران یکی از استعدادهای این رشته در جهان است و این رشته به ایران می خورد. از لحاظ مبارزه ای نیز بسیار توانمند و با استعداد هستیم. باید بیس و پایه کار را بالا ببریم و اگر تا بحال از بین 40 درصد استعدادهایمان را انتخاب می کردیم حالا باید با گستردگی که انجام می دهیم از بین 60 درصد این انتخاب ها را انجام بدهیم. امکانات فعلی و قابل تأثیر ما آکادمی ووشو و چند خانه ووشو در بین چند استان است. ما باید با آوردن چند مربی چینی خانم و آقا برای مربیان داخلی آنها را به دانش روز دنیا ارتقاء بدهیم. این مربیان چینی می توانند با آموزش های صحیح و حرفه ای نسل آینده تیم ملی ووشوی ایران را تربیت کنند. این کار هزینه می خواهد ولی در عوض بعد از 5 سال می توانیم به عنوان تیم اول دنیا روی سکوها برویم.

*چرا نتوانسته ایم در بخش تالو همانند ساندا پیشرفت چشمگیر داشته باشیم؟

ساختار این دو رشته با هم فرق های زیادی دارد و اصلا به هم شبیه نیست. در تالو ریزه کارهایی وجود دارد که به دقت زیادی احتیاج دارد. در تالو به خاطر کوچکترین لغزشی امتیاز از دست می دهی و در ساندا اگر امتیاز عقب باشی می توانی جبران کنی. با توجه به اینکه قوانین جهانی تالو دائما در حال تغییر است باید مربیان ما دانش روز را مداوم داشته باشند همانطور که الان هم دارند. به این خاطر است که برا یورزش تالو باید تمرکز خوبی داشته باشی. چین هم به خاطر اینکه در این رشته قدمت زیادی دارد و نوع فیزیکی بدنشان همواره در این رشته موفق شده است. فرشاد عربی یکی از تالوکارهای ما است که در رقابت های اندونزی مقام دوم را کسب کرد و به خاطر این که سالهاست که کار می کند و مورد شناخت داورهاست. خانم زهرا کسانی نیز یکی از استعدادهای خوب ما است که با توجه به اینکه هنوز به سن بزرگسالی نرسیده است درخشش خوبی داشته و توانست اولین مقام تالوی ما را بگیرد. ما در بخش نوجوانان و جوانان برعکس بزرگسالان در رشته تالو موفقیت های بیشتری را توانسته ایم کسب کنیم و تعداد مدال هایمان بیشتر بوده به خصوص در بخش بانوان که از آقایان بیشتر مدال گرفته اند.

*در تمام این سال ها یک نسل طلایی داشته ایم که خیلی می توان روی مدال آنها حساب کرد. احساس می شود که کسانی نیستند که بخواهند جایگزین اینها بشوند و ووشو پشتوانه سازی نکرده است؟

ما ووشوکاران خیلی خوبی داریم که در این چند سال فوق العاده کار کرده اند. قلی پور یکی از کسانی است که بیشترین مدال های طلای جهانی ما را گرفته است و در چند سال گذشته آنقدر خوب بوده است که نمی توانستیم شخص دیگری را جایگزین او کنیم. ولی این طور هم نیست که فقط با چند بازیکن بخواهیم کار کنیم و ما قبل از بازی های آسیایی و جهانی رقابت های انتخابی می گذاریم و هرکس که حقش باشد قطعا عازم رقابت ها خواهد شد. قهرمانان نوجوان و جوان ما نسل آینده تیم ملی هستند و در مسابقاتی که اهمیت کمتری دارد از آنها استفاده می کنیم که آمادگی لازم را پیدا کنند که بتوانند در آینده جایگزین خوبی برای ووشوی ما باشند. بازیکنی که می خواهد قهرمان شود باید از جان و دل مایه بگذارد و تمام تلاشش را بکند که بهترین باشد. به طور مثال قلی پور در یک بازی به چین می بازد ولی اینقدر تلاش و مصمم است که با تمرینات در رقابت های بعدی موفق می شود که چین را شکست دهد و این یعنی اینکه خواستن توانستن است.تیم ووشو نیز همچون تیم کشتی توانسته جوانگرایی خوبی را انجام بدهد. ما از جوانان در مسابقاتی با درجه اهمیت کمتر استفاده می کنیم تا تجربه لازم را بدست آوردند و بعد از اینکه مهارت لازم را بدست آوردند می توانند جایگزین خوبی برای ووشوکاران خوب ما باشند.

*نگاهی که به ورزش ووشو می شود، چگونه است؟

خوشبختانه استقبال زیادی از ووشو می شود و استعدادهای زیادی در این رشته چه در آقایان و چه در بانوان داریم. و این مدیر ورزشی است که با مدیریت و درایت خود و لابی های ورزشی که انجام می دهد می تواند جایگاه ورزش را در جامعه ارتقا ببخشد. شاید از تکواندو بالاتر نباشیم ولی از رشته های انفرادی مثل کاراته و جودو خیلی پیشی گرفته ایم. هیچ ورزشکاری نباید با آوردن یک مدال ارضا بشود و باید آنقدر در کار و تمرین مصمم باشد که به فکر مدال های بیشتر و جایگاه بالاتری باشد. مربی خارجی در بانوان بسیار تأثیرگذار است و شاهد این بوده ایم که هر بار مربیان خارجی با بانوان کار کرده اند نتایج خوبی را گرفته اند.

*چرا شهر ری ورزشکاران بزرگی را به جامعه ورزش تحویل داده است؟

شهرری به خاطر بافت شهری و نوع فرهنگ مردمش در تمام زمینه ها توانسته است که افراد موفقی را داشته باشد. چه در سیاست، چه در اقتصادی و چه در ورزشی که خوشبختانه ورزشکاران موفقی مانند هادی ساعی، حمید سوریان از جمله آنها بوده است.

*چقدر در موفقیت تیم ملی نقش داشته اید؟

موفقیت ها به واسطه یک تیم رخ می دهد و یک فرد به تنهایی نمی تواند در یک موفقیت گروهی تأثیرگذار باشد و من نیز قطعا نمی توانستم به تنهایی این تیم را هدایت کنم و به سومی جهان برسانم. در رأس موفقیت های فدراسیون ووشو نیز آقای علی نژاد قرار دارند که با مدیریت خوبی که انجام داده اند و اشراف خوبی که بر کار دارند موقعیت ووشوی ایران را در جهان ارتقا داده اند. مدیریت آقای علی نژاد بسیار تأثیرگذار بوده است.به دو علت بعد از تمام شدن دوران بازی ام در ورزش ماندم. یکی به خاطر اینکه به جوان هایی که الان دارند کار میکنند بتوانم چیزی یاد بدهم. و دلیل دیگر اینکه در کار گروهی هستیم که همه برای موفقیت آن دارند زحمت می کشند و به آن اعتقاد دارند.

*در خصوص ووشوکاری که دچار ضایعه نخاعی شده چه کارهایی انجام داده اید؟

چون درگیر رقابت های جهانی و رقابت های لیگ بودیم متأسفانه نتوانسته ایم که آنطور که باید از وضعیت این ورزشکار خوبمان باخبر باشیم. ولی با صحبت هایی که در فدراسیون انجام شده است می خواهیم که هرچه زودتر پیگیر این قضیه بشویم. رسیدگی به حال این ووشوکار خوب ما از دو جنبه می باشد. یکی از لحاظ مالی و یکی از لحاظ روحی. از لحاظ مالی متأسفانه فدراسیون اوضاع چندان خوبی ندارد و قرار براین شد که چندتا از دوستان دورهم جمع شویم و کمکی صورت بگیرد. از لحاظ روحی نیز باید او تقویت بشود که با توجه به اینکه زمین گیر شده است نباید دچار یأس و ناامیدی شود.