فرهنگ و افاضات یک مقام مسئول

|
۱۳۹۵/۰۳/۳۱
|
۱۵:۴۲:۵۰
| کد خبر: ۴۲۰۳۰۹
فرهنگ و افاضات یک مقام مسئول
اما لازم دیدم از افاضات این مقام مسئول که سالهاست سند الحاقی فرهنگ لرستان است چند کلمه ای را بیاورم. چون با تجربه اندکی که در حوزه فرهنگ دارم هنوز نتوانسته ام به درک درستی از این کلمات برسم

 

خبرگزاری برنا لرستان :در خبرها دیدم که قرار است هفته فرهنگی لرستان در تهران برگزار شود. و چقدر خوشحال شدم که قرار است داشته های فرهنگی و تاریخی دیار کهن مان لرستان عزیز در تهران به نمایش گذاشته شود. پیش از این هم این اتفاق قشنگ افتاده است ولی تا جایی که پیگیر بودم این چاه برای مردم لرستان آبی نداشت تنها برای عده ای معدود نانی را به ارمغان آورده بود. که نوش جانشان باد.

اما لازم دیدم از افاضات این مقام مسئول که سالهاست سند الحاقی فرهنگ لرستان است چند کلمه ای را بیاورم. چون با تجربه اندکی که در حوزه فرهنگ دارم هنوز نتوانسته ام به درک درستی از این کلمات برسم.

این مقام مسئول در بخشی از سخنانش ابراز داشته که می خواهیم یک چهره خوب، واقعی ، فرهنگی و هنری از لرستان به نمایش بگذاریم. اما تعریفی از چهره خوب برای ما بیان نکرده است. راستی مگر کسی که نمایشگاه می گذارد . به دنبال این است که چهره بد از خودش به نمایش بگذارد. اینجا است که آدم یاد آن سخن شیرین زبان می افتد که گفت: شیره را خورد و گفت عجبا شیرین است.

این مقام مسئول در بخش دیگری از سخنانش بیان داشته که مسئولین محترم همه جمع شده و تصمیم گرفتیم که برنامه های اصیل و فاخر و غیر تکراری به نمایش بگذاریم.

برادر عزیز و بزرگوارم برنامه ای که اصالت نداشته باشد که قابل طرح و گفتن نیست. اما از برنامه های فاخر نمونه ای بیان نداشته اید که ما هم بدانیم برنامه فاخر چه برنامه ای است

امیدوارم این هفته فرهنگی تنها دست آوردش پُر کردن جیب دلالان فرهنگی نباشد.و یک امید دیگر این که در هفته فرهنگی لرستان تبلیغ نان برنجی کرمانشاه نشود. چون لرستان خودش دستاوردهای فرهنگی زیادی دارد که نیاز است اداره فرهنگ و متولیان فرهنگی لرستان حلقه محدود خود را بشکنند و به دیگران هم توجه کنند. احساس می کنم فرهنگ تنها حوزه ای است که همه افراد در مورد آن حرف می زنند ، قضاوت می کنند و به نوعی تخصص دارند.

این بچه های بازیگوش امروزی عجب حرف های قشنگی می زنند. چند روز پیش در جمعی نشسته بودیم که بزرگواری داشت بیان افاضات می کرد و پسربچه شیطونی گفت: عموجان با این حرف زدنت اگر حرف نزنی کسی نمی گوید لال هستی. شاید کمی گستاخی در سخن این پسر بچه باشد اما به حرف های آن بزرگوار که توجه کردم دیدم این پسر بچه بی راه هم نمی گوید.

نویسنده : عبدالرضا شهبازی

 

 

نظر شما