اصولگرایان و تکرار دوراهی برائت و حمایت

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، سال 84 وقتی از شهرداری تهران برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری کناره گرفت چنان شور و هیجانی در اردوگاه اصولگرایی به پا شد که جبران تمام ناکامی های خود را در او دیدند. آنها که تا آن زمان نتوانسته بودند کرسی ریاست جمهوری را در اختیار داشته باشند، وقتی احمدی نژاد با توسل به تخریب طرف مقابل توانست راهی ساختمان پاستور شود دیگر سر از پا نمی شناختند و از آن به بعد برای ادامه این روند تمام قد از او و فعالیت هایش حمایت کردند. اما در پایان، دولت اصولگرا چیزی جز یک مخروبه از اقتصاد و فعایت های نیمه کاره و کارشناسی نشده و البته یک گفتمان سطح پایین سیاسی باقی نگذاشت.

سبقت در اعلام برائت

اقدامات دولت نهم و دهم که یک نارضایتی مضاعف را در مردم به وجود آورده بود موجب شد تا سال 92 دیگر اشتباه هشت سال پیش تکرار نشود و از همین رو سعید جلیلی که یادآور روزهای ریاست احمدی نژاد بود، تنها 4 میلیون رای کسب کرد. طیف راست که خوب می دانست نبرد 92 را برای چه چیز از دست داده از همان زمان تلاش خود را آغاز کرد تا در انتخابات 94 تنها سنگر خود را از دست ندهد، بنابراین اعلام برائت از احمدی نژاد و سیاست های آن در دستور کار قرار گرفت. در همین حین بود که محمدرضا باهنر اعلام کرد احمدی نژاد اصلا اصولگرا نبوده است. بعد از باهنر نیز یکی یکی اصولگرایان شروع به نقد دولت هشت ساله نهم و دهم کردند و گاهی آنچنان در این مسیر پیش می رفتند که گویی خود هم فراموش کرده اند، زمانی چطور از فعالیت های او حمایت می کردند. اما این اعلام برائت هم نتوانست کاری از پیش ببرد و در بازی انتخابات مجلس نیز، کارنامه اصولگرایی موجب شد تا با عدم اقبال مردم مواجه شوند و افرادی که حتی به ذهنشان نمی رسید از مجلس دوربمانند، امروز باید کوله بار خود را جمع و کرسی را به رقیب واگذار کنند.

اعلام حضور احمدی نژاد و بلاتکلیفی راست ها

یادواره مدافعین حرم در آمل برگزار شد و مهمترین قسمت آن سخنرانی احمدی نژاد و اعلام اینکه می خواهد وارد میدان رقابت های ریاست جمهوری شود، مورد توجه اذهان عمومی قرار گرفت.

بعد از اعلام حضور احمدی نژاد در انتخابات، سکوت سنگین اصولگراها قابل توجه بود . افرادی که روزی به دلیل عملکرد دولت نهم و دهم یکپارچه از آن دفاع کردند و سپس برای توجیه خود آن را نقد کردند، امروز با بلا تکلیفی روبرو هستند. در حقیقت اردوگاه اصولگرایی که از فقدان چهره رنج می برد امروز نه می توانند چشم بر معروفیت و طرفدارانی که هنوز برای او باقی مانده است ببندند و نه می توانند راه انکاری که در پیش گرفته بودند را باز گردند.

در این راستا بیژن نوباوه که عضو جبهه پایداری و حمایت تمام قدش از احمدی نژاد جزو برند او بود در خصوص حضور احمدی نژاد به خبرنگار برنا این چنین گفت :

• آقای احمدی نژاد اعلام کرده است که برای ریاست جمهوری نامزد خواهد شد آیا اصولگرایان از او حمایت می کنند ؟

اینکه شما می گویید فردی گفته می آید، هنوز نه وقت انتخابات هست و نه او آمده است. من ده ها نفر را می شناسم که می گویند می خواهم در انتخابات شرکت کنم ممکن است در جایی هم سخنرانی کنند.

• به هر صورت برخی رفتار ها قابل پیش بینی یا گمانه زدن است

 آقای احمدی نژاد بیشتر تو چشم است، خب بیاد بالاخره شرایط خودش را دارد اینکه شورای نگهبان اورا تائید کند یا خیر همه زمان خود را می طلبد.

• یعنی مشخص نیست موضع اصولگراها در این راستا چیست؟

الان اصلا بحث انتخابات نیست و اینکه  نظر اصولگراها نسبت به ایشان چه هست بحثی نشده است. هرکسی بیاید شرایط خاص خود را دارد. شما نگاه کنید در انتخابات سال 92 اصولگراها 4 کاندیدا داشتند و هیچ کدام اتحاد خاصی نکردند در حالی که برنامه این نبود. بنابراین اکنون برای اعلام موضع بسیار زود است.

• اما ما در مورد احتمالات صحبت می کنیم و بر اساس همین احتمالات آیا احمدی نژاد گزینه روی میز اصولگرایان خواهد بود؟

البته حضور آقای احمدی نژاد خودش وزنه قوی است در مقابل دولت و یا هر رییس جمهوری که بخواهد بیاید چون دارای جایگاه مردمی قابل توجه است اما شاید فردا کسی دیگر اعلام کند می خواهد به میدان بیاید که ممکن است شرایط بهتری داشته باشد برای مثال می گویند آقای ظریف یا دکتر هاشمی می خواهد بیاد در این صورت اصلاح طلب ها می توانند بگویند اگر آقای ظریف بیاید چه می شود؟ همه اینها حدس است. آقای احمدی نژاد زودتر آمده حالا تحرکاتی هم دارد.

• الان اصولگراها می توانند به عنوان گزینه یا وزنه روی آن حساب کنند؟!

اصلا نباید این بحث را مطرح کرد اگر هم بحث را بخواهید مطرح کنید یعنی شما دست خودتان را برای آینده بسته اید که در آینده چه اتفاقی بخواهد بیفتد اگر من فردا بخواهم رییس جمهور شوم من در مورد ایشان می توانم نظر بدهم؟ ممکن است فردا بخواهم رییس جمهور شوم. می خواهم بگویم که این گمانه است و ترس گروه مقابل که این مساله را بزرگ می کند وگرنه چرا در مورد آقای ظریف بحث نمی کند؟ من اطلاعات دارم که آقای ظریف می خواهد بیاید.

• اگر شما مطرح کردن این موضوع را ترس اصلاح طلب ها می دانید پس سکوت اصولگرایان هم با وجود تخلفات دولت قبل تائید و حمایت از احمدی نژاد تعبیر می شود ؟!

نه ممکن است استراتژی باشد یعنی می خواهند زمانی مطرح کنند که بهترعمل کنند اما به هر صورت دلیلی که آقای احمدی نژاد مطرح می شود این است که او وزنه ای  قوی محسوب می شود؛ ممکن است الان بگویند شخصی هم می خواهد بیاد ولی کسی به آن توجه  نمی کند. ممکن است آقای رضایی بیاید آقای قالیباف بیاید اما علت اینکه احمدی نژاد بیشتر بولد می شود آن است که او وزنه سنگین تری است. به هر صورت اجماع و صحبت خاصی در مورد حضور احمدی نژاد در انتخابات و سیاست اصولگرایان وجود ندارد و یا حداقل من چیزی ندیدم.

البته گفت و گوی برنا تنها به نوباوه ختم نشد و در این راستا نقوی حسینی نیز در این مورد با خبرنگار برنا گفتگو کرد.

• احمدی نژاد گفته است می خواهد در انتخابات 94 کاندیدا ریاست جمهوری شود برنامه اصولگراها در مورد این موضوع چی هست؟

اصولگرایان با ائتلاف حرکت می کنند تصمیم جمعی می گیرند، ان شاالله سر وقت خودش تصمیم جمعی می گیریم و اعلام نظر می کنیم.

• یعنی احتمالا اصولگرایان در مورد احمدی نژاد به اجماع می رسند و از ریاست جمهوری او حمایت می کنند ؟

من این را نگفتم اما سر وقتش اصولگرایان تصمیم جمعی می گیرند که هنوز نه جلسه ای تشکیل شده  و نه صحبتی در این مورد مطرح شده است. 

اسماعیل کوثری از دیگر اصولگرایان پرحرارت مجلس نهم که اتفاقا مواضع انتقادی را نسبت به احمدی نژاد و دوران ریاست مطرح کرده بود در خصوص اعلام حضور احمدی نژاد و  احتمال حمایت اصولگرایان از  رئیس دولت قبل، مورد سوال قرار گرفت؛ حاضر نشد در این رابطه صحبت کند و گفت هنوز اتفاقی رخ نداده است.

آنچه از این اظهار نظرها می توان دریافت آن است که اصولگرایان با وجود تخلفات بیشماری که دولت قبل داشته است اما از این جهت که خزانه خود را خالی از چهره و شخصیت شناخته شده می بینند چندان هم بدشان نمی آید بار دیگر طعم در اختیار داشتن قوه مجریه را بچشند، حتی اگر این مسئله قرار باشد به واسطه حضور رئیس جمهوری بدست آید که نتیجه عملکردش تورم، رکود و اقتصادی بیمار بود.