به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، رسول خادم با انتشار نامه سرگشاده دیگری خطاب به رییس جمهوری رکورد زد و با دو نامه متناقض در نهضت نامه سرگشاده نویسی رکوردار شد.
رییس فدراسیون کشتی چند روز نامه اول خود را نوشت و در آن نامه از رییس جمهوری در مورد مسائل مالی گله کرد. او در آن نامه نوشته بود : "با عنایت به اینکه برای فدراسیون های المپیکی، کادرهای فنی و قهرمانان ملی قطعی شده است، که کسب موفقیت و پیروزی در مسابقات المپیک برزیل، هیچ گونه اهمیت و اولویتی بر مبنای سیاست های جاری آن دولت محترم ندارد، سپاسگزار خواهد بود، بفرمایید، سخنگوی معزز دولت، صراحتا اعلام فرمایند، به دلیل محدودیت های مالی و اجرایی، یا هر علت دیگری که صلاح می دانید، دولت توانایی حمایت از حداکثر 20 قهرمان ملی که در چند رشته ورزشی محدود (کشتی، وزنهبرداری، تکواندو، دوومیدانی و یا ... تیراندازی) می توانند مدعی کسب مدال در المپیک 2016 برزیل، برای کشور عزیزمان ایران باشند را، ندارد."
در واقع رییس فدراسیون کشتی در نامه اول مدعی شده بود که دولت به ورزش پول نمی دهد و فدراسیون های ورزشی در مضیقه مالی هستند، این در حالی بود که سایر روسای فدراسیون ها چنین برداشتی نداشتند و از حمایت های دولت در "سخت ترین سال مالی کشور" ابراز رضات می کردند، ضمن اینکه براساس مستندات وزارت ورزش و جوانان که خبرگزاری برنا منتشر کرد (اینجا) مشخص بود که فدراسیون کشتی نه تنها پس از فدراسیون فوتبال بیشترین بودجه را از وزارت ورزش و جوانان گرفته، بلکه پاداش کلانی هم دریافت کرده است، پاداشی که بخشی از آنها بدهی دولت قبل به ورزش بود ولی علیرغم مضیقه شدید مالی دو سال گذشته توسط دولت یازدهم پرداخت شده است.
این آمار گویا و شفاف است و نیازی به توضیح بیشتر هم ندارد، شاید به همین دلیل هم بود که رسول خادم فورا دست به قلم برد و نامه دوم را نوشت و اینبار اتهامات دیگری را به دولت و شخص رییس جمهوری نسبت داد. رییس فدراسیون کشتی که به نظر می رسد حافظه کوتاه مدتش خیلی قوی نیست از دیدار نکردن رییس جمهوری با ورزشکاران گلایه کرده و مدعی شده دکتر روحانی علاقه ای به ورزش ندارد یا ورزش در اولویت وی و دولت یازدهم نیست. این ادعا آنقدر عجیب است که شاید خیلی هم نیاز نباشد توضیح دهیم چرا که مردم و اهالی ورزش خوب یادشان است که در دو سال گذشته دکتر روحانی به اندازه 8 سال دولت احمدی نژاد با ورزشکاران دیدار کرده و پای صحبت های آنها نشسته است. رییس جمهوری دوبار در دیدار صمیمانه با اهالی ورزش وقهرمانان سر سفره افطاری نشسته و اتفاقا آنقدر این مراسم صمیمانه بود که تا مدتها اهالی ورزش از آنها به نیکی یاد می کردند. حالا اگر رسول خادم نبوده، فراموش کرده یا مصلحت را در این دیده که یادش نباشد بحث دیگری است ولی اهالی ورزش این رکوردزنی را به خاطر دارند.
شاید رییس فدراسیون منظورش برخی رفتارهای پوپولیستی باشد که خب این دولت خود را در قالب آن رفتارها تعریف نمی کند و از منطق در برخورد، گفتار و کردار دور نمی شود ولی اگر قرار است کارها طبق روال اصولی و از جایگاه رسمی صورت گیرد این دولت درست ترین رفتار را در قبال ورزش و ورزشکاران در پیش گرفته ست.
این گلایه رسول خادم هم توخالی و بدون پایه است و امیدواریم رییس فدراسیون کشتی به جای اینکه در بند این اقدامات حاشیه ساز گرفتار آید، همه انرژی خود را برای کسب سهمیه و مدال در المپیک بگذارد. این روال نامه سرگشاده نویسی با گرایشات سیاسی امیدواریم پایان یابد و آقای خادم به جای حاشیه پردازی برای کشتی هم و غم خود را صرف آماده سازی تیم ملی کند. قهرمانان کشتی ما آنقدر لایق و توانمند هستند که پس از برجام و حماسه هفتم اسفند، در المپیک ریو لبخند و شادی را روی لب های ملت بنشانند به شرطی که با حاشیه سازی های رییس فدراسیون کشتی روحیه قهرمانانه خود را از دست ندهند.