نقش دل حک شده بر تکه‌های چرم

  پیشرفت در سایه لطف الهی

نرگس پورحقیقی درباره روزگاری صحبت کرد که کار صنایع‌دستی به دشواری امروز نبود، او که خودش کار هنری را پشت میزی در گوشه خانه شروع کرده است، پیشرفت کارش را نتیجه لطف الهی دانست و گفت: «نزدیک به دو سال زمان برد تا به ترکیب رنگی مناسب برای استفاده روی چرم پی ببرم، تا پیش از آن رنگ را با الکل مخلوط می‌کردند که این امر سبب از بین رفتن چربی و ترکیدگی چرم به مرور زمان می‌شد، به همین دلیل با تلاش فراوان توانستم ساختاری برای رنگ پیدا کنم.» او که جزء جامعه مخترعان و مبتکران کشور بوده و تاکنون سه دیپلم افتخار دریافت کرده، افزود: «با اینکه شغل اصلی من پرستاری بود اما علاقه‌ای که همواره نسبت به هنر داشتم سبب شد زمان طولانی برای حکاکی روی چرم بگذارم تا جایی که انجام این کار بخشی از وجود من شده است. چند سال بعد از شروع کار حکاکی همسرم که سال‌ها به کار و تدریس در زمینه صحافی مشغول بود، همکاری خود را با من شروع کرد و به کمک تجربه‌ای که در صحافی داشت، ابزارهایی برای حکاکی روی چرم ساخت و به این ترتیب هنر حکاکی به هنر خانوادگی ما تبدیل شد. حکاکی و رنگ‌آمیزی را من انجام می‌دهم، ساخت، برش و مونتاژ به عهده همسرم است.»

  تلاشی که ثبت شد

این هنرمند صنایع‌دستی با یادآوری روزهایی که در تلاش برای ثبت هنر خود بود، از روندی که طی کرد تا هنرش را به ثبت برساند گفت، از روزهایی که از وزارت کار به سازمان فنی و حرفه‌ای می‌رفت تا صنعت دست خود را معرفی کند تا اینکه درنهایت راهی سازمان میراث فرهنگی و صنایع‌دستی شده و امیدهایش یک گام به واقعیت نزدیک‌تر می‌شود. او بیان کرد: «بعد از مراجعه مکرر به سازمان‌های مختلف در کمال ناامیدی به سازمان صنایع‌دستی مراجعه کردم اما واکنش مسئولان این سازمان نسبت به حکاکی روی چرم فراتر از حد انتظار بود و استقبال فراوانی از هنر دست من شد که نتیجه آن ثبت این هنر در فهرست صنایع‌دستی کشور به نام من شد.»

در دولت گذشته ترکش تحریم‌ها صنایع‌دستی را نیز بی‌نصیب نگذاشت و سبب شد هنرمندان بسیاری از جمله نرگس پورحقیقی از شرکت در نمایشگاه بین‌المللی بازبمانند. با این حال این هنرمند که در 50 نمایشگاه داخلی و خارجی از جمله اولین نمایشگاه صنایع‌دستی ایران در شهر میلان ایتالیا شرکت کرده به آینده صنایع‌دستی ایران در سطح بین‌المللی امیدوار است.

منبع: ریحانه جاویدی- فرهیختگان