بالای ٨٠٪‏ زنان جامعه تحقیر میشوند

به گزارش برنا از اصفهان، دکترحمیددهقانی در جلسه مطالعاتی پیرامون کتاب "جنس دوم" سیمون دوبوآر اظهار داشت: اولین گزاره ای که سیمون دوبوار آن را به چالش میکشد این است که زن و مرد به معنای جنس(gender) صرفا یک سازه ی زیستی نیستند.منشأ تبعیض زن و مرد ازجایی آغاز میشود که زن را صرفا موجودی دارای رحم،تخمک وتخمدان تعریف کنیم.

وی ادامه داد: با در نظر گرفتن این تعریف،مسئله ی جنسیت مطرح میشود،اینکه زنانگی و مردانگی چیزی فراتر از زن و مرد بودن و گوشت و پوست و استخوان است. دوبوار معتقد است که مسیر طولانی از تبدیل تخمک به زن طی میشود. "زن،زن به دنیا نمی آید بلکه به زن تبدیل میشود."بنابراین مهمترین چیزی که مورد توجه قرار میگیرد "محیط اجتماعی"است.

این استاد دانشگاه اضافه کرد:اگر انسان یک سازه ی زیستی درنظرگرفته شود دودیدگاه متفاوت را در دو دوره متفاوت باید بررسی شود:یک ،دوره ی پیش از مرد سالاری که زن خالق در نظر گرفته میشد و باور این بود که زن در بقا نسل تعیین کننده است و مرد اهمیت زیادی ندارد. دو،دوره ی پدر سالاری که مرد خالق شناخته میشود و زن تنها به عنوان نگهدارنده بذری که مرد در رحم او قرار میدهد نگهدارنده جنین است و نقش دیگری ندارد.

دهقانی تصریح کرد:دوبوار معتقد است هر دوی این باورها غلط است.درحقیقت، موجود انسان ترکیبی از اسپرم و تخمک است.یعنی ترکیب تخمک و اسپرم هردو در شکل گیری جنین انسان نقش دارد و هیچ یک بردیگری برتری ندارد.

وی با بیان اینکه در کتاب جنس دوم  دو طیف افراطی که هریک اهمیت دیگری راانکارمیکند به چالش کشیده می شوند یادآور شد: جامعه مردسالاری که زن را جنس دوم میداند و برخی فمینیستهای تندرو  که مرد را موجودی اضافی و  شرور میداند این دوطیف هستند که دوبوار هر دوی اینها رد میکند و به ترکیب هر دو معتقد است.

استاد دانشگاه اصفهان گفت:درواقع،هم زن و هم مردهر دو به یک انداره اهمیت دارند وهیچ یک بردیگری برتر نیست. همه جوامع توسعه یافته از ظرفیتهای هردو جنس زن و مرد استفاده میکنند.هیچ جامعه ی توسعه یافته ی پایداری وجود ندارد که زن در آن کنار گذاشته شده باشد.

وی اضافه کرد:در بحث فرآینداجتماعی شدنsocialization  است که درحقیقت زنانگی و مردانگی شکل واقعی به خودمیگیرد. دراین فرآیندست که افکارقالبی دوگانه مانند زن موجودی ضعیف، احساساتی، ترسو وناتوان و درمقابل مرد قویتر،جسورتر وعقلانیتر معرفی میشود.

دهقانی در ادامه جلسه مطالعاتی کتاب جنس دوم دوبوآر اذعان داشت: در جامعه ای که مردان به گونه ای پرورش می یابند که تصورکنند برتر و بالاتر از زنانند و زنان به گونه ای پرورش می یابند که گویی ضعیفتر و ناتوانترند و جنس دوم به حساب می آیند،نمی توان انتظار عدالت جنسیتی داشت.جامعه ای که بر این باور باشد،به مرد اجازه میدهد که زنان را تخریب کند.

وی افزود:بالای ٨٠٪‏ زنان جامعه(با توجه به آمار شهر اصفهان)گزارش داده اند که توسط پدر،برادر و همسر خود تحقیر میشوند واعتماد به نفس آنها روزانه در زندگی روزمره بارهامورد تخریب قرار میگیرد. جمله "تو هیچی نمیشوی و یا تو هیچی نیستی" از کلمات آشنا برای زنان است.زمانی که نگرش زن دریک جامعه تخریب شود،امکان پیشرفت از او سلب شده و امیدی به پیشرفت و بالندگی اونیست.

استاد دانشگاه اصفهان ادامه داد:باتوجه به دهه های اخیر میتوان،نسبت زنان به جامعه را به سه دسته تقسیم کرد:

دوره نخست؛زن،فرشته ی خانه به حساب می آید و انتظار میرود که خانه دار باشد،بچه داری کند و قیمومیت با مرد است.ایده اصلی زن دراین دوره داشتن شوهر خوب، بچه خوب،زندگی خوب و درپایان مرگ خوب است.

دوره دوم؛زنان وارد دوره ای میشوند که به حقوق مشروط دست می یابند. در این دوره زنان هم میخواهند شوهر خوب به دست آورند وهم دانشگاه بروند.هم صاحب فرزند شوند و هم موفقیت های شغلی داشته باشند. دوره ای که در آن زن دچار فشارمضاعف میشود و به لحاظ هویتی سردرگم میگردد. دراین دوره ته نشست های دوره نخست باقی مانده و ازسویی میل به استقلال یافتن دارد. جامعه ازاو انتظار دارد که تحصیلات دانشگاهی پیداکند البته به این منظور که همسربهتری برای شوهرش و مادر خوبی برای تربیت فرزندانش باشد نه چیز دیگر،دراین دوره همچنان زن به خاطر خودش و زنانگی اش دیده نمی شود بلکه از دریچه همسرومادر دیده میشود.

دوره سوم؛ زن به استقلال کامل وبدون شرط دست  میابد. او از سردرگمی های دوره نخست رهامیشود و بیش از هر چیز به استقلال فردی و توانمندی های خودش می اندیشد. موفقیتهای تحصیلی و شغلی برای او اولویت می باید و دراین راه برتوانایی های خود تکیه میکند.