فضای عمومی باید برای زنان و مردان به طور مشترک قابل استفاده باشد

به گزارش خبرگزاری برنا، استاد طراحی شهری دانشگاه نیوکاسل با اشاره به موضوع نقش زنان در سرزندگی فضاهای عمومی شهری گفت: باید فضای عمومی به طور مشترک برای زنان ومردان قابل استفاده باشد. در حال حاضر تغییرات ساختاری فضاهای عمومی در کشورهای غربی به یک مسئله فراگیر تبدیل شده‌است.

پروفسور «علی مدنی پور» با بیان این مطلب افزود: خصوصی‌سازی، نبود تولیگری دولت‌ها به امورعمومی وتبدیل شدن خدمات عمومی به بخش خصوصی به نوعی باعث انحطاط فضاهای عمومی درشهرها شده و این نوع رویکردها علاقه به مسئله فضای عمومی در شهرها را افزایش داده‌است.

وی با تشریح گذار جامعه به سوی مردم ادامه داد: زمانی که حل  بحران اقتصاد به  اولویت اصلی جامعه تبدیل شد و سود سرمایه‌گذاری به ارایه خدمات ارجحیت پیدا کند؛ در این شرایط اگر بحث فضاهای عمومی جامعه را نوعی خدمت عمومی تلقی کنیم، این فضاها با این دیدگاه دچار مشکل می شوند.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه گذر صنایع به خدمات  نیز در توجه به فضاهای عمومی شهرها تاثیر گذاربوده اند، بیان کرد: وقتی صنعت‌زدایی صورت می‌گیرد و همه چیز جهانی می‌شود، خدمات بیشتر می‌شود. اگرچه زنان نقش موثری‌تری درخدمات داشته و دارند.

وی با بیان اینکه خدماتی شدن برفضاهای عمومی شهرها تاثیر گذار است، یادآور شد: اگرچه فناوری‌های جدید مانند اینترنت بر فضاهای تعاملی انسان‌ها تاثیر گذار است.

پروفسور مدنی پور با تاکید بر اینکه زنان از مهارت‌های تعاملی بیشتری نسبت به مردان برخودار هستند، گفت: مشکل  امروز غرب مردان بی مهارت است که نقشی برای خود درجامعه خدماتی نمی‌بییند.

وی با تاکید براینکه تغییر تکثر جمعیتی بر فضاهای عمومی شهری تاثیر می گذارد، افزود: اینکه این جمعیت متکثر درفضاهای عمومی چگونه با هم جمع شوند. بنابراین یک نکته مهم این است که فضاهای عمومی چگونه آلترناتیو مثبتی ایجاد می‌کند که آدم ها به حومه‌نشینی روی نیاورند.

استاد دانشگاه نیوکاسل با تشریح بعد جنسی در فضای شهر سازی تاکید کرد: سه رویکرد بزرگ شهرسازی مدرنیزیم، شهرک سازی و شهرگریزی بوده است. وقتی رویکرد تقلیل گرایانه درشهر سازی  اعمال می شود، همه چیز در شهرها با تکیه برتکنولوژی مردانه ساخته می‌شدند .

وی با اشاره به اینکه فضای عمومی همگانی باید برای حضور همه اقشار جامعه از جمله زنان محیا باشد، ادامه داد: فضاهای عمومی باید با ایجاد چون پیاده‌روها، نور مناسب و امنیت و کاربردی  و غیره زمنیه حضور همه اقشار جامعه را فراهم کرده که این فرایند درشهرسازی حضور ممکن خوانده می‌شود. مسئله دیگر حضور فعال است که زنان چگونه می توانند دربرنامه ریزی شهری، سیاست‌گذاری، تصمیم گیری و ساخت وسازهای شهری مداخله داشته باشند و مسئله آخر این است چگونه می‌توان همه اقشار جامعه از جمله زنان در حضور سمبلیک داشته باشند که باید چگونه درشهرها نمود پیدا کند.