به گزارش خبرگزاری برنا از همدان، رئیس اداره فرش سازمان صنعت و معدن همدان در نشست با صادرکنندگان فرش استان همدان اظهار داشت: مسائل و مشکلات فعالان حوزه فرش عمدتا با بخش خصوصی مرتبط است و برگزاری این جلسات میتواند کارگشا و راهگشا باشد.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر بدون حمایت بخش دولتی امکان فعالیت تشکلهای بخش خصوصی در هیچ حوزهای امکان ندارد، افزود: سیاست گذاریهای کلان در سطح دولت مرتبط با تحولات و تحرکات بخشهای مختلف به ویژه فرش دستباف صورت گرفته است.
علی بابایی سیاستهای دولت بعد از برجام را مثبت ارزیابی کرد و گفت: اگر بخش دولتی در سالهای گذشته آگاهانه عمل کرده و در بخش خصوصی تحرک ایجاد می کرد الان شاهد حضور فرش دستباف استان همدان در بازارهای جهانی بودیم.
وی مشکل اصلی در صادرات فرش همدان را "صادرات خاص" بیان کرد و افزود: به علت اینکه فرش همدان بازار خاص در آمریکا و کانادا داشت، همین امر موجب شد تا در دوران تحریم بیشترین آسیب را متحمل شود.
رئیس اداره فرش سازمان صنعت، معدن و تجارت همدان مشکلات حوزه فرش استان همدان را به چهار بخش ابعاد فنی و تولیدی، ابعاد تجاری و بازرگانی، ابعاد حمایتی- مالی و ابعاد ساختاری- تشکیلاتی تقسیم کرد.
وی با بیان اینکه آینده روشنی پیشروی فرش همدان دیده میشود، اظهار داشت: محوریت بخش خصوصی اگر توسط یک تشکل پیگیری شود، میتواند راهکارهای خوبی برنامهریزی کرد ولی موازیکاری تشکلها نمیتواند آنچنان که باید مشکلات را برطرف کند.
علی بابایی توجه به سلیقه مشتری، کاهش قیمت تمام شده، اهدای جوایز صادراتی، کمبود مواد اولیه و کیفیت، توجه و تسهیل مقررات گمرک، توجه به طرح و نقشه را از مواردی اعلام کرد که باید برای رونق بخش فرش مورد توجه قرار گیرد.
وی مشکل اصلی تعاونیها را عدم ارتباط مؤثر با صندوق مهر ضمانت و نیاز به وثیقه برای دریافت وامهای صادراتی بیان کرد کرد و گفت: بانک توسعه صادرات نشستی با صادرکنندگان فرش جهت ارائه راهکار در ارائه تسهیلات و اعتبارات لازم برای صدور فرش برگزار کند.
رئیس اداره فرش سازمان صنعت، معدن و تجارت استان همدان اظهار داشت: به منظور تسهیل در ورود فرشها از خارج کشور برای انجام رفوگری، تعمیرات و ارسال مجدد آنها به مبدا، هماهنگیهایی با گمرک استان انجام گیرد که از این پس این محمولهها در قالب ترانزیت داخلی به استان انتقال و از این گمرک ترخیص شوند.
در این جلسه فعالان حوزه فرش استان به بیان مسائل و مشکلات خود پرداختند و عوامل تأثیرگذار در عدم پیشرفت و جهانی شدن فرش همدان رابیان کردند.
عدم شناخت بافندگان از فرهنگ بازارهای نیاز، عدم وجود شناسنامه برای فرش صادراتی، عدم وجود بازار تقاضا، بالا بودن هزینه حمل و نقل و نداشتن سرمایه کافی برای تهیه مواد اولیه را از مهمترین این موارد برشمردند.