محمد مهدی پورشمسیان فعال فرهنگی و اجتماعی به خبرگزاری برنا گفت: گاهی اوقات یک تصمیم تا به مرحله اجرا برسد خواص اولیه خود را از دست می دهد هدف از تشکیل شوراها در سراسر کشور در سال های گذشته ایجاد یک پارلمان شهری برای به تعادل رساندن ساختار شکلی و ماهوی موجودیت شهری و روستایی بود لیکن به دلیل از قواره خارج شدن این پارلمان شهری و بعضا تبدیل آن به شوراء شهرداری خاصیت های پارلمانی خود را از دست داده و تبدیل به ابزاری پولی و مالی شده است!
وی افزود : در منطقه ای زندگی می کنیم که با ابزار و ادوات رسانه ای با دهکده جهانی در ارتباط شده ایم و این ارتباط علمی و تصویری آورده هایی را به داخل تزریق نموده است و به عبارتی عموم جامعه از نقطه نظر فرهنگی و اجتماعی وارد طبقه متوسط شهری شده اند و برای این طبقه اجتماعی و فرهنگی که در واقع آحاد جامعه را در برگرفته است طرح سوالات فراوانی را ایجاد کرده است که همواره نیز پاسخی را دریافت نمی دارند
وی ادامه داد: یکی از آداب جوامع توسعه یافته این است که در برابر هر عملکردی که ارائه می دهند دلایل منطقی و مطالعه شده آن اقدام را برای مردم بازگو می کنند اما اکثر شوراها نسبت به این واقعیت ها حساسیتی ندارند چرا که نسبت به آداب توسعه یافتگی مطالعه ای نداشته اند
پورشمسیان بیان داشت: سالیان سال است که پکیجی از مشکلات را به صورت تکرار مکررات بیان می کنیم اما وقتی مسیر به اشتباه پیموده شده است چطور و چگونه انتظار داریم که بتوانیم مشکلات را به حداقل برسانیم؟اذهان تربیت شده نگرش هایی بوده اند که این ذهنیت ها در فضایی دورتر از آداب توسعه یافتگی و به علل و الاسبابی دست به تصمیم و اقدام در شوراها نموده اند که نتیجه آن اقدام ها و تصمیم ها در معرض نمایش عموم قرار گرفته است
وی در پایان گفت: امید وارم که همه فعالین و موثرین جامعه نسبت به هوچی گری هایی که ماهیت آن ها بدون موجودیت منطق و واقعیت انگاری است پاپس نکشند چرا که همگی ما در برابر مشکلاتی که به دلایل غیر منطقی به وجود آمده است ، مسئول هستیم و نباید اجازه بدهیم که عده ای که نه منافع ملی، نه تمامیت ارضی و نه هیچ چیز دیگری مهم است برای مردمی که همیشه یارو یاور حکومت و حاکمیت بوده اند با تصمیمات غیر منطقی خود اعتبار و اعتماد مردم به ساختار نظام را خدشه وارد کنند.