به گفته زمانی مراسم شب یلدای کارتنخوابها هم زیرمجموعه پویشی است که به دنبال ترویج فرهنگ مهربانی است.
زمانی و دوستانش جمعی جوان هستند که در یک موسسه فرهنگی و رسانهای کار میکنند که به گفته او هیچ وابستگی به نهادهای دولتی ندارد. او میگوید: «پویش پروانه باشیم ابتدا در آستانه بازگشایی مدارس برای دانشآموزان بیبضاعت اقلام مورد نیاز را تهیه کرد که خیلی هم با استقبال رو به رو شد و بعد از آن به سراغ کارتنخوابها رفتیم و برای نخستین بار هیاتی ویژه کارتنخوابها تشکیل دادیم.»
به گفته او این هیات در شبهای محرم در بازار تهران فرش پهن میکرد و هر شب نزدیک به ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر از کارتنخوابهای مرد و زن را غذا میداد. هزینه این مراسم را هم خیرین و نیکوکاران تامین میکردند.
کارتنخواب هایی که زندگیشان قصه هزار و یک شب است. او از حضور رزمنده، جانباز و کسانی که روزگاری مسئولیتی داشتهاند در میان کارتنخوابها سخن به میان میآورد و میگوید: «بعضی از آنها دکترا دارند.»
در نهایت کارتنخوابهایی که نمکگیر غذای نذری امام حسین (ع) شده بودند در صورتی که خودشان میخواستند به کمپهای ترک اعتیاد معرفی میشدند.
او پیدا کردن کار برای آنها را قدم بعدی پویش مهربانی میداند و میگوید: «با نهادهای مختلف گفتوگو میکنیم. مثلا از شهرداری میخواهیم کسانی که آمادگی ورود به بازار کار را به عنوان یک نیروی فعال دارند در کارهای خدماتی در فضای سبز یا به عنوان نگهبان استخدام شوند.»
او درباره مراسم شب یلدای کارتنخوابها هم میگوید: «چون هوا سرد بود با نامهنگاری بعد از یک ماه توانستیم یکی از مددسراهای تهران را برای مراسم در اختیار بگیریم.» کارتنخوابها در این برنامه با هم مسابقه دادند، جشن گرفتند و روحانی جمع درباره بخشش با آنها سخن گفت.
زمانی میگوید: «قصد داریم در سایه هیات احسن الحسین به کمک کسانی برویم که ضعیفترین قشر جامعه هستند.»
منبع:ایران